Weiland

-

Onzeker bekeek Maia de paarden van de manege. Ze kon zich nog vaag herinneren hoe ze vroeger op pony's reed en altijd bekeek hoe haar moeder paard reed. Maar sinds haar moeder ziek was geworden, had ze geen paard meer aangeraakt. Op de een of andere manier stonden paarden en de ziekte met elkaar in verband in Maia's hoofd. 'Dus, we gaan samen op het paard toch?' vroeg ze een beetje bibberig aan Jeremy.

Jeremy had zijn ruiterbroek al aan en voor Maia hadden ze maar een oude jeans van haar genomen. Hij knikte en keek om toen hij het halster aan het hoofd bevestigde van de schimmel. Het was een prachtige merrie. Echter merkte hij hoe Maia erbij stond. Of ze stress had of angstig was kon hij niet exact vertellen. 'Maia?' Hij glimlachte en liep naar haar toe. Hierbij vestigde hij een helm op haar hoofd of een tok zoals ze het noemde. 'Er overkomt je heus niets. Ik hou je vast.' Zacht drukte hij zijn lippen op die van haar. 'Zal ik je er op helpen? De man van de manege had haar al gezadeld voor ons dus we kunnen meteen weg.'

Ze glimlachte bij de helm en vooral bij de kus. Liefdevol sloeg ze haar armen om hem heen en plaatste haar lippen bij zijn oor. 'Ik vind het echt eng, Jeremy,' fluisterde ze, zodat hij wist wat haar dwars zat. Zo kon hij haar misschien ook wel helpen om over die angst heen te komen. Voorzichtig stak ze haar hand naar het paard uit en aaide zacht de manen. 'Het is echt een prachtig paard,' zei ze zacht en draaide zich toen naar hem toe. 'Ja graag,' beantwoordde ze zijn vraag.

Jeremy glimlachte en ging tegen haar rug staan toen ze het paard aaide. Zijn hand streelde ook even de zachte vacht. 'Vertrouw ons maar,' fluisterde hij terug en drukte enkele kusjes in haar hals. De man van de manege zelf hield het paard vast. Jeremy nam behendig plaats en stak zijn hand uit. 'Kom op het trapje staan en dan hijs ik je er zo wel op,' glimlachte hij. Deze dag ging echt van hun worden.

Ze drukte nog een liefdevolle kus op zijn lippen voordat hij op het paard klom. 'Het paard vertrouw ik, maar jou...?' grapte ze zachtjes en stilletjes door de zenuwen. Onstandvastig stapte ze op het trappetje en werd gelukkig al snel op het paard gehesen door Jeremy. Ze zat met twee benen aan een kant en kon zo aan Jeremy vast klampen. 'Ik-Zit ik zo goed of moet ik mijn been er nog overheen zwaaien?'

Jeremy moest even lachen met haar reactie. Dat mensen zoveel angst hadden voor een paard... Een auto was nog gevaarlijker. 'Dat kan je altijd doen, mag ook, maar wat jij het prettigste vindt.' Hij gaf het paard een zacht tikje met zijn voet waardoor het begon te stappen. Dit rustig. Al snel begroette het zonlicht hun, Maia zat stevig tussen zijn armen in en hij keek met een glimlach haar aan. 'Probeer er van te genieten. Ik zal nog wel even rustig stappen.'

Ze had een broek aan, dus kon ze zonder enige schaamte haar been over het paard zwaaien, zodat ze wat steviger zat. Het was fijn om te weten dat Jeremy haar goed vast had en al snel durfde ze wat rechter te zitten. Glimlachend keek ze toe hoe ze over het weiland liepen. 'Het is hier wel echt prachtig hè?' zei ze en wreef liefdevol met haar handen over zijn armen heen. Ze draaide zich een stukje om en drukte een snelle kus op zijn wang.

Jeremy zette zijn voeten iets dichter tegen het paard waardoor hij het aanspoorde om meer in galop te gaan. 'Ja, het is hier prachtig. Maia, ik hoop dat we dit in de toekomst nog maar al te vaak zullen doen. Bij elkaar zijn. Meer moet het niet zijn voor mij.' Het was heerlijk hoe ze hem aanraakte. En het was al helemaal heerlijk hoe ze zich zo tegen hem op vlijde. 'Wil je zo een keertje de teugels in handen nemen?'

