Het huis van de familie Fernandez

Het huis is een klein rijtjes huis buiten de woonwijken van de stad. Hier wonen de mensen die minder verdienen, maar zijn moeder droomde altijd van een huis en dit kunnen ze betalen met het geld dat ze ontvangen van haar inkomen en een beetje geld dat ze krijgen toegestopt van zijn broer.
Het huis zelf is zo warm mogelijk ingericht door zijn moeder. Er is een foto te herkennen van zijn vader, bloemen daarbij en kaarsen. Dat is wat zijn moeder doet; een heilig altaar bouwen voor een crimineel.
Zijn kamer is dan weer klein, maar met het dubbelbed en bureaumeubel helemaal ingericht en aangepast zoals hij het wilt. Over het algemeen is het hier rommelig.

Zijn huis lag wat verder buiten het centrum, maar Lexi vond het een lief huisje toen ze het zag. Met een glimlach stapte ze van de motor af en pakte haar helm beet. 'Ik vind je huis nu al leuk,' zei ze met een glimlach en hupte wat op en neer om zichzelf warm te houden. Het was al wat later op de avond en warm was het zeker niet meer te noemen.

Hij plaatste zijn motor in de garage waarna hij met Lexi viz de voordeur naar binnen ging. De helmen plaatste hij daar op de voorziene plek, nam haar jas aan, hing de zijne ook weg en schopte zijn schoenen uit. 'Het is nogal een leeg huis,' verklaarde hij en trok haar naar zich toe in de hal om haar een kusje te geven.

- Nu heb ik eens geen inspiratie.

Lexi snapte niet waarom hij zich steeds verontschuldigde over van alles en nog wat. Het zou haar echt niet uitmaken wat er in zijn huis stond, maar ze zei met maar niets van. Toen ze eenmaal binnen was, deed ze haar schoenen uit en glimlachte ze bij zijn kusje. Zelf gaf ze hem ook een kus terug en ging door zijn haren heen.

'Oeeeh, Lexi,' plaagde hij haar en drukte een zacht kusje tegen haar wang waarna hij over haar zij streek. 'Wat wil je nog doen in die tijd? Voor de buis zitten in de woonkamer of naar mijn kamer saai op bed liggen...?' Hij had helemaal geen idee van wat ze wou doen vandaag.

'Saai op bed liggen? Op bed liggen met een woestaantrekkelijke jongen is nooit saai.' zei ze lachend en gaf hem een kus. 'Is je moeder eigenlijk thuis?' Ook al hadden ze misschien nog niets officieel's, ze was wel nieuwsgierig naar zijn familie.

'Is dat een antwoord?' lachte hij tegen haar lippen op. 'Nee, ze is bij een vriendin en haar man. Ze wouden niet dat ze alleen Valentijn vierde en zijn wat eten, filmpje nemen...' Hij nam haar mee naar boven naar zijn kamer. 'We zullen eens bewijzen hoe een woestaantrekkelijke jongen ik ben,' lachte hij.

Lexi lachte en liep op de trap naar boven toe. Zijn kamer was eenvoudig, maar erg rommelig. Hoewel mensen het nooit verwachtte, was Lexi's kamer altijd perfect tot in de puntjes opgeruimd, behalve haar kledingkast: die was één grote rotzooi. 'Ja, bewijs dat maar eens aan mij.' zei ze lachend en kuste hem zachtjes.

Jay lachte en voelde toen haar lippen waarbij hij haar terug kuste. Zachtjes liet hij zich op bed zakken en trok haar voorzichtig op zijn schoot. Lexi... Er waren verschillende redenen voor hem om zich zo goed bij haar te voelen; ten eerste was ze niet op haar tong gevallen en had ze pit, ten tweede zag ze er geweldig, verschrikkelijk sexy, uit, ten derde was ze eigenlijk erg lief, ten vierde maakte ze hem verdomd gek met die lippen van haar... Jay streelde door haar blonde lokken terwijl zijn tong zacht, vragend en voorzichtig haar lippen en mond verkende. Iets wat voor enkel nog meer vlinders zorgde.

