Het huis van de familie Lockwood

Het rijtjeshuis oogt erg klein, maar vanbinnen is er plaats genoeg en een kleine achtertuin. Het pand zelf is helemaal opgeknapt door de vader van Riley en die zijn broer. Vanbinnen is het redelijk modern in gericht, maar wat vooral opvalt is dat het erg ordelijk is. Als je Riley haar kamer binnenloopt valt dan weer op dat de muren volplakken met foto's uit magazine, zelf gemaakte foto's of posters.

Spoiler:

Riley draaide de deur van het slot en stapte binnen. Ze hing hun jassen op en keek hem daarna met een zucht aan. 'Wel... Het stelt niet veel voor, maar hier woon ik dus.' Haar vader en zij hadden niet veel nodig, maar Joseph woonde in een prachtig huis met waarschijnlijk zelfs een bioscoop in... Het was gewoon niet te vergelijken met elkaar. Ze liep door naar de woonkamer die verbonden was met een keuken en daartussen een bar als aanrecht. 'Wil je wat eten of drinken? Dan neem ik alvast dat en dan kun je een film uitkiezen? Of wil je liever nu al jammen?' Ze gebaarde naar de piano. Eén van haar gitaren lag in de bank.

Joe stapte haar huis binnen en glimlachte. 'Het is gezellig!' zei hij enthousiast en glimlachte. 'Ik lust wel wat te drinken, en zullen we eerst een filmpje pakken?' Hij was om eerlijk te zijn niet echt meer in de stemming om te gaan jammen, maar dat wilde hij haar niet zeggen. Hij wilde haar avond niet verpesten, als hij daar al niet voor had gezorgd.

'Doe alsof je thuis bent?' lachte Riley. 'DVD's staan in het kastje waar de televisie op staat.' Het waren vooral actiefilms, een paar romantische van haar of thrillers. Ze kocht er geregeld met haar oom als ze in de aanbieding kwamen. Het startte met dat zij er geld voor wou uitgeven en het eindigde vaak dat hij ze voor haar kocht. Ze kwam terug met wat fris en "de snoep kom" hierin zaten wat snoeprepen en losse snoepjes. 'Tada!'

Joe grinnikte en bekeek het huis even. Het was heel anders dan zijn huis. Dat was groot en strak ingericht. Als er iemand liep kon je dat makkelijk door heel het huis horen door de marmeren tegels en als je iemand zocht, was je soms wel even wat tijd kwijt. Haar huis was klein, maar veel gezelliger. Zo'n huis waar je alles kon horen als je iets zei, en dat was iets wat Joe ook wel leuk vond. 'Oh wauw,' zei hij lachend toen ze met van alles aan kwam lopen. Misschien werd deze avond toch nog leuker dan hij had verwacht.

'Kies een film Joe!' zeurde ze lachend. Ze was echt slecht in kiezen. Ze deed haar hoedje uit en ging een keer door haar haren waarna ze de gitaar in een staander zette en in de bank kroop met een dken over haar heen en een snoepveter tussen haar lippen. 'Valentijn voor iets,' zei ze en at toen een stukje van het snoepgoed.

'Wil je in de trant van Valentijn blijven of niet?' Hij zag heel toepasselijk de film "Valentine's Day" tussen de rest staan en grinnikte. Zelf keek hij niet erg vaak films, enkel af en toe met zijn moeder en hij had ook wel eens een film gekeken met Alex. 'Of wil je een actiefilm kijken?' Zelf vond hij alles prima, hij was niet zo moeilijk als het om films ging.

'Neem Valentines Day maar. Ik heb wel zin in een horrorfilm,' lachte ze. 'Eng genoeg om te weten dat we beiden zo alleen zijn op Valentijn. Hey, het is toch wel echt goed van je ma en je pa dat je hier blijft hé?' Haar hoofd leunde tegen de steun van de bank terwijl ze helemaal opgekruld zat. 'Ik wil er niet van beschuldig worden dat ik je heb ontvoerd. Hoewel... Ze zouden wel veel osgeld voor je geven hé?' grapte ze plagend met een onschuldige glimlach.

Joe pakte de film "Valentine" uit het rek en stopte deze in de dvd speler. 'Nou, als het te eng wordt mag je wel tegen me aan kruipen hoor.' grapte hij en ging naast haar op de bank zitten. 'Ze vinden het vast geen probleem en anders dan horen we het vanzelf wel, denk je ook niet?' Zijn vader zou zich vast en zeker geen zorgen maken, zijn moeder daarentegen zou zo vast wel naar hem sms'en waar hij was en of hij veilig was. Zijn haar vraag moest hij lachen. 'Heel veel losgeld,' grapte hij.

Riley grijnsde naar hem en liet haar wenkbrauwen op-en-neer bewegen. Overdreven, maar het paste bij de situatie dat ze probeerde te plagen. 'In dat geval,' Ze sloeg een arm rond hem heen. 'Bent u genoodzaakt om te blijven. Ik heb nood aan een nieuwe versterker,' plaagde ze hem verder. 'Zal ik misschien wel doen. Nog dichter,' grinnikte ze. Het was zielig hoe ze deed, maar daar draaide deze dag om. Daarbij was Joe een potentiele vriend. Ze konden vriendschappelijk prima met elkaar om wat ervoor zorgde dat ze hem de tittel als waardige vriend, maar al te graag wou geven.

Joe lachte. Geld was voor hem nooit een probleem geweest. Wilde hij een nieuwe gitaar, dan kreeg hij een nieuwe gitaar. Ging zijn tv kapot, dan had hij de dag erna een nieuwe tv en ga zo maar door. Toch had zijn moeder altijd gezegd dat geld niet iets was wat iedereen had en die les had hij goed onthouden.

- ik heb eventjes geen inspi. sorry :')

Toch nam ze al snel de arm terug en dronk een slokje van haar cola om weer goed te gaan zitten op de bank; half haar lichaam gedraaid naar hem, maar met aandacht voor de film. 'Als mijn vader thuiskomt; niet schrikken. Hij is in het algemeen nogal een negatieve persoon en mijn oom.;; wel hij wonnt hier niet en zal vast en zeker een beetje gedronken hebben. Dus niet aantrekken als hij vraagt of je me al met me gekust hebt of zoiets. Mijn familie is nogal fucked up... Sorry,' glimlachte ze en ging door haar haren.

Joe keek haar aan. 'Een vader die aan de drugs en drank heeft gezeten is nou ook niet bepaald een goed voorbeeld voor je kinderen.' mompelde hij. Veel mensen keken op naar zijn vader, maar dan wisten ze ook niet wat hij allemaal had gedaan in zijn leven. Joe grinnikte eventjes. 'Ik wilde eigenlijk alleen maar zeggen dat mijn familie ook perfect is.'

'Liefste, Joe. Het spijt me erg van dat te horen en hopelijk weet hij nu van het spul af te blijven. Het verschil is dat jouw vader tenminste een echte rocker is. Mijn oom daarin tegen speelt liever luchtgitaar op jouw vader zijn muziek...' Ze lachte en keek hem aan. Valentines Day... Een film waar zij ook nog wel in konden figureren; de twee mensen die niemand hadden om lief te hebben en heel de dag bij elkaar spendeerde. 'Het verraste me dat je me meevroeg, weet je wel... We kennen elkaar nauwelijks, maar bedankt dat je het deed.'