Ze glimlachte en voelde hoe haar buik begon te kriebelen door zijn woorden. 'Geloof mij maar, we gaan dit nog heel vaak doen. Dingen samen doen.' Ze streelde zacht met haar vingers over zijn benen en draaide zich toen verbaasd een beetje om. 'Ik wil wel! Maar zullen we het anders samen doen? Ik ben anders bang dat we zometeen beiden op de grond liggen,' grinnikte ze en legde haar handen op de zijne.

Zijn hele lichaam tintelde door haar aanrakingen. 'Zo liggen we er inderdaad als jij verder gaat met me zo te plagen.' fluisterde hij met een speelse grijns. 'Wacht even.' Hij haalde haar handen van de zijne. Liet ze juist de teugels vasthouden en legde toen zijn handen over de hare. 'Als je mis gaat dan corrigeer ik wel bij. Dus hoe valt het mee op het paard?'

Ze kreeg het warm van zijn lichaam dicht tegen de hare aan en hield voorzichtig de teugels vast. Al snel verstrakte ze haar greep, zodat de teugels niet uit haar handen konden glippen. 'Het valt mee,' gaf ze met een glimlach toe en voelde zich toch wel een klein beetje trots dat ze toch op een paard heeft durven zitten. Haar moeder zou het vast heerlijk vinden om over dit ritje te horen. 'Ik ben blij dat je me mee hebt genomen.'

'Hey, het was jouw idee.' protseteerde Jeremy. Ook hij vond het heerlijk. 'Misschien zo even afstappen? Verderop ligt een beekje. Je doet het goed. Hou je rug wel wat rechter. Niet overdreven trekken aan de teugels, maar dat lijk je door te hebben.' Hij haalde zijn handen van die van haar en legde zoijn armen rond haar middel. Zacht drukte hij een kus op haar wang. 'Blijf je vanacht weer bij mij of ik bij jou? Of liever toch apart?'

'Ja, anders ga ik zometeen een stijve kont hebben,' giechelde ze en deed wat hij zei. Langzaam deed ze haar rug rechter en lette er beter op dat ze niet zou gaan trekken aan de teugels. Verbaasd en geschrokken keek ze hoe hij zijn handen weg haalde. Toch herpakte ze zichzelf snel en reed rustiger door. 'Zullen we bij jou slapen?' stelde ze glimlachend voor en wou hem een kus geven, maar realiseerde zich dat ze beter op het paard rijden kon concentreren.

'Hmm, daar moet ik geen twee keer over nadenken,' zezi hij terwijl hij zijn hoofd in haar hals legde. Zacht plaatste hij hier enkele kusjes. Nog steeds had hij controle over de snelheid van het paard aangezien hij het voetwerk deed. Al was hij geblinddoekt dan kon hij dit. Paarden waren ooit zijn leven geweest. 'Stop maar bij die treurwilg daar. We kunnen eerst naar jouw thuis gaan, zorgen dat je zus en je moeder alles hebben wat ze nodig hebben en dan naar die van mij. Samen koken, glaasje wijn misschien?' Met een glimlach staarde hij voor zich uit. Met Maia was alles zo zorgeloos. Was hij helemaal geen freek.

Ze giechelde bij zijn kusjes en reed richting de wilg. Zijn lichaam tegen de hare maakte haar nog steeds warm en doordat ze rechter moest zitten, raakte haar lichaam ook meer de zijne. Het was een heerlijk gevoel. 'Ja, dat is een goed idee. Dan hoeft Kate niet alles in haar eentje te doen. En samen koken, dat klinkt enorm leuk,' glimlachte ze en stopte bij de wilg. Nu liet ze de teugels wel los en pakte zijn handen vast, om er zacht en liefdevol in te knijpen. 'Kan je me ervan af helpen?'

'Ja, dat kan ik zeker. Maar wel even zo zitten met je benen naar een kant.' Hij wachtte tot ze gehoorzaamde en ging toen van het paard af. Hij moest lachen omdat het paard verder liep en Maia haar gezicht kostelijk was. Hij stapte hen achterna, liet de merie halt houden en bond die vast aan de grons met een langer koord en een nagel. Zo kon die nog en beetje wandelen. 'Oké, Maia, laten we jou er eens afhalen.' Met een grijns liep hij naar haar toe en nam haar in zijn armen. Zo doreg hij haar verder.