Met volle overgave liet Lexi hem toe en liet haar handen rond zijn middel rusten. Een warm gevoel verspreidde zich over haar gehele lichaam en ze kon niet anders dan toegeven dat het geweldig voelde. Voor het eerst had ze het idee dat een jongen haar niet slechts als een voorwerp dat hij even een nacht in gebruik kon nemen, maar dat hij echt om haar gaf. Dat hij haar leuk vond om wie ze was en niet om hoe ze eruit zag.

Die kus leek eindeloos te duren en voor Jay mocht het ook eeuwig duren. Het was zo liefdevol. Nog nooit had hij een meisje zo gekust waardroor hij zelf dan ook echt overdonderd was. 'Gingen we niet ligge?' Hij liet zich achterovervallen en keek Lexi glimlachend aan die haar armen rond zijn middel had en met haar huitgespreidde blonden lokken op een arm lag. Hij keek haar enkel aan met een glimlach, wende toen verlegen even zijn ogen af en beet op zijn lip. 'Maar goed dat mijn moeder niet thuis is; ik heb haar nog zoveel uit te leggen. Blijkbaar.' lachte hij samenzweerig.

Lexi lachte naar hem en legde haar hoofd op zijn schouder neer. 'Ik zou haar graag willen ontmoeten hoor, je moeder.' zei ze met een glimlach en liet een vinger over zijn gespierde bovenarm heen glijden. 'Daarbij vind je moeder het vast niet erg, ik ben namelijk een heel lief en onschuldig meisje.' Lief was ze wel, onschuldig? Dat niet zo. Er waren vast een paar dingen die hij niet van haar wist en waarschijnlijk van zou gaan schrikken, maar die bracht ze maar niet boven. Niet nu.

'Ze is een pittige Mexicaanse hoor. Dol op haar zoon hier zo,' lachte hij en streek over haar truitje met enkele vingers waarbij hij haar weer aankeek. 'Waarschijnlijk vindt z e je erg leuk, maar gaat ze je eerst proberen af te schrikken zodat ik mijn school afmaak en geen mooie baby's met je krijg of zoiets...' Hij lachte om zijn eigen domme grap. 'Ze is erg beschermend,' legde hij uit en drukte daarna zijn lippen tegen haar voorhoofd. 'Lexi... Ik wou dit rustig aan doen, weetje... Waarom maak je het ons zo moeilijk?' grinnikte hij. 'Begrijp ne niet verkeerd; ik hou wel van waar dit naartoe aan het gaan is.'

Lexi begon te lachen. 'Nou, dat moet geen enkel probleem worden, ik zit niet te wachten om in Teen Mom te verschijnen.' grinnikte ze en keek hem daarna nieuwsgierig aan. 'Ik maak het je helemaal niet moeilijk,' zei ze lachend, gaf hem een klein kusje en streek door zijn donkere haren heen.

'Denk jij,' grapte hij. Maar ze maakte het hem wel moeilijk. Hij sloot zijn ogen en genoot van de hand door zijn haren. Dit meisje... 'Mag ik je dan trots mijn meisje noemen of heh...?' Jay wist niet of ze dit zou zien als een flirt, een pleziertje, maar zoals ze nu bezig waren... 'Ik snap als je er bang voor bent of het niet zeker weet... Ik weet ook niet wat ons samen zal voorkomen.' Hij streelde met een hand over haar rug.

'Natuurlijk mag je me jou meisje noemen.' zei ze zachtjes en glimlachte. Ze zou dolgraag zijn meisje willen zijn. 'Ik weet het zeker Jay, echt.' verzekerde ze hem nog en gaf hem een paar kleine kusjes op zijn lippen, om vervolgens te lachen en een pluk verdwaald haar uit haar ogen te halen. 'Als jij het ook wilt natuurlijk.'

Alejandro voelde hoe zijn hart een sprongetje van vreugde leek te maken. Zacht kuste hij haar terug en bewoog toen dankzij de prik van haar vinger; hij kon niet tegen porren, noch tegen kietelen. 'Ben je gek ofzo? Waarom zou ik het niet willen?' Hierbij drukte hij zijn lippen terug op die van haar. 'Niets liever, Lexi McKenzie. Niets liever.'

