Het huisje van Jay en Lexi

Een koppel dat zijn ups & downs heeft gehad, maar toch besloten heeft om de toekomst met elkaar in te gaan. Aangezien ze nog niet zoveel werkervaring hebben is dit maar een klein huisje. In de toekomst zit verhuizen er misschien nog wel in, maar nu willen ze nog van het leven genieten en daarvoor hebben ze niet veel ruimte nodig.

Lexi had zojuist de afwas gedaan en liep met twee koppen koffie richting de bank, waar Jay zat. Ze woonde hier sinds een paar maanden. Jay was al afgestudeerd en werkte bij de lokale dierenarts en zijzelf studeerde nog steeds geschiedenis aan de universiteit. Het was slechts een half uur rijden en aangezien ze in haar laatste jaar zat, hoefde ze er niet vaak te zijn: ze deed voornamelijk veel onderzoek en daar had ze enkel haar laptop voor nodig. 'Ik ben uitgeput.' mompelde ze en liet zichzelf naast Jay op de bank zakken.

Jay glimlachte enkel toen Lexi naast hem kwam zitten. Ze zei niet enkel dat ze er uitgeput uitzag, haar gezicht vertelde hem meer als genoeg. 'Lexi, ik snap soms echt niet waarom je niet op de universiteit blijft pitten.' Zijn arm vond een weg rond haar lichaam en weer voor de zoveelste keer knuffelde hij haar. Het was even stil, maar Jay kon niet anders dan haar aankeken. Haar huid tegenover de zijne was precies sneeuw en haar ogen... Jay kon niet vatten hoe ze zo'n kleur konden hebben. Latino's waren allemaal hetzelfde; zwart haar en bruine ogen. Een kusje werd op haar lippen gedrukt. 'Misschien moet je ontspannen. Of toch proberen.'

'Ik weet het, maar ik wil veel liever bij jou zijn. We hebben nu net het huis gekocht en ik wil niet de hele week weg zijn.' vertelde ze en hem sloot haar handen om de kop koffie die ze zojuist van de salontafel had gepakt. 'Daarbij red ik het wel, het is gewoon veel werk.' Ze hield van geschiedenis, werkelijk - maar soms waren er boeken waar ze niet doorheen kwam. Haar lippen vonden kort die van hem en knikte. 'Ja, ik denk dat ik zo maar eens een bad ga nemen of zoiets. Misschien kan ik wel iemand vinden die me een heerlijke massage wilt geven.' zei ze lachend en keek hem met engelen oogjes aan.

Jay lachte om haar woorden en zijn blik ddwaalde af van de televisie naar haar ogen. Echter wou hij haar jet argument toewerpen dat ook hij vervelendste had gewerkt, maar zij deed al deze moeite ook voor hem. `Omdat je zo'n lekkere koffie maakr en omdat ik zoveel van je hou.' Ook hij nam een slok koffie. 'Ik zal het bad wel laten vollopen. Jij zit net dus kom maar als je een beetje zen bent, kleintje.' Zijn gebruikelijke woord om hem te pesten.

'Je bent een schat!' Ze trok haar benen op en nam nog een slok voordat ze de beker wegzette. Ze liet haar hoofd tegen de hoofdsteun leunen en sloot haar ogen voor enkele seconde. Aan het einde van de dag kon ze zo in slaap vallen, maar ze weerhield zichzelf er altijd van; als ze zo vroeg in zou dutten, was ze de halve nacht weer wakker, dus veel effect had het niet. 'Hoe was het vandaag op je werk, lieverd?' vroeg ze, zijn opmerking over haar lengte negerend.

'Ging wel goed. Er is enkel een verwaarloosde pup binnengebracht. Echt een mooi beestje, maar of het gaat overleven is iets anders. Dr. Allen heeft het nu.mee naar huis voorheeft te verzorgen. Maat dankzij zijn gezondheid heeft hij gevraagd of ik het vanaf morgen alle dagen mee naar huis wil nemen. Het heeft nood aan constante evaluatie en verzorging.' Hierbij zette hij de mok weer weg. Inmiddels was deze dan ook leeg. 'Ik ga naar boven voor dat bad dus zie je zo?' Hij zei het nog.maar net of hij was weg. Lexi moest dringend hun bed in en eens goed uitslapen.

