Het Engels Lokaal

Het Engels lokaal is een vrij groot lokaal in vergelijking met de rest van de lokalen. Ondanks dat er overal Active-borden hangen, staat er hier nog een ouderwets bord waar je met krijtjes op moet schrijven. Dit omdat de Engels docent nogal van ouderwets houdt. Door het hele lokaal heen hangen posters van typische Engelse films en boeken en aan de zijkant staat er een kleine boekenkast met de echte klassiekers en woordenboeken erin.

Lichtelijk nerveus liep Elle naar het engelse lokaal toe. Ze zou bijles krijgen - voor het eerst van haar leven - en wist niet wat voor houding ze moest aannemen. Zíj was altijd diegene geweest die bijles gaf en nu moest ze het zelf eens ondergaan. Ze klopte zachtjes op de deur en deed hem open. 'Hallo?' vroeg ze het lokaal in. Er was een nieuwe engelse stagiair, maar ze had hem of haar nog nooit gezien.

Noah had zijn tas naast het bureau gezet en pakte de stencils voor de bijles uit zijn tas. Engels - wat een geweldige taal was het toch en hij keek ernaar uit om het op andere over te brengen. Als het goed is zou hij ene Elle bijles geven, iedere maandag om half vijf en hij had er zin in. Toen hij zacht geklop op de deur hoorde, stond hij op en liep er naartoe. 'Hai, Elle?' vroeg hij met zijn Britse accent en glimlachte. 'Kom binnen.'

Ze keek zoekend het lokaal rond tot ze iemand zag staan. Meteen bleef ze stil staan en keek de man ongelovig aan. Hoe kon ze nou weer iets van hem leren, als haar aandacht enkel elke bijles naar hem uit zou gaan? Hij was, zoals haar oppervlakkige vriendinnen zouden zeggen, hot. Ze glimlachte voorzichtig en kwam het lokaal binnenlopen met gestrekte arm om zijn hand te schudden. 'Hallo, meneer... Stagiair... Ehm...?'

'Parker.' Maakte hij haar zin lachend af en schudde haar hand. 'Ga maar ergens zitten, wil je misschien iets te drinken? Koffie - of thee, ik moet namelijk nog even snel iets halen.' Hij was het leraren leven echt totaal nog niet gewend, maar je moest koffie halen tussen je lessen door en dat vergat hij nog wel eens. Daarbij kwam dat hij wel koffie wilde, dus moest hij het nu even snel doen.

Ze knipperde verbaasd met haar ogen en ging toen aan een tafeltje zitten. 'Ja, thee graag,' zei ze en voegde er snel aan toe: 'Meneer Parker.' Ze pakte alvast haar boeken uit de tas en deed daar extra lang over. Ze had geen idee wat ze moest doen en zeggen. Het was zoveel makkelijker geweest als ze een oude man had gehad, of in elk geval een vrouw. Ze werd altijd zo nerveus in de buurt van jongens, laat staan knappe, slimme mannen.

Noah knikte en liep het lokaal uit, om een bak koffie en een thee voor haar te halen. Met twee bekertjes in zijn hand liep hij weer terug en zette het voor haar neer. 'Here you go.' zei hij met een glimlach en pakte zijn stencils. 'Dus, Elle - vertel, waar heb je moeite mee? Grammatica?' Daar ging hij tenminste van uit, de meeste mensen hadden namelijk moeite met de grammatica, hoewel het voor hem een eitje was.

Geduldig wachtte ze op hem en ging wat rechter zitten toen hij weer binnen kwam. Ze knikte als bevestiging op zijn vraag. 'Grammatica vind ik lastig en vooral ook de uitspraak. Heb ik waarschijnlijk van mijn opa geërfd, hij noemt het altijd het nuchtere, plattelandseboer accent,' lachte ze zachtjes. Hij pestte haar er altijd mee. 'Dat is eigenlijk alles.'

