De tuin van Maia en Kate

Achter het bescheiden huis van de familie Miller is er een vrij grote tuin. Geschikt voor een feestje!

Kate zat op de rand van de veranda terwijl ze de lege tuin in staarde. Ze had alles dat in de weg had gestaan aan de kant gezet of opgeruimd, maar voor de rest had nog geen actie ondernomen om de tuin er ook maar uit te laten zien als een feest. Ze zat nog steeds en al een tijdje in haar joggingbroek buiten terwijl ze wachtte op Stephen en Sophie. Maia had haar moeder mee de stad ingenomen zodat alles klaar gezet kon worden en hun moeder straks het eind resultaat kon aanschouwen. Maar zo heel veel resultaat was er nog niet.

Stephen had lang moeten zoeken, maar nu stond hij eindelijk voor het huis van Kate. Zijn wat zweterige handen veegde hij aan zijn broek af en voor de zekerheid fatsoeneerde hij zijn haren nog een beetje. Daarna liep hij via de poort naar de achterdeur en zag Kate zitten. 'Hey Kate!' zei hij opgewekt en liep naar haar toe, om een kus op haar wang te drukken. 'Gefeliciteerd! Mijn zus heeft je cadeau mee,' glimlachte hij.

Toen Sophie had gehoord dat er een feest gepland moest worden, was ze direct aan de slag gegaan. Ze was dol op feesten en ze was dol op plannen. Met een gigantische lijst in haar hand was ze naar de winkel gegaan om inkopen te doen zodat er genoeg drank was, genoeg eten, bekertjes, versiering en ga zo maar door. Met een winkelwagentje vol spullen reed ze dan ook de tuin van Kate in en glimlachte ze breed. 'Tada!' riep ze enthousiast en liep naar de twee toe.

Kate keek opgelucht en vooral blij op toen ze Stephen de tuin in zag komen. Ze liep hem tegemoet en begroette hem met een bescheiden glimlach, die al snel omsloeg in een beschaamde blik toen hij haar een kus gaf. 'Dankje, Stephen.' Met grote ogen keek ze toe hoe Sophie een bomvol winkelwagentje de tuin binnen reed. 'Oh jezus christus. Hoi.' Ze trok wat nerveus aan haar sweater en lachte naar de twee. 'Echt heel erg bedankt dat jullie willen helpen. Ik bak er niets van.'

Stephen glimlachte breed toen Sophie de tuin in kwam lopen en grinnikend sloeg hij zijn arm om zijn zusje heen. 'Ja, Kate, je mag blij zijn dat we zijn verhuisd. Nu kunnen we Mystic Falls eens leren hoe echte feesten er aan toe gaan,' zei hij plagerig en nam het winkelwagentje van Sophie over. Hij zette het in een hoekje en begon de flessen drank, biertjes, fastfood en dergelijke uit te laden. 'Waar kunnen we dit neerzetten?'

Sophie begon te lachen door Kate's reactie. 'Als je een feest wilt geven, dan moet je ook een feest geven!' grapte ze en keek even rond. 'Maar er moet nog wel het hoognodige gebeuren voordat we deze locatie hebben omgetoverd tot een ware feest-plek.' zei ze bedenkelijk en pakte - na wat gezocht te hebben - lampjes uit het winkelwagentje. 'Deze kunnen we aan de schutting ophangen, dan kunnen we in ieder geval zien wat we drinken vannacht. Oh en als je nog opklap tafels nodig hebben, we hebben er nog een paar in de schuur staan, dus die kunnen we straks wel ophalen.'

Kate gaf nooit feesten en dat was overduidelijk. Ze stond er wat besluiteloos bij en sloeg haar armen over elkaar terwijl ze rond keek. 'Ik dacht er misschien aan om de drank op de tuintafel tegen de veranda te zetten, omdat daar het meeste licht is?' Ze keek naar alles dat Stephen uitlaadde en bekeek de fleurige lampjes. 'Dat zou misschien wel handig zijn.' Ze hielp maar met het legen van de winkelwagen. 'Zijn tuinfeestjes niet te saai voor mensen uit LA?' vroeg ze nog altijd even zenuwachtig maar ook plagend.

