Senior Prom

Nog wel. Ze sprak de gedachten niet uit, maar in haar hoofd was ze al aan het aftellen. Er zou geheid een dag komen dat hij dezelfde fout zou maken en haar hart wéér zou breken. Enkel hoopte ze dat Elle hem dan niet zo snel zou vergeven en hij zijn lesje zou leren. 'Ja, natuurlijk wil ik dansen.' glimlachte ze enthousiast en liet haar hoofd tegen zijn schouder leunen om zachtjes op en neer te deinen op de maat van de muziek.

Grace zag de blik van Marise, maar negeerde die maar voor het gemak. 'Zo erg is het nou ook weer niet. De leerlingen vermaken zich prima en daar gaat het om.' Ze keek naar het flesje drank en schudde haar hoofd. 'Hebben we als leraar niet de verantwoordelijkheid om nuchter te blijven zodat we toezicht kunnen houden op de dronken leerlingen?'

Tristan wachtte de reactie van Marise af, en toen ze glimlachte, keek hij weer trots naar Grace. 'Ik ben geen docent, ik ben enkel gymleraar. Wij sporters zijn rebels,' grinnikte hij en keek haar nieuwsgierig aan. 'Dus, over paar dagen verhuis je. Is het al gelukt om in te pakken? Of moet ik je eventueel met wat spierkracht helpen?' Afwachtend trok hij een wenkbrauw op en keek ondertussen weer naar Julian.

Marise sloeg geïrriteerd haar armen over elkaar heen en keek expres de andere kant op. Het was dat ze hier verder niemand kende, anders was ze weggelopen, maar ze voelde zich hier net een verloren puppy tussen al die tieners. Ze had werkelijk geen reden om hier nog te blijven, afgezien van Tristan dan.

'Oh-' Alex had niet gedacht dat Joe zo snel al niet meer met Riley ging. Ze wist niet wat ze van dat nieuws moest vinden. Ze zuchtte en wreef vermoeid in haar ogen. 'Ik snap het.' zei ze zacht. Ze was allang blij dat Willy haar zware humeur niet opgemerkt had. Het was moeilijker dan ze had gedacht om de schijn op te houden dat ze zich goed voelde. 'Het is de allerlaatste, Joe. Hierna ben je van alles en iedereen af. Je hebt hier alles te zoeken. Waarom zoek je niet gewoon wat klasgenoten op? Of die jongen met wie je toen gejammed had!'

Joe keek Alex zuur aan. Snapte ze dan niet dat hij gewoon rust wilde, dat hij hier helemaal geen zin in had! 'Ik denk niet dat ik vanavond een erg goed gezelschap ben, dus voor hen is het beter als ik me maar gewoon afzijdig hou. Jij daarentegen zou een leuke avond moeten hebben, dus ga terug naar Willy. Alsjeblieft, dan hoef ik me niet schuldig te voelen dat ik je avond verpest met mijn verschrikkelijke humeur.'

Grace kon soms bot over komen of erg sarcastisch zijn, maar meestal was ze niet door en door gemeen. Marise gunde ze echter niets op het moment. Ze had haar vriendje straks helemaal voor zichzelf. En toch stond ze hier te mokken omdat Tristan met haar praatte. Grace lachte om zijn voorstel en schudde haar hoofd. 'Ik heb Noah al uitgebuit. Hij is mijn persoonlijke pakezel.' Ze keek bedenkelijk achter zich en keek Tristan uitdagend aan. 'Maar ik kan wel een waardige danspartner gebruiken nu Noah niet mee wilde?'

Thomas danste al lachend met Elle. Het was van een rustig nummer naar meer iets van jazz gegaan, waardoor hij haar vrolijk rond draaide op de dansvloer. Hij trok haar weer naar zich toe voor een kus, maar al snel voelde hij hoe zijn gsm trilde in zijn binnenzak. 'Sorry,' Hij bekeek het scherm waar de naam van zijn moeder op stond. 'Ik moet deze even opnemen. Blijf hier, ik ben zo terug.' Hierbij drukte hij een kusje op haar wang en vluchtte naar buiten, de gangen op om zo naar de parking te lopen terwijl hij een kort gesprek had met zijn moeder waar Lexi nu was. Of ze er wel was... (?)