Lexi was altijd al dol op honden geweest, helaas voor haar was haar moeder allergisch, vandaar dat ze er nooit eentje kreeg toen ze jong was. 'Een pup? Oh god, nu ga ik al helemaal niet meer naar de uni toe.' lachte ze en dronk het laatste beetje koffie uit de mok op. 'Ik zie je zo.' Toen hij naar boven verdween, ging ze op de bank liggen en sloot ze haar ogen weer. Een diepe gaap ontsnapte uit haar mond, en hoewel ze het tegen had willen houden, viel ze toch in slaap.

Jay had zitten wachten, maar na twee keer roepen en geen antwoord te krijgen, ging hij naar beneden
'Lexi?' Hij vond haar in slaap op de bank waarbij hij moest glimlachen. Al snel had hij haar in zijn armen en legde hij haar voorzichtig in bed. Na haar onder de dekens te stoppen, deed hij zijn kleren uit en besloot maar alleen in bad te gaan. Het warme.water tegen zijn huid voelde goed. Een moment voor zichzelf en tijd om te relaxen.

Het duurde niet lang voordat Lexi gedesoriënteerd wakker werd in het bed. Ze had haar kleding nog aan en haar make-up zat nog op haar gezicht. Vermoeid rekte ze zich uit en baande zich sloom naar de badkamer waar ze Jay aantrof. 'Ik ben in slaap gevallen op de bank hè?' vroeg ze, enigszins grijzend, en trok haar shirt uit. 'Bezwaar als ik er nog even bij kom zitten?' Ze was dan wel dood moe, ze wilde als nog genieten van het warme water na zo'n lange dag.

Jay was zich aan het inzepen en schrok van de stem. Natuurlijk was het Lexi die voor zijn ogen stond. 'Wel, ik heb die kaarsjes en zoveel badschuim niet enkel voor mij klaargezet natuurlijk. Of wel?' Hierbij glimlachte hij naar haar en klakte met zijn tong toen een stukje lingerie te voorschijn kwam. 'Doornroosje, doe je kleren uit en kom bij me zitten.' Hierbij grijnsde hij en ging terug over naar het inzepen.

Lexi begon te grijnzen en liet haar slipje naar beneden glijden voordat ze bij hem in bad stapte. 'Ah, wat heerlijk dat warme water.' zei ze met een zucht en liet zich tot haar kin in het water zakken. 'Waar hadden we het eigenlijk over voordat ik in slaap viel? Een hele schattige pup volgens mij.' zei ze hoopvol en glimlachte. 'Je weet dat ik van alles hou dat schattig en klein is.'

'Ik ben groot en schattig en je houdt ook van mij.' grijnsde hij. 'Ja, een kleine pup. Ik moet hem verzorgen als deel van mijn werk.' Hierbij glimachte hij naar haar en trok even aan haar benen waardoor ze dichterbij kwam en hij haar kon kussen. 'Hoelang blijf je nog?' Het was nu vrijdag wat betekende dat hun weekend nog maar net was begonnen.

'Dat is zeker waar.' lachte ze en gaf hem een begerende kus. 'Lang genoeg.' verzekerde ze hem. Ze had een kamer op de campus, maar erg vaak was ze er niet te vinden, ze was veel liever bij Jay thuis en daarbij voelde ze zich fijn in Mystic Falls. Toen ze jonger was, was ze er altijd van overtuigd geweest dat ze Mystic Falls meteen zou verlaten, maar ze was van de plek gaan houden. 'Misschien dat ik dinsdag terugga, maar misschien blijf ik ook wel de hele week thuis. Ik moet nog wat onderzoek doen voor mijn essay en daarvoor hoef ik niet perse weg.'

Jay keek haar met een glimlach aan. 'Wauw, wat een puppy niet allemaal kan doen met het hart van een meisje...' Hij vond het heerlijk om haar bij zich te hebben, maar hij moest standaard vijf dagen per week werken en eigenlijk ook in de weekends aangezien hun praktijk werkte met een dokter van wacht. Jawel, zelfs voor de dieren gold dit. 'Ik moet wel veel werken, maar ik ben wel altijd op tijd terug thuis voor het eten.' glimlachte hij naar haar. 'Ik kan niet wachten tot je hier woont,'

'Ik ook niet, al dat reizen ben ik inmiddels wel zat... nog maar een half jaartje en dan hoop ik dat ik klaar ben.' Ze was druk bezig aan haar afstudeerwerk en ze had er alle vertrouwen in dat het goed ging komen. Lexi had er vier jaar lang hard voor geknokt, dus het kon haast niet mis gaan. 'Ik hou van je.' murmelde ze tegen zijn lippen aan en drukte er zacht en liefdevol een kus op.