Stephen moest lachen om haar vraag. 'Uiteraard, maar we hebben ons al goed aangepast aan de maatstaven van Mystic, niet waar Sophie?' grinnikte hij en liep naar Kate toe, toen Sophie even weg was. Geruststellend legde hij zijn hand op haar schouder. 'Het komt wel goed. We zorgen ervoor dat het er hier goed uit zal zien en we hebben genoeg eten en drinken. Het gaat hartstikke leuk worden.' Zacht kneep hij in haar schouder en ging verder met uitladen.

Kate lachte geamuseerd en droeg een sixpack drank naar de veranda toe. Ze keek op toen dat aan de kant stond en Stephen zijn hand op haar schouder legde. 'Ik kan jullie niet genoeg bedanken.' Ze had graag iets voor hen teruggedaan, maar had geen idee wat ze ooit voor hen zou kunnen betekenen behalve een goede vriend zijn. Ze glimlachte naar Stephen toen hij weer aan het werk ging en hielp hem toen verder.

'Je hoeft ons niet te bedanken, Kate, we doen het met alle plezier,' stelde hij gerust en haalde een biertje uit het sixpack. Langzaam dronk hij ervan en bekeek Kate ondertussen. 'Ik vond het trouwens echt fijn dat je er was tijdens de selectie wedstrijd. Ik heb die gast goed ingemaakt, of niet soms?' grinnikte hij en wees naar de flessen drank. 'Neem anders ook alvast iets! Het zal je goed doen, want je staat stijf van de zenuwen.'

'Ik heb echt geen verstand van boksen, maar ik kon toch echt wel zien dat je hem helemaal inmaakte.' Kate lachte bij de herinnering. Ze had het erg interessant gevonden om naar zijn wedstrijd te kijken. Ze vond het zelfs een beetje op dansen lijken met al die passen. Na even te twijfelen pakte ze ook een biertje en opende hem aan de rand van een krat. Vantevoren had ze met zichzelf afgesproken niet te veel te drinken. Ze kon soms zo plots dronken raken, maar één biertje van te voren kon geen kwaad. 'Op een leuk feest?' vroeg ze terwijl ze haar biertje ophief.

'Hij zal nog weken met een blauw oog rondlopen.' Zelf had hij uiteraard enkele klappen geïncasseerd, maar die waren gelukkig onzichtbaar onder zijn expres bedekkende kleding. Met een verbaasde blik keek hij hoe ze ook een biertje pakte, maar al snel klinkte hij met een glimlach zijn flesje tegen de hare. 'Op het eerste en beste feest dat ik hier in Mystic Falls zal hebben,' lachte hij en dronk weer gulzig van zijn bier.

Kate proostte met Stephen en nam glimlachend een slok. 'Ik weet niet of het het beste zal worden, maar het is zeker je eerste.' Ze dronk zelf wat rustiger en bestudeerde aandachtig het flesje in haar handen. 'Denk je dat er veel mensen zullen komen?' vroeg ze hem met een nieuwsgierige blik. Ze had nou niet echt veel mensen die ze vrienden kon noemen. Maar misschien hadden haar klasgenoten wel zin in een feest en maakte het hen niet uit wáár het was. Kate kon niet zeggen of ze liever veel of weinig gasten had.

Hij haalde zijn schouders op en keek rond. Het was nog vroeg. 'Ik weet het niet, Kate. Heb je mensen op uitnodiging uitgenodigd? Of is het een open feest? Hoe gaat dat hier in Mystic?' Hij haalde vragend zijn wenkbrauw op en ging verder met spullen ontladen. Zelf had hij niet erg hoge verwachtingen van dit feest of gewoon in het algemeen feesten in dit dorp. Hij was gewoon blij dat zijn zus en Kate er waren. Verder zou hij het wel merken.

'Ik heb wat mensen die ik redelijk goed ken direct aangesproken, maar gezegd dat ze vrienden mee mogen nemen. Maar ik ben niet echt populair ofzo, dus ik heb geen idee wat op komt dagen.' Ze keek kort toe hoe hij weer verder ging en zette toen haar flesje weg. Binnen zocht ze een oud tafelkleed op om over de dranktafel te leggen en stalde toen de bekertjes, drank en eten alvast uit.