'Arme man. Zo'n scharminkel zijn en dan toch moeten verhuizen met allemaal zware kisten.' Bij haar voorstel twijfelde hij en keek hij Marise aan. Daarna weer Grace en besloot hij toch maar te dansen met haar. Ze zou over paar dagen weg zijn en dan waren zij en Tristan weer alleen. Dan hadden ze alle tijd voor elkaar. 'Ja, dat is goed. Marise, lieverd, ik ben zo terug.' Hij drukte een kus op haar wang, knipoogde en nam toen Grace mee de dansvloer op.

Tara glimlachte naar hem. 'Dansen dus. Daar was je toch zo goed in hé?' Hierbij trok ze hem mee op de dansvloer en legde haar armen rond zijn hals. Al snel rook ze weer zijn heerlijke geur en vonden haar lippen zijn hals. 'Denk maar niet dat ik vanavond niet de clichés met jou ga beleven. Het is inderdaad ons laatste bal hier op school. Galabal. Gelukkig maar; ik haatte deze dingen sowieso.'

Elle giechelde gelukzalig en vooral zorgeloos. Ze was heerlijk met Thomas aan het dansen en ze had echt de tijd van haar leven. Licht hijgend stond ze stil, toen hij werd gebeld, en instemmend knikte ze. 'Ja, dat is prima, dan zie ik je zo! Ik zal me niet verroeren,' glimlachte ze en drukte nog een liefdevolle kus op zijn lippen. Daarna danste ze rustig in haar eentje verder en zocht naar haar zusje en broer.

Witheet van woede keek Marise toe hoe Tristan met Grace de dansvloer op verdween. Hoe durfde hij! Hij wist donders goed hoe Marise over Grace dacht en nog steeds deed hij dit gewoon. Gefrustreerd liep ze naar de hal toe die haar naar buiten zou leiden. Nog steeds gevoed wordend door woede zag ze een jonge man staan, een leerling dat sowieso. Populair, dat was zo aan hem te zien en bovenal rook hij heerlijk. Zonder erbij na te denken, pakte ze hem bij zijn arm beet en keek ze hem recht in zijn ogen aan. 'Je gaat geen ophef maken en loop gewoon rustig met me mee, zonder iets te zeggen.' beval ze hem.

'Oh, lieverd, maak je nou maar niet druk. En we kunnen niet zomaar weg, we hebben ons opgegeven om te surveilleren.' Julian streeks langs haar schouder en kuste haar zacht. 'Zolang ik hen niets doe, doen zij ons ook niets.' Hij pakte haar bij haar beide handen en trok haar mee richting de dansvloer. 'Nog wat dansen?' vroeg hij met een glimlach.

Grace had een tevreden lach rond haar lippen toen ze Tristan de dansvloer op volgde. Ze zou hen als ze weg was niet meer lastig vallen. Misschien zou ze ooit nog wel eens iets van haar laten horen, maar verder contact met Tristan zou ze verbreken. Dat was waarschijnlijk het beste voor iedereen. 'Ik hoop dat Marise normaal niet zo moppert.' grinnikte ze terwijl ze met de muziek meebewoog.

Thomas had net opgehangen of hij voelde hoe hij werd vastgepakt. 'Elle...' Maar in plaats van keek hij in de ogen van een persoon die hem zo bekend voorkwam. Hij wist niet zeker of ze een leerkracht was, maar dat boeide hem ook opeens helemaal niet meer. 'Ja,' antwoordde hij en liep met haar mee naar buiten. Het was donker, hij wist niet wie ze was, maar het kon hem niets schelen. Het enige wat hij wist, was dat dit moest.

'Joe-' Alex zuchtte nogmaals en omhelsde hem nog een keer. 'Bel me alsjeblieft na de volle maan. Ik wil weten of alles goed is gegaan. En anders bel ik jou als ik niets hoor, want dan vrees ik eht ergste.' Met een frons kneep ze nog kort in zijn schouder en liep toen naar het groepje toe waar Willy stond. Met een ernstig gezicht voegde ze zich aan zijn zijde en legde haar hoofd tegen zijn schouder aan.

Alles in Mystic Falls was praktisch begrenst aan het bos, iets dat op dit moment voor Marise goed uitkwam. Ze pakte hem bij zijn pols beet en trok hem mee het bos in, tot ze niet meer zichtbaar waren voor de mensen die eventueel op het schoolplein waren. 'Je maakt geen geluid zo meteen. Geniet ervan...' Ze voelde hoe haar hoektanden langer werden, voor ze deze in de nek van de jongen boorde.