Noah grinnikte en knikte. 'Nou ja, dat accent moet wel goed komen, al moet je daar wel vaker meer oefenen dan alleen met bijles - dan ontwikkel je een goede uitspraak.' Hij glimlachte even naar haar en pakte wat stencils die hij apart had gelegd. 'Hier heb je sowieso alvast wat dingen die je thuis kan oefenen, die we dan de volgende keer samen kunnen bespreken en ik zou zeggen, wat wil je precies weten?'

'Ja, je hebt gelijk,' gaf ze glimlachend toe. 'Ik wil graag klassenvertegenwoordiger worden en dan moet ik grote toespraken houden. Daarom zou ik graag een beter accent willen krijgen.' Ze pakte de stencils vast en probeerde ze goed te bestuderen, maar steeds dwaalde haar ogen naar hem af. Ze slikte moeizaam, ging herzitten en dwong zichzelf om naar de bladen te kijken. 'Zullen we deze anders even doornemen?'

'Ja, tuurlijk!' En zo begon hij met het doornemen van de stencils. Van naamvallen tot weet ik veel wat. Voor hem was het a piece of cake, maar ergens snapte hij wel dat mensen er moeite mee konden hebben. Iedere keer als hij zoiets uitlegde was hij er nog steeds door gefascineerd dat een taal zoals deze kon ontstaan en dat men dit over had gebracht naar verschillende delen op de wereld. 'Dus, ja - dat eigenlijk.' lachte hij en dronk wat van zijn koffie.

Peinzend beet ze op haar pen, maar stopte er al snel mee toen ze erachter kwam wat ze deed. Ze had de hele tijd een rood hoofd gehad, omdat ze het maar niet kon snappen, en steeds de foute antwoorden gaf. Terwijl ze het zo graag wou begrijpen, want ze was gek op literatuur. Ze pakte haar thee en nam een klein slokje. 'Het klinkt zo gemakkelijk zoals je dat zegt,' zei ze met een glimlach.

'Als je het eenmaal doorhebt is het ook heel makkelijk, maar ik weet zeker dat het komt. Veel oefenen, veel boeken lezen. Hou je van lezen?' Daar zou ze een gigantisch voordeel mee hebben als ze daarvan hield. Hij was zelf ook een echte boekenwurm en kon ontzettend genieten van een boek.

Ze knikte enthousiast en legde haar boek neer, waar ze zich steeds achter probeerde te verschuilen. 'Ik ben dol op lezen! Vooral Engelse literatuur, daarom baal ik er ook zo van dat ik er zo'n moeite mee heb.' Ze beet even bedenkelijk op haar lip en keek hem aan. 'Raad u me dan aan om nóg meer te lezen? Ik lees er al best veel.' Ze was nieuwsgierig geworden en schraapte haar keel. 'Houdt u ook van lezen?'

'Zoveel lezen als je kan, en het maakt niet uit als je iets twee of drie keer overnieuw moet lezen, als je het uiteindelijk maar snapt. En bij je hoeft bij Engels natuurlijk niet woordje voor woordje te lezen. Het is ook goed als je sommige woorden niet weet en dan toch kan opmaken uit de rest waar het overgaat.' Bij haar volgende vraag knikte hij. 'Ik ben dol op lezen, ik studeer niet voor niets Engelse Literatuur.'

Met een brede glimlach sloeg ze haar boek dicht en leunde benieuwd op haar handen met haar hoofd. 'Wat is uw lievelingsboek?' vroeg ze zachtjes en nerveus. Hij leek niet eens zoveel ouder dan dat zij was, maar toch kon ze niets anders dan hem met u aan te spreken en netjes te praten. 'Want dan zou ik die heel graag lezen.'

'Er zijn ontzettend veel boeken die ik geweldig vind, A Clockwork Orange is ontzettend goed, maar dat geldt ook voor The Catcher in the Rye, Mice and Men, The Book Thief.' somde hij op en keek haar aan. 'Ik zal ze anders bij de volgende les wel meenemen, ik heb ze allemaal thuis staan. Je mag ze lenen als je wilt.' zei hij enthousiast. Hij vond het leuk dat ze ook van lezen hield.

