Senior Prom

Dat was het dan voor de seniors. Hun toetsen komen er aan en dan zijn ze hopelijk allemaal verlost van highschool. Dat moet natuurlijk nog blijken, maar nu hebben ze in ieder geval een mooi groot feest met de rest van de school. Het vindt dit keer plaats op het bosrijke en grote schoolplein van Mystic Falls High.

Elle stond rustig aan de kant wat te drinken en keek met een glimlach naar de dansende menigte. Thomas stond bij een groepje vrienden: het was ten slotte zijn senior prom, dus vond Elle het ook totaal geen probleem om even alleen te zijn. Ze genoot van de muziek en van de sfeer. Ondertussen herhaalde ze keer op keer de spreuken die Julian haar had geleerd. Het was grappig om hem nu als conciërge te zien en niet als leraar.

Woody had zijn armen rond Isobel geslagen en stond weliswaar met haar op de dansvloer. De avond was tot nu toe al helemaal prima geweest. Het weer had meegezeten, maar weinig mensen waren zo stom geweest om vantevoren in te drinken en eigenlijk voelde Woody zich gewoon geweldig. Tegelijkertijd was hij nogal nerveus. Hij had flink wat planning gedaan voor ná het promfeest. Met een glimlach drukte hij een kus op Isobel's lippen. 'Had ik al gezegd dat je er prachtig uitziet?'

Joe stond chagrijnig, met een bekertje drank in zijn handen, tegen de muur aan. Zijn ouders hadden hem praktisch verplicht om naar de Senior Prom te gaan en dat hoewel hij er absoluut niet voor in de stemming was. Zijn vader had zijn moeder nog proberen te overtuigen dat het misschien geen goed idee was aangezien de volle maan eraan kwam, maar die waarschuwing had ze genegeerd. Het had even geduurd voor ze hem in het pak gehesen had, maar uiteindelijk stond hij er toch echt.

Isobel moest lachen. 'Al minstens tien keer,' grapte ze en drukte een kus op zijn lippen. Ze had een kobaltblauwe jurk aan, die aan de voorkant tot boven haar benen kwam, terwijl hij achteren verder doorliep. Hij was strapless en best zwierig. Op het eerste gezicht was het geen jurk waar ze dol op was, maar toen ze hem eenmaal aan had getrokken, was ze spontaan verliefd geworden. 'Jij ziet er ook mooi uit. Strak in het pak.' Ze wist niet wat het was, maar Woody in pak was ontzettend aantrekkelijk.

Tristan stond dicht bij de punch en nam daar dan ook gretig van, na uiteraard wat drank erin te hebben gegoten. Het feest was doodsaai en hij verveelde zich kapot. Telkens kwamen er stomme groepjes meiden naar hem toe, die hem dan giechelend vroegen of hij kwam dansen. Uiteraard sloeg hij dat netjes af, maar van binnen kon hij ze wel wurgen. Marise was ook weer eens nergens te bekennen en natuurlijk had hij Julian meteen al gevonden.

Grace stond met haar handen op haar rug te genieten van de aanblik van vrolijke, dansende tieners. Dit was niet alleen het afscheid van de oudste leerlingen, maar ook van haarzelf. Ze zou over precies 2 weken in een vliegtuig naar huis zitten. Ze moest erg wennen aan dat idee. 'Maar als jullie dan toch ooit gaan trouwens, dan moet en zál ik een uitnodiging krijgen en hierheen komen!' zei ze tegen Florrie en Julian die naast haar stonden met die prachtige sfeer van een gelukkig stel om hen heen.

Alex had haar ouders praktisch gezien moeten omkopen om toestemming te krijgen om naar het promfeest te gaan. Ze hadden het onverstandig gevonden en ze vonden haar wens onredelijk. Ze was nou eenmaal een weerwolf en de bijeffecten konden niet genegeerd worden. Toen Woody echter beloofde een oogje in het zeil te houden, ze wisten dat Joe ook ging én nadat Alex beloofd had alle klussen in huis op te knappen zolang ze mocht gaan, had ze ze eindelijk overtuigd. Nu had ze grote moeite om haar stemmingswisselingen te onderdrukken, zodat ze het niet het feest voor Willy zou verpesten. 'Vind je het een beetje leuk?' vroeg ze met een glimlach aan hem.

