De tuin van Sophie en Stephen.

Het feest van Sophie en Stephen wordt gegeven in hun achtertuin en de beneden verdieping van het huis. Drank is er in overvloeden. Je kan het zo gek niet bedenken of het is er. Twee grote speakers , in de hoeken van de tuin, verzorgen de hele nacht lang dreunende muziek.

Sophie liep met een grote glimlach op haar gezicht en met een rode beker in haar handen door de tuin heen. Ze was trots op het resultaat. Dit was nou nog eens een feestje en de mensen die er waren leken het erg naar hun zin te hebben. Ze hadden genoeg mensen uitgenodigd om er iets gedenkwaardigs van te maken, of iedereen ook kwam, was natuurlijk het tweede. 'Nou, volgens mij gaan mensen dit niet snel vergeten.' zei ze tevreden tegen Stephen en nam een slok.

Stephen legde zijn arm om Sophie's schouders heen en trok haar glimlachend naar hem toe. 'Dat denk ik ook niet,' zei hij lachend en nam een flinke slok uit zijn beker. Ondertussen zochten zijn ogen constant naar Kate. Het was al aardig vol en veel mensen waren aan het dansen, zodat het al snel onoverzichtelijk werd. 'Heb- heb je Kate misschien al gezien?' vroeg hij met rode wangen en nam snel een slok.

Sophie was zelf niet zo groot, dus ging ze op een tuinstoel staan om boven de menigte uit te komen. 'Nee, ik zie haar niet...' mompelde ze en sprong behendig van de stoel af. 'Maak je niet druk, ze komt vast zo.' verzekerde ze hem. Natuurlijk zou Kate komen, daar was Sophie zeker van. Ze had op school zelfs gezegd dat ze moest komen van haar.

Isobel had via via een uitnodiging gekregen voor een feest dat nogal veel aandacht had gekregen en Isobel kennende, moest ze dat zeker eens gaan checken. Samen met Woody liep ze de, al volle, achtertuin in en keek rond. Het zag er inderdaad veel belovend uit. Er was veel drank en ze draaide goede muziek: twee erg belangrijke factoren als het ging om goede feesten. 'Nou, volgens mij gaan we ons hier wel vermaken vannacht, en zo niet, zijn we ook zo weer weg.' zei ze tegen Woody en liet haar hand in de zijne glijden.

In plaats van Sophie's hulp, had Kate die van haar zus ingeschakeld. Haar haar was ingevlochten en hing over één van haar schouders en haar donkerrode jurk wapperde langs haar benen. Met een beker sterke drank in haar handen liep ze tussen de mensen en praatte met wat bekenden. Het zag ernaar uit dat het een goed feest zou worden. Er hing een heel andere sfeer dan bij haar eigen partijtje, maar dit was dan ook om helemaal los te gaan.

Stephen zuchtte en haalde nerveus een hand door zijn haren. Hij had Sophie laten helpen met zijn kledingkeuze en ook zijn haren heeft Sophie gedaan. Volgens haar kon Kate hem zo niet weerstaan, maar hij had zo zijn twijfels. Opeens zag hij haar lopen en snelde hij er meteen achteraan, zonder nog iets tegen Sophie te zeggen. Vanaf een afstandje bekeek hij Kate, die er werkelijk prachtig uit zag, maar dichterbij durfde hij niet te komen.

Sophie had al snel door waar Stephen zo snel op afliep en moest grijnzen toen hij niet verder kwam dan een paar meter afstand. 'Mietje.' fluisterde ze in zijn oor en liep op Kate af. 'Hé, Kate! Leuk dat je er bent, wauw, je ziet er echt geweldig uit. Prachtige jurk!' Zelf had ze gekozen voor iets praktisch: een fluor roze short met een witte top erboven. Jurken waren leuk, maar niet voor Sophie als het aan kwam op dit soort feesten.

Woody was alleen maar meegekomen omdat Isobel het zo graag leek te willen, maar nu hij er was, beviel de sfeer hem wel. Hij wist dat het aan het einde van de avond nogal eens uit de hand zou kunnen lopen, maar voor nu vond hij het nog wel oke. Een aantal van zijn teamgenoten waren er ook, dus hij had mensen met wie hij kon praten. En natuurlijk was hij met Isobel. Hij kneep in haar hand en glimlachte instemmend.

