Het Appartement van Joe en Alex

Boven een kruidenierswinkel, klein maar fijn.

Alex rinkelde met de sleutels in haar hand en wierp met een brede glimlach een blik over haar schouder. 'Ik hoop zo dat het niet gaat tegenvallen voor je. Ik heb er al wat spullen ingezet en pap heeft me geholpen met het verven. Ik geloof niet dat mijn armen het aan kunnen om nóg meer te verven, dus de kleur blijft!' Met een grijns stapte ze de winkel binnen en begroette ze de eigenaar hartelijk. Gelukkig waren er klanten en kon ze Joe nu niet voorstellen. Anders hadden ze zeker een uur naar zijn verhalen moeten luisteren. 'We moeten hier de trap op.' Ze ging hem voor om boven alvast de deur van slot te doen.

Joe begroette de man in de winkel met een simpel knikje en liep achter Alex aan de trap op. 'Moeten we altijd door die winkel heen om naar huis te kunnen?' vroeg hij verbaast en keek om het hoekje van de deur. 'Ik weet zeker dat de kleur goed is Alex,' grapte hij en glimlachte bij het aanzicht. Er stonden al wat dingetjes in en dat liet het al meteen wat meer aanvoelen als thuis.

'Er is ook een achterdeur, maar de trap daar is in slechte staat. Pap zou er nog naar kijken.' Alex trok haar jas uit en hing hem over een van de stoelen. Ze had nog geen kapstok en nog geen eettafel, geen kledingkast en een hoop andere dingen moesten nog gekocht worden. Gelukkig had het kleurtje en de fotootjes en schilderijtjes al voor wat gezelligheid gezorgd. 'Er moet nog wel wat gebeuren, maar de douche doet het en we hebben een bed.' Met een verlegen glimlach keek ze Joe aan. Ze zouden hier samen gaan wonen! 'Wil je een rondleiding?'

'Oh, ja natuurlijk! Ik ben benieuwd wat jullie al allemaal hebben gedaan.' Hij had graag mee willen helpen, maar omdat hij onverwachts naar LA terug moest, was dat helaas niet gelukt. Nu had hij gelukkig weer even de tijd, dus zou hij helpen waar kon. 'De woonkamer ziet er in ieder geval al gezellig uit.' Natuurlijk was het nog wat kaal, maar als je er wat meer meubels bij dacht, was het knus. 'Dat zijn de voornaamste dingen.'

Alex keek trors de woonkamer rond. De ene donkerrode muur maakte dat het een zekere warmte uitstraalde. Zeker in combinatie met de kleurrijke wollen kleedjes die haar oma had gemaakt om de oude bank mee te bedekken. 'Nou, dit is onze woonkamer en tevens slaapkamer. Daar staat het bed.' Alex wees naar twee kamerschermen in de hoek die het nog het idee van een aparte kamer gaven. 'Dit is de badkamer met wc.' Vlug opende ze de deur om de ruimte snel te laten zien, maar ze ging al gauw verder naar haar ultieme trots. 'En de keuken.'

Het was niet groot, maar het was tenminste iets. Joe liep met een glimlach op zijn gezicht achter haar aan en sloeg zijn armen van achteren om haar middel heen toen ze in de deuropening van de keuken stonden. 'Het is heel mooi, Alex. Echt.' verzekerde hij haar en drukte een kus op haar kruin. 'Ook al is het dan nog niet helemaal af.' Gelukkig had hij al een mooi plekje gespot waar hij zijn gitaar kwijt kon en er was nog genoeg ruimte om wat te spelen met meubels.

Alex wilde al verder lopen om hem het aanrecht te laten zien maar ze werd tegen gehouden door zijn armen. Met een glimlach draaide ze zich naar hem om en sloeg ze haar armen om zijn middel. 'De rest komt wel, maar het belangrijkste is nu in ieder geval hier.' Grinnikend draaide ze een rondje met hem en probeerde een kus op zijn lippen te drukken, maar ze kon er absoluut niet bij.

Joe moest lachen om haar poging voor een kus en keek haar plagerig aan. 'Je moet toch echt groeien wil je daarbij kunnen, munchkin van me.' grapte hij en tilde haar op, om haar op het aanrecht te zetten. Teder, maar tevens verlangend, kuste hij haar zachte lippen en glimlachte. 'Alles op zijn tijd. Zolang me maar een bed hebben komt het goed.'

Alex gaf een gilletje toen Joe haar optilde, maar ze sputterde absoluut niet tegen toen hij haar kuste. Ze haad armen rond zijn nek gelegd en keek hem giechelend aan. 'Wat wil je daarmee zeggen, Joe? Dat een bed genoeg is?' plaagde ze hem, maar bloosde tevens. Zo intiem en vertederd zijn met haar beste vriend maakte haar nog meer verlegen dan ze al was.