Het huisje van Jay en Lexi

Toen Jay het bad uit was, besloot Lexi haar haren nog even snel te wassen. Toen dat gedaan was, trok ze de stop eruit en klom ook zij uit bad om zichzelf af te drogen. Haar handdoek had ze om zich heen geslagen en zo liep ze de slaapkamer in, om haar nachthemdje onder haar kussen vandaan te toveren en deze aan te trekken. Ze vond het iedere nacht heerlijk om naast hem in slaap te vallen, en dat zou haar nooit vervelen. 'Waar blijft mijn warmtebron?' vroeg ze lachend, terwijl ze zelf al diep onder de dekens kroop.

Jay was zijn tanden aan het poetsen, maar hoorde verleidelijk iemand naar hem roepen. Lexi was de perfecte vrouw voor hem. Iemand zo snel en zolang liefhebben, dat zou hij geen twee keer meemaken. Hij depte zijn lippen af na zijn mond te spoelen. 'Ja, mijn liefste?' grijnsde hij en ging naast haar onder de dekens liggen waarbij hij haar in zijn armen nam.

Lexi moest lachen toen hij naast haar kwam liggen en nestelde zich tegen hem aan. 'Dit is beter.' giechelde ze en drukte een kusje op zijn kaak. 'Zullen we morgen iets leuks gaan doen? Ik hoef morgen niet naar de uni, en ik heb geen zin om morgen wéér aan m'n opdracht te werken, dus ik denk dat ik ee dagje vrij neem.'

'Ligt eraan wat je wilt gaan doen? Met m'n dagje vrij dacht ik spulletjes gaan te halen voor de pup en bespreken of ik hem tegen de namiddag bij ons kan krijgen...' Jay was enthousiast over deze hond. Hij had er zorg voor gedragen in al die tijd en nu wou hij het ook eindelijk in huis nemen. 'Maar lijkt me goed zolang ik maar tijd krijg om boodschappen te doen en dat.' Ook hadden ze bijna niets meer te eten in huis, maar hij ging graag met Lexi naar de winkel. Nooit alleen...Enkel als het echt moest.

Lexi haalde haar schouders op. 'Niet veel bijzonders. Gewoon lekker uitslapen, misschien vanavond iets uitgebreider koken of wat.' stelde ze voor. Ze was niet van plan om hun vrije dag compleet vol te plannen. 'En boodschappen doen klinkt ook als een goed idee. De koelkast is praktisch leeg.' Soms hadden ze het beide zo druk dat ze geen tijd meer hadden om boodschappen te doen als ze eindelijk thuis kwamen.

'Ik doe gewoon niet graag alleen boodschappen. Met twee is het altijd leuker én ik moet minder dragen.' Het laatste voegde hij er plagend bij. Zachtjes drukte hij zijn lippen op haar wang. 'Laten we morgen gewoon rustig met de pup bezig zijn. Een klein cadeautje dat we onszelf kunnen permitteren voor Kerstmis.' Nu hij erover nadacht moesten ze ook kerstinkopen doen en enkele cadeautjes voor haar broer, jongere zus, ouders en zijn moeder.

'Ik ga wel met je mee.' lachte Lexi. 'Of je moet juist meer dragen: ik neem altijd veel te veel onnodige spullen mee, dat weet je.' Er waren altijd wel een paar dingen die ze meenam die niet op het lijstje stonden. 'Oh ja, kerst komt er ook nog aan. Ik heb echt geen idee wat ik voor iedereen moet kopen...' Ze had er nog helemaal niet bij stil gestaan dat kerst eraan kwam.