Marise was uit verveling naar de wc gelopen waar ze even haar make-up had bijgewerkt. Ze kon Grace absoluut niet uitstaan, maar ze had beloofd aan Tristan dat ze haar met geen vinger zou aanraken, dus deed ze dat ook niet. Echter irriteerde ze zich dood, maar ze probeerde zich zo rustig mogelijk te houden. Toen ze een beetje was afgekoeld, liep ze weer terug en sloeg ze haar armen van achteren om Tristan heen. 'Heb je me gemist?'

Florrie voelde hoe haar wangen rood werden en zacht duwde ze met haar elleboog tegen Grace' middel. 'Dan krijg je zeker een uitnodiging,' glimlachte ze en keek daarna Julian aan. 'Al vind ik het samen wonen al een hele stap.' Een leuke, geweldige, maar ook grote stap. Met een droevige blik pakte ze Grave' hand vast. 'Weet je zeker dat we niets voor je kunnen doen? Financieel kunnen we je helpen, ook kunnen we een goed woordje doen bij de school...'

Julian moest lachen om Grace en streek geruststellend over Florrie's rug. Dat zou hij nu echt nog niet van haar verlangen. Ze was nog zo jong. Het was goed gegaan sinds ze ingetrokken was, op enkele ruzies na. Dat hoorde er nou eenmaal bij. 'Ik weet niet of ik als conciërge iets kan betekenen, maar ik doe graag wat ik kan.' zei hij oprecht maar afwezig. Zijn aandacht ging vooral uit naar Tristan, wie hij scherp in de gaten hield.

Riley stond aan de andere kant van de zaal. Haar jurk was rood, wijnrood en stak goed af tegen haar zwarte haar en witte huid. Haar oom had gezegd dat ze moest komen. Het was naar het schijnt goed voor haar. Sinds haar ruzie met Joe kwam ze amper nog thuis met leuke verhalen of nieuws dat ze naar iemand ging. Enkel stond ze geïrriteerd naar Alex te kijken. Het trutje dat vrolijk danste met een jongen die naar haar smachtte terwijl een andere jongen er zowat stond op te geilen. Ze snapte niet wat Joe steeds zag in haar. En dan weer probeerde ze gewoon Joe zijn ogen vast te krijgen. Ze zag er goed uit vanavond, dat wist ze best.

De hele avond had Willy al aan zijn pak zitten trekken. Het was te klein en zat precies op de verkeerde plekken te krap. Over gênant gesproken. Vrolijk glimlachte hij terug naar Alex. 'Ja, ik vind het enorm leuk! Eigenlijk wou ik een grap uithalen, maar het is prom... Dat wil ik natuurlijk voor niemand verpesten.' Hij haalde zijn schouders op en drukte een kus op Alex' wang. 'Je ziet er echt heel erg mooi uit.'

Thomas excuseerde zich bij zijn vrienden en liep terug naar Elle. 'Je ziet er zo mooi uit vanavond. Werkelijk prachtig.' Helemaal uitgedost zag ze er nog knapper uit dan ze sowieso al deed. Zachtjes trok hij haar aan haar middel naar zich toe. 'Wil je dansen met me?' Zacht drukte hij zijn lippen weer op die van haar. Liefdevol, maar nog steeds dat verlangen.

Woody haalde zijn schouders op. 'Het ligt allemaal aan dat pak.' In het begin had hij zich er nogal oncomfortabel in gevoeld, maar nu begon hij toch iets losser te worden. Het hoorde er ook gewoon bij. Hij had de hele avond Elle en Alex alleen maar voorbij zien schieten. Het voorstel om Elle en Thomas op te zoeken durfde hij niet te maken. 'Lust je wat te drinken?' vroeg hij haar maar om even wat rust te krijgen van het dansen.

'Het hoeft echt niet. Ik moet bekennen dat ik de Spaanse zon mis en mijn familie. Ik kom echt nog terug, Mystic Falls is me erg bevallen, maar nu moet ik gewoon naar huis.' Grace gaf een kneepje in Florrie's hand. 'Maar we blijven contact houden en jullie komen je huwelijksreis gewoon bij mij vieren!' Ze lachte nog eens en knuffelde Florrie toen. Ze was ontzettend blij voor haar vriendin dat ze een goede leuke en knappe man had gevonden.

Tristan wou bijna naar de WC's lopen en Marise eruit sleuren, toen hij opeens haar armen voelde. Goedkeurend gromde hij en legde zijn handen op haar armen. 'Ja. Marise, kan jij je herinneren waarom we ook alweer in godsnaam naar dit kinderfeestje zijn gegaan?' Hij zuchtte en pakte een kleine fles drank uit zijn zak. 'Wil je ook wat? Om de avond mee door te komen?' Zelf nam hij er een slok van en bekeek ondertussen uitdagend Julian.