'Tja, ik ben ook niet erg populair, dus ik vrees dat ook niet veel mensen ten behoeve van mij komen,' grinnikte hij en dronk het biertje op. 'Maar ik denk dat er wel mensen komen hoor, Kate. Wie zegt er nou nee tegen gratis drank en goede muziek?' Hij moest lachen en wreef even plagerig met zijn hand door haar haren toen ze weg liep. Snel opende hij een nieuw flesje bier en dronk er weer gulzig van. Misschien zou het wel een prima feest worden.

'Niet populair?' Kate lachte geamuseerd. 'Jij bent waarschijnlijk dé persoon waarvoor ieder meisje van school komt!' Ze gaf hem een duwtje nadat hij door haar haar had geward en ging weer verder met de tafel. Toen ze dacht dat er van alles wel wat opstond en de winkelwagen leeg was, glimlachte ze naar Stephen. 'En toen?'

Sophie was bezig met van alles en nog wat. Ze liet de drank aan Stephen over en zelf had ze de versiering op zich genomen. Toen ze de lampjes eindelijk aan de schutting bevestigd had, draaide ze zich om en floot toen ze Stephen en Kate zag staan. 's Avonds bloeit de liefde op!' kirde ze vrolijk en liep naar ze toe. 'En hoe vind je het?' Ze wees naar lampjes die ze zojuist had opgehangen.

Stephen keek geërgerd over zijn schouder naar Sophie, toen ze aan het fluiten was. 'Pas op jij, of ik geef je zometeen een bierdouche!' grinnikte hij en rende naar zijn zus toe, om haar lachend over zijn schouder te werpen. Misschien wou hij gewoon niet dat Kate zijn rode wangen zag. Met humor redde hij zich meestal wel uit zulke situaties. Daarna zette hij Sophie weer neer en keek Kate afwachtend aan na Sophie's vraag.

Kate verschool zich uit automatisme achter haar donkere haren, maar lachte onbezorgd. Ze zag zichzelf echt niet met een jongen, laat staan met Stephen. Ze keek toe hoe broer en zus elkaar plaagden en knikte enthousiast bij de vraag van Sophie. 'Het ziet er super uit. Alles is zo al wel klaar toch?' Toen ze in het rond keek, moest ze plots lachen en trok ze aan haar sweater en trainingsbroek. 'Behalve ik. Of zal ik zo iedereen ontvangen?'

Sophie gaf een gil toen Stephen haar moeiteloos over zijn schouder wierp. 'Stephen zet me neer!' kirde ze en lachte toen hij haar neerzette. 'Nee natuurlijk kan je je gasten niet zo ontvangen. Heb je niet een leuke jurk in de kast hangen? Ik kan je haren krullen als je dat wilt? Oh en ik heb nog wel wat make-up in de auto liggen.' Zei ze enthousiast en keek haar afwachtend aan.

Stephen wou net zeggen dat ze er in zijn ogen altijd goed uit zag, maar bedacht zich op tijd, mede door allereerst dat zijn zus er was, en ten tweede dat het leek alsof hij smoorverliefd op haar was. En dat was hij niet. Echt niet. Met een flauwe glimlach liet hij zich in een stoel zakken en keek naar de twee vrouwen. 'Als jullie je mooi gaan maken, dan maak ik het hier wel verder af en begroet ik de mensen wel met mijn charmante verschijning en vooral humeur,' zei hij sarcastisch.

Kate deed haar haren achter haar oren en fronste licht. 'Ik, eh, heb vast wel iets.' Ze had er eerlijk gezegd nog niet over na gedacht wat ze aan zou gaan doen. Ze was helemaal niet van het opdossen. Behalve voor voorstellingen. Maar dan deden anderen dat. 'Ik kan wel wat hulp gebruiken.' lachte ze naar Sophie en vervolgens naar Stephen. 'Gebruik jij je charmes maar.' grinnikte Kate waarna ze zelf al naar binnen liep.

Sophie grijnsde. 'Ik ren even naar de auto, zo terug!' Vrolijk liep ze terug naar de auto, waar ze in het dashboard een standaard tasje met make-up had liggen. Ze pakte deze en liep weer terug naar de achtertuin. 'Zo, Steph, ga jij maar de stoere bink uithangen, dan gaan wij ons even optutten.' giechelde ze overdreven en trok Kate mee naar binnen.