Tara glimlachte naar hem, maar al snel vervloog dit. Wat was dit voor iets? Toch bracht hij haar naar huis en toch voedde hij haar telkens hoop bij. Enkel keek ze hem aan. Alsof weer geen enkele emotie uitgebracht mocht worden en deed het portier open. 'Dag,' Ze stond al buiten en gooide het achter haar dicht met een klap. Waarbij ze naar de voordeur wandelde. Ze was het beu. Ze was het beu dat hij zo geheimzinnig deed en andere momenten haar weer helemaal bang maakte. Ze was het beu om te voelen hoe hij haar probeerde in te palmen, maar nu hij haar had dat ze niet meer goed genoeg voor hem was. Peter mocht het uitzoeken. Tara moest niets meer van hem weten.