'Sophie!' Kate draaide zich naar haar om en glimlachte vriendelijk. 'Dankje.' De jurk had ze van Maia geleend. Ze had er niet al te opgetut uit willen zien, maar had wel iets speciaals aan willen trekken. Bovendien vond ze het geweldig om in een lichte en zwierende jurk te kunnen dansen. De stof die met ruches en lagen dansten dan gewoon mee! 'Het ziet er super uit! En echt hoeveel mensen heb je wel niet uitgenodigd?' vroeg ze verbaasd. Haar ogen waren nog niet op Stephen gevallen.

Thomas stond in de tuin, maar dit met zijn armen over elkaar. Hij had een onopvalllend plekje gevonden tegen het hek. Hij dronk alcohol, maar deze kregen hem niet meer zo dronken als vroeger. Niet snel in iedergeval. Aan de ene kant wou hij het zo graag, aan de andere kant wist hij dat het beter was als hij nuchter bleef. Hij had geen idee of Elle kwam. Die confrontatie kon hij nog niet aan.

'Oh shit,' vloekte Stephen, toen Sophie langs hem liep richting Kate, en verstopte zich snel achter een lange gast. Hij luisterde zwijgend naar hun gesprek en kwam langzaam tevoorschijn. Hij ging naast Sophie staan en glimlachte teder naar Kate. 'Kate! Geweldig dat je er bent?' Even viel er een ongemakkelijke stilte, waarbij hij na enkele seconde een kus op haar wang drukte, en toen weer afstand nam.

Willy had zijn arm om Alex heen geslagen en liep zo de tuin van Stephen en Sophie in. Hij vond het er geweldig uit zien en zocht dus al snel naar Sophie. Hij vond haar enkel niet, dus keerde hij zich naar Alex om. 'Zullen we dansen?' vroeg hij glimlachend. Sophie zou hij later wel spreken. 'Trouwens, wil je vanavond bij me slapen? Mijn zusje en moeder zijn er niet en dan kunnen we weer films gaan kijken!' Enthousiast keek hij haar aan.

Sophie keek van Kate naar Stephen en begon te lachen. 'We hebben praktisch de hele school uitgenodigd, dus bereid je maar voor. Maare - ik ga jullie twee even alleen laten, veel plezier!' kirde ze enthousiast en liep de menigte in, op zoek naar iemand die ze kende. Ze eindigde uiteindelijk bij de schutting, maar Thomas tegenaan stond. 'Zo, jij ziet er vrolijk uit vandaag.' merkte ze sarcastisch op en keek hem aan. 'Ik dacht dat jij altijd wel in was voor een goed feest.'

Elle kwam stilletjes het feest op lopen met haar armen over elkaar heen geslagen en hangende schouders. Ze had Thomas niet durven vragen om mee te gaan naar het feest en Woody en Alex waren met Isobel en Willy gegaan. Ze was dus alleen. Gelukkig vond ze Woody al snel en na een kleine aarzeling besloot ze toch om naar hem en Isobel te gaan. Ze kneep even zachtjes in zijn arm en glimlachte toen. Ze miste Thomas gigantisch en dat kon ze overal aan merken: aan haar emoties, zelfvertrouwen, cijfers, zin om dingen te doen.

Thomas keek op naar de beeldmooie Sophie. 'Voor een goed feestje, ja.' glimlachte hij zwakjes en keek haar aan. De muziek was leuk, bier was goed koel en de hapjes waren lekker. Sommige mensen stonden al te heupwiegen en het was nog maar net begonnen. Thomas wist dat dit een leuk feestje ging worden. 'Laten we zeggen dat niet alles goed gaat met Tommy en hij er niet verder wilt op ingaan. Bedankt, graag gedaan.' Hierbij dronk hij in een keer zijn flesje leeg.