Maia slaakte een lachende gil toen opeens het paard verder liep en met uitgestoken handen pakte ze de zijnen vast, om zo in zijn armen getrokken te worden. Ze sloeg de hare om zijn nek heen en kuste hem vol liefde en verlangen. Dit deed ze ruim een tijdje, tot ze in adem nood was gekomen. 'Oh Jeremy, dit heb ik de hele rit willen doen,' fluisterde ze en liet zich door hem neer zetten. Toch bleef ze hem vast houden en keek rond om een geschikte plaats te zoeken.

Jeremy kuste haar vol verlangen terug. Het was echt geweldig om zo dicht bij Maia te zijn. 'Dan heb ik ook wel zin om iets te doen.' Hierbij tilde hij haar terug op en legde haar neer op het gras. Zij lag op hem waardoor hij haar kon kussen en in zijn ar,en kon nemen.

Ze sloeg haar armen om zijn nek heen en kuste hem vol overgave. 'Oh Jeremy,' fluisterde ze tegen zijn lippen aan en trok haar zelf dicht tegen hem aan. Het gras kietelde op haar blote huid en liefdevol streelde ze met haar duim over zijn wang. 'Ik hou van je, Jeremy,' fluisterde ze met rode wangen en legde haar hoofd op zijn borst neer. 'Ik heb het echt naar mijn zin.'

Jeremy glimlachte enkel en streelde door haar haren. 'Ik ook van jou, liefste.' Hierbij drukte hij een kus op haar voorhoofd. 'Bij jou voel ik me gewoon op mijn gemak. Normaal val ik niet zo snel verliefd op iemand. Haast nooit. Maar jij... Het is lang geleden dat ik me nog zo gevoeld heb.'

'Ik ook niet, ik heb mezelf nooit toegestaan om een vriend te hebben of verliefd te zijn. Mijn moeder kwam altijd op de eerste plek. Oh, Jeremy, ik heb nooit aan mezelf gedacht en nu... Ik doe het nu wel en ik voel me zo schuldig.' Ze beet op haar lip en zuchtte. Ze ging naast hem liggen en kroop in zijn armen. Liefdevol legde ze haar hoofd tegen zijn schouder aan. 'Maar laten we daar nu maar niet over praten.'

'Schuldig? Echt helemaal niks nodig voor dit, Maia. Je deelt het met mij. Je moeder lijkt me ook nog niet zo erg te vinden en Kate... Volgens mij vindt ze het wel cool da je haar geschiedenis aan de leerkracht aan de haak hebt kunnen slaan?' Weer kuste hij haar, maar hongerig op haar lippen en ging weer boven haar hangen, maar leunde niet op haar. Hij hield zoveel van Maia en het werd tijd dat ze dat ging beseffen. Dit was niet egoistisch.

Ze glimlachte en knikte. 'Mijn moeder en zusje vinden je geweldig,' gaf ze toe en gleed met haar hand over zijn borst heen. 'Vooral Kate lijkt het nogal een leuk onderwerp te vinden om met haar vriendinnen te bespreken. Dus, schrik niet als het zometeen de roddel op school is.' Ze sloeg haar armen weer om hem heen en kuste hem met hetzelfde verlangen en dezelfde honger terug. Ze sloeg haar benen om zijn middel heen en trok hem zo dichter naar haar toe.

Jeremy zijn lichaam werd stilletjes aan tegen dat van haar gedrukt. 'Niet zo'n slim plan,' fluisterde hij haar speels toe. Zo lagen hun kleren weer eens verspreid over de grond. Het ergste was dat ze hier werkelijk in een weiland lagen, open en bloot. Toch kuste hij haar nog stedds teder en verkende al speels met zijn vingers de huid onder haar T-Shirt. Roddels zouden hem niets uitmaken. Hij wist dat sommige meisjes hem wel leuk vonden op manieren die helemaal niet gepast waren. 'Oestrogeen is ook nergens goed voor,' lachte hij plagend.