Jay kuste haar zacht terug en streelde met zijn natte handen langs haar wang. 'Ik hou ook van jou, Lexi.' fluisterde hij tegen haar lippen aan. 'Erg veel. En het lijkt me heerlijk om gewoon, jij en ik, één huisje. Kijken waar dit strand en stiekem kijk ik vooruit op leven met jou zoals je moeder en je vader. Met een hond. Of twee.' Hierbij glimlachte hij naar haar. 'Als we na dat halfjaar nog samen zijn, dan vraag ik je ten huwelijk. Ik zeg het je maar.' Hij was vastberaden.

Lexi keek hem met twee opgetrokken wenkbrauwen en grote ogen aan. 'Nou, zes maanden moeten nog wel vol te houden zijn.' grapte ze, maar was enigszins - blij - verrast over zijn uitspraak. Lexi heeft haar hele leven één ding geweten: ze wilde net zo gelukkig worden als haar ouders. Het maakte haar niet uit wanneer ze de liefde van haar leven zou vinden, al was ze vijftig, als ze maar zoiets kon voelen als wat haar ouders voor elkaar voelde. In Jay had ze die liefde gevonden, ze had het hem vaak genoeg verteld, maar aan trouwen had ze nooit gedacht.

'Ik bedoel... We zullen nog wel zien, maar ik bedoel dat nog geen enkele andere vrouw mijn gedachten ooit zo zijn binnengeslopen. We zijn al zo lang samen en dit voelt zeker meer als middelbare school of unief-verliefdheid. Dat is nog eens geen woord...' Hij glimlachte een beetje zwakjes naar haar, maar trok haar naar zich toe. 'Maar gingen we niet relaxen?'

Lexi moest glimlachen en knikte. 'We zullen het wel zien, maar voor nu gaan we inderdaad eventjes genieten van het warme water.' Ze gaapte nog eens diep en pakte een bruisbal van de badrand af. Ze was altijd al dol geweest op die dingen toen ze klein was, haar ouders waren daar weliswaar niet zo blij mee: ze gooide er altijd drie in, waardoor er een gigantische troep ontstond. 'We komen er wel uit.'

Jay keek hoe het schuim omhoog kwam. 'Ja, dat doen we wel. Zijn jouw vader en moeder op van middelbaar al samen?' Hij wist niet het verhaal erachter en eigenlijk was hij er wel geintresseerd in.

Lexi knikte. 'Ze zaten al een paar jaar bij elkaar op school voordat ze iets kregen. Mam was een cheerleader, pap een footballer. Lekker cliché.' lachte ze en keek hoe de bruisbal langzaam oploste in het water. 'Pap had al tijden lang een oogje op mam, maar dacht dat zij hem niet zag staan, tot een zeker Halloween feestje. En sindsdien zijn ze samen...' vertelde ze hem. Er was niet veel te vertellen over de relatie van haar ouders, enkel dat ze altijd al gelukkig zijn geweest. Lexi wilde ook zo worden, zo'n droomrelatie hebben.

Jay keek haar aan en glimlachte. 'Jouw verhaal klinkt veel romantischer dan dat van mijn ouders.' Hij had te horen gekregen dat zijn broer aardig in de nesten zat. Zijn moeder was bijna teruggetrokken, maar had zich gerealliseerd dat ze Jay dan nooit meer zou terug zien. Zijn familie in Mexico was geschift en niet bepaald wonend in het milieu waar je uberhaupt je thuis kon voelen.

Jay had haar nooit veel verteld over zijn familie, maar ze wist dat het een gevoelig onderwerp was voor hem, dus vroeg ze er ook niet vaak naar. Ze wist enkel dat zijn vader niet meer leefde, dat hij een broer had en dat zijn moeder een schat van een mens was - hoewel ze Lexi in het begin de stuipen op het lijf joeg. 'Maar wij zijn niet mijn ouders... of jou ouders, dus we maken het ons zoals we het zelf willen.' zei ze met een kleine glimlach.

'Dat doen we sowieso al,' glimlachte hij naar haar en deed wat water op zijn gezicht. Eigenlijk was zijn huid al aardig overrimpeld dankzij het warme water. Hiervoor stapte hij er ook maar uit; hij was voldoende schoon en begon zich met af te drogen.