Kate keek Sophie met een ongelovige grijns na en schudde haar hoofd. Ze keek op naar Stephen en wreef wat ongemakkelijk over haar arm. Ze had hem alleen een paar keer op school gezien sinds haar verjaardag. De keer dat ze met hem uit had willen gaan, had haar moeder een inzinking gehad en had ze thuis moeten blijven. 'Je bent me nog een dans verschuldigd.' zei ze. De stilte tussen hen werd meteen verbroken door haar lach.

'Dat was kort maar krachtig en ik maar denken dat ik je nog wel kon vragen of je zin om had om te dansen.' grapte ze en keek hem aan. 'Is je vriendin niet mee?' Ze wist dat hij een vriendin had, enkel zag ze haar zo snel niet hier. 'Wil je nog een biertje?' Sophie wees naar het lege flesje en nam zelf een slok uit haar beker.

Isobel keek op toen Elle bij hem kwam staan. 'Hé, Elle!' Ze omhelsde haar vriendin en drukte een kus op haar wang. Ondanks dat ze in de wolken was met Woody, was het probleem tussen Elle en Thomas haar niet ontgaan. 'Elle, we gaan vanavond een top avond hebben, geloof mij maar, daar heb je Thomas helemaal niet voor nodig.' verzekerde ze haar.

Alex keek haar ogen uit in de tuin. Behalve de halloween feestjes was ze nooit echt naar werkelijke grote feesten geweest. Dit was er zeker eentje van die categorie. 'Graag!' Ze nam hem aan zijn hand mee naar de plek waar de meeste mensen dansten. 'Ik dacht dat je het nooit zou vragen.' giechelde ze en kuste hem toen op zijn wang. Ze had nooit durven dromen dat het zo gemakkelijk ging tussen hen.

Hij glimlachte naar haar en pakte haar handen vast. 'Daar gaan we dan verandering in maken,' zei hij met een brede glimlach, die langzaam kleiner werd. Zacht kneep hij in haar handen. 'Ik vind het echt erg wat er met je moeder gebeurde. Gaat het al wat beter of...?' Hij wist dat inzinkingen geen goede tekens waren. Dat was het begin van zijn moeder's einde. Hij hield zijn glas voor haar en trok vragend een wenkbrauw op.

'Elle staat daar.' Hij wees haar aan. 'Sorry, maar ik dans liever niet met haar erbij... Vorige keer eindigde me dat kussend met een meisje en ik ken mezelf als ik wat gedronken heb, maar ja, ik wil nog een biertje.' Hierbij zette hij het in een lege bak en keek haar aan. 'Dus hoe gaat het met je? Een beetje gewend aan het leven hier?'

Woody glimlachte naar zijn zus en zag op dat moment ook zijn andere zusje voorbij komen. De één straalde van geluk en de ander probeerde maar vrolijk te zijn. Hij was niet blij toen Isobel Thomas noemde. Zijn tactiek was om die jongen maar gewoon helemaal te vermijden in ieder gesprek. 'Ken jij Sophie of Stephen? Ik vind het vreemd dat we hier zijn zonder dat we hen kennen.' lachte hij ongemakkelijk.

Elle knikte bij de woorden van Isobel - het zou inderdaad een leuke avond worden. Ze had al een drankje op en begon nu aan haar tweede. Ze had eenmaal het heerlijke gevoel van drank gevoeld en dat wilde ze opnieuw: het idee dat er geen problemen bestonden en dat niets meer uit maakte. Ze schudde haar hoofd naar Woody en bloosde een beetje. In dat opzicht leek ze weer op Woody: beiden waren ze niet gewend om op zulke openbare feestjes te zijn.

'Gelukkig maar.' Kate was erg benieuwd naar zijn danstalent. Zou hij het echt niet kunnen? Ze zuchtte toen hij over haar moeder begon. 'Ze blijft voor de zekerheid nog even in het ziekenhuis, maar waarschijnlijk mag ze volgende week naar huis. Maia is nu bij haar. Ze wilde niet dat ik dit liet schieten.' Ze hield met een glimlach haar eigen beker drank op en dronk hem in een teug leeg. Vanavond was ze van plan plezier te maken en niet te veel aan haar moeder te denken. 'Dus dansen?' vroeg ze toen ze de beker weg gooide.