Welnesscentrum: Green Hill

Teoh gleed begerig met zijn handen langs haar middel en drukte zacht zijn lippen op de hare. Maar al snel werd de kus vuriger en tederder en voelde hij haar benen om zijn middel heen. Goedkeurend gromde hij tegen haar lippen en keek hij haar in haar ogen aan. 'Ik wou dat we veel eerder onze gevoelens aan elkaar duidelijk hadden gemaakt... Wie weet was ik dan wel helemaal geen vampier geweest,' zei hij treurig en bleef toen even stil. 'Ik heb je toch weleens verteld over die vriend van mij? Die ook vampier is?'

'Hmm, niet stoppen...' mompelde ze haast onverstaanbaar, maar ze wist zeker dat hij het had gehoord. Ze deed haar haren beter in haar dot. 'Lieve schat, ik was nog steeds een weerwolf geweest. Misschien had je me dan wel verlaten nadat je dat wist. Schrikte ik je af. En Teoh, je bent perfect. Wat je ook bent, waar je ook bent, je bent mijn Teoh en ik jouw Ellie.' Zacht streelde ze langs zijn gezicht. 'Wat is er met je vriend?' Ze staarde hem aan met een verleidelijke blik.

'Je kent me toch, Ellie, ik schrik nergens van af,' zei hij met pretoogjes en drukte zijn lippen weer verlangend tegen de hare aan. Pas na een lange tijd maakte hij zich los en beet hij op zijn lip. Moest hij dit wel vertellen? 'Die vriend van mij... Hij zegt dat hij aan een cure kan komen. Een cure voor vampiers,' zei hij zachtjes. 'En ik weet niet of ik hem moet geloven.' Langzaam drukte hij weer zijn lippen op haar schouder en keek haar afwachtend aan.

Eleanor had al snel zijn kin vast en dwong hem naar haar te kijken. 'Wat? Hoe...?' Ze fronste haar wenkbrauwen en bracht haar andere hand naar haar hoofd. 'Wat moet je dan in de plaats geven? Hoe komt hij eraan? Kan je het niet uittesten op iemand anders voor jij het neemt? Ook al klink ik nu echt gelijk een harteloos monster. Ik wil niet dat het een of andere heksenjager is die je wilt doden...'

Teoh haalde diep adem en keek zijn vrouw recht aan. 'Daarom weet ik dus niet of ik het met geloven. Maar als het echt zo was... Er is een kans dat ik weer mens kan worden, Eleanor, en... Ik denk dat ik de kans moet grijpen. Hij zegt dat het al positief getest is, maar hij wil geen bewijzen vinden. Ik vind het moeilijk.' Zachtjes drukte hij weer een kus op haar lippen. 'En ik moet hem er veel geld voor betalen. Gelukkig heb ik dat wel.'

'Teoh nee!' Eleanor duwde hem weg. 'Je neemt niets in wat je zelf met je eigen ogen niet hebt gezien...' Ze keek hem hopeloos aan. Hier was de grens om hem te verliezen weer zo klein... 'Is hij zelf een vampier, heks...? Heksen kunnen achterbaks zijn, dat weet je.' Treurend streelde ze langs zijn borstkas. 'Beloof me dat we sowieso een heel weekend samen zijn voordat je het inneemt én ik erbij ben als je het doet. Beloof me het.' Uiteindelijk gaf ze toch altijd toe...

Hij keek haar hulpeloos aan en sloeg zijn armen om haar heen, om zo liefdevol zijn lippen op de hare te drukken. 'Oh lieverd, ik hou zoveel van je,' zei hij zacht en wreef met zijn hand over zijn rug heen. 'Het is een vampier, die vriend van mij. En ik ga het eerst eens goed onderzoeken, research doen, veel met die vriend van mij praten. En dan komt alles goed. Ik ga niets innemen waar ik niet zeker van ben.' Hij drukte een kus op haar haren en glimlachte.

Eleanor glimlachte naar hem, maar deze was vooral treurig. 'Dan nog, ik wil het zo... Niet dat we ons iets kwalijk nemen. Ik hou van je Teoh. Laat me dus ook alsjeblieft van je houden.' Hierbij knipoogde ze naar hem en drukte een kus op zijn wang terwijl haar vingers door zijn haren streken. 'Ik hou dus ook van jou.'