Lexi glimlachte naar hem en sloeg haar armen om hem heen. 'Dan ben ik blij dat we daar tenminste hetzelfde over denken.' Zachtjes en teder kuste ze hem. Ze was gelukkig. Dol gelukkig, voor de eerste keer in lange tijd. Ze wist wel hoe jongens over haar praatte, maar Jay deed daar niet aan mee, Jay dacht niet zo over haar.

Jay glimlachte naar haar en trok haar zacht nog meer naar zich toe zodat ze al knuffelend op het bed lagen. 'Hier had ik nog eens niet van durven dromen en zelfs dat heb je nog niet door, Lexi.' Glimlachte hij naar haar en streelde zacht langs haar heup. Ze leek zo gelukkig nu... 'Die glimlach is om te smelten,' lachte hij.

- Ik herken hier Danny x Zozo in! ;D

- hahahaha ja dat zie ik er ook in terug ja. Ik las toevallig gisteren allemaal zozoxdanny meets, dus ik ben helemaal in de mood. :')

Lexi grinnikte. 'Je bent een schat, een meisje kan zich geen lievere vriend wensen. Ík kan me geen betere vriend wensen dan jou.' zei ze, terwijl ze hem aankeek. 'Ik weet het,' grapte ze. 'Ik heb een hele aantrekkelijke lach.' zei ze met een grijns.

Jay glimlachte naar haar. Veel mensen zagen hem als slecht van de straat; Amerika bleef erg wantrouwig/rascistisch tegenover gekleurde mensen en ook zo had hij hier enkele mensen die er moeilijk over deden. Lexi deed alsof hij de knapste jongen was die ze ooit had gezien of de liefste. Wat Jay niet mogelijk hield, maar toch... 'Zal ik door je raam klimmen vanavond?' lachte hij. Het lag geweldig zo met haar. Om haar rustige ademhaling te voelen, te zien. Lexie bracht de kalmte, maar ook het verlangen in zich. 'Je bent zo knap en érg aantrekkelijk, daar geef ik je gelijk in.'


-Ghi! Niet zo'n Rpg-dag vandaag...

Lexi moest lachen. 'En jij denkt dat niemand dat doorheeft?' vroeg ze grijnzend. 'Of ik blijf gewoon hier en dan zeggen we gewoon dat we in slaap zijn gevallen?' zei ze lachend. Eigenlijk moest ze wel naar huis toe. Haar ouders waren vast bezorgd nadat ze hadden gehoord dat er brand was uitgebroken. 'Vlei me niet zo,' grapte ze en gaf hem een kus. 'Jij bent ook een hunk hoor,' Ze giechelde wat en schoot toen zelf in de lach. 'Sorry, het is laat op de dag, vergeef me mijn rare gegiechel.'

Jay lachte bij haar voorstel. Het klonk niet zo slecht, maar ze waren slechts deze nacht nog maar net bij elkaar... Daarbij moesten haar ouders ook erg ongerust zijn. 'Je hebt toch laten weten dat je in orde bent? En geen zorgen, ik breng je straks wel naar huis.' Hij drukte een kusje terug, maar voelde hoe hij wat verlegen werd bij die woorden. 'Ik vergeef je het als je het goed maakt. En hoe dat gebeurd mag jij kiezen.'

'Ik sms m'n moeder zo wel eventjes, als Thomas dat niet al heeft gedaan.' Ze pakte haar mobiel uit haar broekzak en sms'te haar moeder dat ze in orde was, dat er niets was gebeurd en dat ze nu nog eventjes bij Jay was, die haar straks ook weer thuis zou brengen. 'Zo.' zei ze tevreden en keek hem uitdagend aan bij zijn volgende woorden. 'Oh, nou ik weet wel hoe ik het goed kan maken hoor,' Ze streek wat langs zijn haren en zette haar lippen, liefdevol en verlangend op die van hem.

Jay gaf haar de ruimte zodat ze kon smsen, maar al snel voelde hij weer haar handen en lippen. Werkelijk voelde het heerlijk met Lexi. Hij kuste haar liefelijk terug, maar ook met het verlangen dat zij had. 'Ik wil niet dat je weggaat,' bekende hij zeurderig. Toch wist hij maar al te goed dat hij haar naar huis zou brengen.