'Dat zijn een hoop grote namen,' zei ze enthousiast en keek hem een tikkeltje bewonderend aan. Juist door haar moeite met Engels vond ze het nog een te grote uitdaging om zulke boeken te lezen, dus had ze het nog niet gedaan. Misschien dat hij haar wel zou willen helpen om door eentje te komen? 'Ja?! Dat zou super zijn!' Ze had ook een grote boekenkast in haar kamer staan, maar hij zou vast een hele bibliotheek met boeken hebben!

'Dan zal ik aankomende week de eerste meenemen, afgesproken?' Hij werd aangestoken door haar enthousiasme en dronk het laatste beetje van zijn koffie op. 'Misschien kunnen we iedere keer als je een boek uit hebt het samen bespreken? Ik ben benieuwd wat je van de boeken vind!'

'Afgesproken!' lachte ze vrolijk en dronk haar thee op. Haar hele mening over de bijles was veranderd, ze vond het enorm leuk en ze stak er echt heel veel van op door Noah. 'Dat zou super zijn! Kan ik... Kan ik misschien ook naar u toe kunnen komen, tijdens het lezen, als er lastige stukken zijn? Ook inhoudelijk vind ik boeken soms nog wel lastig.'

Noah keek haar even bedenkelijk aan bij haar voorstel, maar zag er geen gevaren in. 'Ja, natuurlijk - geen probleem.' Het enige wat ze zouden doen was een boek lezen, daarbij was het ook goed om lezen te stimuleren bij jongeren, dus deed hij ook nog eens iets goeds voor de maatschappij. Hoe meer jongeren zouden lezen, hoe meer kennis ze zouden opsteken.

Ze haalde opgelucht adem en stopte haar boeken in haar tas. Ze had helemaal geen zin om nu al te gaan, ze had eindelijk iemand gevonden die ook dol was op lezen! Ze graaide even in haar tas en haalde er een boek uit - Extremely Loud and Incredibly Close. Het was een enorm leuk boek, erg gemakkelijk, maar Elle genoot ervan om het te lezen. 'Deze lees ik nu!'

'Die is ook gaaf!' beaamde hij toen ze het boek omhoog hield en gooide zijn lege bekertje met een boogje in de prullenbak. 'Ik weet zeker dat dat Engels bij jou helemaal goed gaat komen, zeker als je zo dol bent op lezen.' verzekerde hij haar. Het scheelde dat ze zo enthousiast was, het koste namelijk nogal veel moeite om de jeugd ervan te overtuigen dat lezen - en dan voornamelijk Engels - leuk was. 'Dan zie ik je volgende week vast wel weer, en wellicht ook een keertje tijdens je Engels les.'

Ze nam het boek weer aan en stopte het in haar tas. Nadat ze deze dicht geritst had, stond ze op en pulkte even aan de onderkant van haar paardenstaart. 'Dat is goed om te horen,' glimlachte ze. Zelf wist ze dat het een hopeloze zaak was, maar dat vertelde ze hem maar niet. Ze liep naar de deur en bleef daar even besluiteloos staan. 'Tot... Ja, tot dan!' zei ze.

Noah glimlachte naar hem. Het was grappig om te zien hoe leerlingen nerveus konden worden. Of nou ja - haar gedrag leek volgens hem net nervositeit. Ach, het was wel grappig. 'Als je een seconde hebt dan loop ik met je mee richting de parkeerplaats. Ik ben ook klaar en eigenlijk ben ik het voor vandaag wel weer zat.' zei hij met een lichte grijns, pakte zijn spullen bij elkaar en stopte deze in zijn tas. Hij was zo slim geweest om zonder jas te komen, dus die hoefde hij ook niet meer te pakken.