Tara liep samen met Pete naar binnen. (?) Ze hield werkelijk van de jurk die ze nu droeg en hij zag er ongelofelijk goed uit in pak. Met een glimlach staarde ze hem aan. 'Ongelofelijk dat dit mijn laatste jaar is hier. Het kon niet beter komen dan dit jaar.' grijnsde ze. Ze wou gewoon verder gaan studeren, leven, doen wat ze graag deed. Het cheerleaden was ze moe en dit stadje al helemaal. 'Drinken of dansen?'

Peter had Tara aan zijn arm en kon zich op dat moment niet beter voelen. Ze had iets dat hem een goed gevoel gaf en hij begon dat nu eindelijk eens een beetje toe te geven. 'Ongelofelijk dat we hier beiden staan op ons senior prom, samen!' Hij grinnikte en drukte een kus op haar wang. 'Dansen als je dat goed vindt?' Punch mijdde hij uit principe op ieder feest en het bier was niet te drinken, dus dansen was de beste uitweg.

'Ja lekker,' Ze liep met hem naar de tafels waar de drank op stond. Zoveel was er niet. Ze hadden wat wijn, en een paar flesjes bier - en natuurlijk punch - maar daar bleef het ook bij: Er was in ieder geval niet genoeg om lazarus te worden. 'Wat wil jij?' De dagen voor de volle maan, voelde ze zich altijd zwak, waarom wist ze zelf ook niet. 'Is het erg als ik zo eventjes ga zitten?'

Elle glimlachte liefdevol naar Thomas, toen ze hem haar kant op zag lopen, en snel zette ze haar drankje weg, terwijl ze naar haar outfit keek. Haar jurk was lichtblauw en zat perfect: haar moeder had hem gemaakt en ze was er erg blij mee. 'Jij dan, Thomas! Dat pak staat je geweldig!' zei Elle glunderend en ontving zijn lippen met hetzelfde verlangen. Teder sloeg ze haar armen om hem heen en maakte haarzelf pas na een lange tijd los uit de kus. 'Heel erg graag.' Ze pakte zijn hand en leidde hem naar de dansvloer.

'Omdat jij je had opgegeven om te surveilleren?' herinnerde ze hem en pakte het flesje uit zijn handen, om er een teug uit te nemen. 'Dat is veel beter dan die lauwe wijn die hier staat.' Ze had geen idee waarom ze ook alweer mee was gegaan: er was werkelijk geen flikker te doen hier. Nieuwsgierig volgde ze Tristan's blik en kwam uit bij Julian. 'Was jij niet degene die altijd zei dat ik hem niet uit mocht dagen?' merkte ze op en lachte.

'Verpest het inderdaad maar niet, want Woody verdient een leuke avond! En Joe ook. En anders neem ik volgend jaar persoonlijk wraak op jou!' Alex giechelde en keek zelfbewust naar haar jurk. Het was de jurk die haar moeder had gemaakt en degene die ze gedragen had op hun eerste date. Ze had niet veel andere promwaardige kledingstukken. 'En jij bent onweerstaanbaar.' glimlachte ze. Ze draaide nog een rondje en spotte toen Joe in één van de uithoeken. 'Vind je het oké Joe even op te peppen?'

'Ja, want je begint er nogal bleekjes uit te zien,' plaagde Florrie Grace en beantwoordde haar knuffel met net zoveel liefde. Het verlies van haar beste vriendin zou een groot gat achterlaten. Misschien was het wel goed dat ze was ingetrokken bij Julian: op die manier zou het minder pijn doen. Liefdevol zocht ze weer naar de hand van Julian en hield deze stevig vast. 'Misschien kunnen we een keer op vakantie naar je toekomen?' verbeterde Florrie haar vriendin lachend.

Julian kon niet geloven dat Tristan het in zich had om nog even arrogant de uitdaging op te zoeken op een féést waar tientallen kinderen rondliepen. Verafschuwd wendde hij zijn blik af en hield Florrie's hand net zo stevig vast. Terwijl hij zijn blik van Tristan weg liet glijden, zag hij op de dansvloer Elle staan met een jongen die hij als Thomas herkende. Het deed hem goed haar zo te zien stralen. Tijdens zijn lessen was ze altijd weer even ernstig.