'Oh, wauw, Julian die mij aan de regels herinnert!' plaagde ze hem en liet haar vingers even langs zijn wang glijden. Enthousiast knikte ze en kuste hem zacht terug. 'Ik zeg nooit nee tegen dansen,' lachte ze en liet zich mee leiden de dansvloer op. Ze pakte hem vast en bewoog zo op de muziek. 'Dus, hoe heb je de eerste week samen wonen beleefd? Bevalt het je een beetje?' vroeg ze lachend.

Joe keek haar aan. 'Je wilt er vast zeker van zijn dat ik dit keer niet echt iemand heb vermoord.' merkte hij op en pakte een nieuw flesje bier van de tafel. 'Je hoort van me.' beloofde hij en keek hoe ze richting Willy liep. Zelf had hij geen behoefte om hier nog langer te blijven, maar als hij nu al weg zou gaan, zouden zijn ouders vragen gaan stellen en dat wilde hij liever ook niet.

Lexi kwam net met Jay aan het het feest. Ze was veel te lang bij Jay thuis blijven hangen, waardoor ze veel te laat waren, maar dat maakte niets uit voor haar. Lachend liep ze naar binnen toe en drukte ze een kus op zijn lippen. 'En nu maar hopen dat we het leukste nog niet gemist hebben.' grapte ze. Soms wist je maar nooit wat je hier kon verwachten.

[ik doe wel even een kleine tijdsprong]
Elle begon op te merken dat Thomas wel heel erg lang weg bleef. Eerst keek ze maar goed om haar heen, om te kijken of hij misschien was aangesproken door iemand, maar ze zag hem nergens. Na ook buiten en in de andere zalen gezocht te hebben, nam ze een drankje om tot rust te komen en te bedenken waar hij kon zijn. Toen ze echt overal had gezocht, liep ze naar de enige persoom toe waarvan ze dacht dat hij kon helpen: Julian. Een beetje ongemakkelijk was het wel, omdat hij met de cheerleader coach aan het dansen was. 'Ehm meneer... Julian..' zei ze naast hem en keek hem serieus aan. 'Ik- ik kan mijn vriend Thomas niet vinden. Heb jij hem misschien gezien? Ik heb overal al gezocht.'

'De eerste week was geweldig, Florrie, met alle ruzietjes in begrepen.' grapte Julian. Hij liet haar een rondje draaien en trok haar toen weer naar zich toe. Ze dansten nog een tijdje verder totdat ze onderbroken werden door een nogal verwarde Elle. 'Weet je zeker dat hij niet gewoon naar het toilet is?' Hij nam haar woorden meteen al erg serieus en liet zijn ogen het plein langs gaan op zoek naar Tristan. Die niet bij Marise was, maar stond te dansen met Grace.. 'Florrie, ik help Elle even met zoeken. Misschien kun jij Grace en Tristan inlichten dat we deze Thomas zoeken?' Hij wachtte niet op antwoord maar nam Elle al mee naar een rustigere plek. 'Heb je al wat meer van het terrein af gezocht? Net tussen de bomen?'

'Ik weet het natuurlijk niet zeker, maar ik vroeg of zijn vrienden even in de mannentoilet wilden kijken, en zij vonden hem daar niet.' Doordat Julian er zo serieus op in ging, werd ze nog nerveuzer. Ze schudde haar hoofd. 'Nee, daar heb ik niet gekeken. Ik kan me niet voorstellen dat Thomas daar naartoe is gegaan. Hij ging namelijk alleen maar even naar buiten om te bellen.' Ze zuchtte en herhaalde steeds maar weer in haar hoofd dat er niets met Thomas was gebeurd. Dat kon niet op een prom. 'Is dat trouwens je vriendin?' vroeg ze giechelend.

'Misschien was het te luidruchtig en is hij verder weg gelopen?' Julian probeerde Elle maar gerust te stellen met deze vrij logische en totaal niet vreemde redeneringen, maar hij had zelf compleet andere dingen in zijn hoofd. Hij moest echter lachen om haar vraag. 'Ja, ik woon samen met de cheerleader coach. Wist je dat nog niet?' Hij had gedacht dat heel de school dat al wel moest weten.

Jay glimlachte naar haar. 'Misschien moeten we inhet vervolg wel niet meer zo lang lopen treuzelen. Zoals vandaag. Hoewel het gezellig was thuis.' Hierbij drukte hij een kusje op haar hoofd. 'Knappe dame, wilt u met me dansen?' Tegenwoordig leek hij het al beter te kunnen wat hij erg leuk vond. Hij zag Willy en stak zijn hand even op naar die met een glimlachje. Het was fijn om hem en Alex samen te zien.