De cocktailbar

'Ja... Ja, inderdaad, ik ben die grappige,' zei hij onhandig en struikelde bijna over zijn voeten. Zij was een van de cheerleaders waar hij altijd naar keek als hij wissel stond; altijd dus. Van die onbereikbare meisjes, die hij nooit van zijn leven kon versieren, enkel aan het lachen kon maken door zijn gekluns. Hij sloeg zijn arm lichtjes om haar middel heen, omdat het leek alsof ze elk moment door haar benen kon zakken.

'Je bent schattig,' giechelde ze waarna ze haar hoofd tegen zijn borstkas legde toen hij een arm rond haar heen sloeg. Haar mond ging weer naar het rietje. Zuinig was ze vandaag niet. 'Oooh! Wil je ook wat?' Ze bood hem het glas aan en glimlachte naar hem. 'Je danst cool, Willy. Waarom zit je in het footballteam? We kunnen we een jongen gebruiken hoor. Vooral zo'n knappe jongens.' Weer giechelde ze vrolijk.

Ze leek een beetje tipsy... Hij schudde zijn hoofd en glimlachte naar haar. 'Ik schattig? Kom nou toch,' wimpelde hij het af. 'Als iemand schattig is, ben jij het, Tara!' Hij moest opnieuw lachen, ze was echt wel dronken aan het roken. Toch wel jammer, hij had weleens een echt gesprek met haar willen voeren. 'Nou ja, eigenlijk omdat... Geen idee eigenlijk. Het voelt alsof ik het juiste doe als ik football. Alsof het op de een of andere manier met mij verbonden is.'

Tara realiseerde zich opeens dat ze misschien toch iets te veel op had. 'Ik moet niet meer drinken hé?' vroeg ze doodserieus waarbij ze het glas weg zette, maar hem snel terug vond. Haar handen namen die van hem vast. 'Schattig? We komen wel terug op dat als we het einde van de avond halen,' grinnikte ze speels. 'Hey, ik ben daar elke week om je aan te moedigen hé.' Naar haar mening had hij nog niet het zelfvertrouwen gevonden om iedereen te laten tonen wat hij kon. 'Waarom hebben we eigenlijk nooit eerder gesproken? Je lijkt me cool, relaxed. Niet zo'n zeurder als iedereen hier.'

'Nee, stop inderdaad maar met drinken,' lachte hij. Hij was verbaasd dat ze weer naar hem terugkwam, maar liet zich wel door haar meeleiden. 'Nee joh, mij moedig je niet aan, want ik sta altijd wissel,' zei hij verlegen. 'Ik ben de sfeermaker van het team, niet de sterspeler, zoals ik eigenlijk wel zou willen.' Hij haalde zijn schouders op en glimlachte naar haar. 'Ik zeur inderdaad niet zo,' zei hij eerlijk.

'Wel lieve Willy, dan moet je maar eens op dat veld gaan staan. Dan zal ik een hele cheer voor je verzinnen.' Hierbij grijnsde ze naar hem. 'Geef me W! Geef me I!' Ze liet hun handen in elkaar en maakte hier een lichte beweging mee. 'Ja, iedereen lijkt hier zijn maandstonden te hebben... En dan maar de schuld op mij steken. Het leven is niet eerlijk," zuchtte speels dramatisch.

Hij lachte en schudde daarna treurig zijn hoofd. 'Ik ben er jammer genoeg echt slecht in, ondanks dat ik heel serieus meedoe met de trainingen. Nou ja, mijn taak bij de wedstrijden is om naar de knappe cheerleaders te kijken.' Hij sloeg zijn arm plagerig om haar heen en hield toen zijn hoofd schuin. 'Ik zal je nergens van de schuld geven hoor, Tara,' grinnikte hij.

Tara grijnsde dromerig naar hem. Hij was wel leuk én gespierd zo te voelen. 'Wil je nu een kusje?' vroeg ze plagend en liet de ene hand los om die zo rond zijn borstkas te slaan. 'Knappe cheerleaders? Ach ja, ik zou het je niet kwalijk nemen en nee, ik spreek niet graag over mezelf in de derde persoon.' Het was fijn om een nachtje niet na te denken over alles. 'Dus hoe gaat het met je, Willy?' Ze lachte even kort.

Hij voelde haar vrouwelijke lichaam tegen hem aan en juichte even in zichzelf. Hij had enkel kunnen dromen dat zijn avond zo zou aflopen. 'Ik bedoel je natuurlijk ook met knappe cheerleaders. God, Tara, je wil echt niet weten hoe vaak ik naar je gestaard heb,' lachte hij en keek haar aan. 'Nu gaat alles goed. En jij, Tara? Beetje tipsy nietwaar?' Het was een plagerig grapje en hij hield zijn gezicht zo dichtbij dat hun neuzen elkaar raakten. 'Kusjes? Ik wil wel.'

'Nee!' protesteerde Tara meteen toen hij zei dat ze lichtjes dronken was. 'Ik ben gewoon goed gezind in goed gezelschap, denk ik.' Ze grijnsde bij het feit dat hij op haar voorstel inging. Hierbij drukte ze haar lippen op die van hem en streelde lichtjes door zijn haren. Het voelde fijn om, prettig. 'Stop dan maar niet met staren,' fluisterde ze even voor ze weer haar lippen weer tegen die van hem drukte.

Hij zette grote ogen op toen ze hem ook werkelijk kuste. Vanzelf sloeg hij zijn armen om haar heen en trok met zijn hand zachte strepen over haar rug. Hij keek haar na de kus aan en glimlachte breed. 'Dat zal ik zeker niet doen,' mompelde hij en kuste haar weer. Het was een heerlijk gevoel, gewoon even een avond niet nadenken. Hij was benieuwd wat hier uit zou komen. 'En jullie moeten jullie rokjes ook zeker nóóit gaan verlengen!'

Tara vond zijn reactie erg plezierig. Even lachte ze bij zijn woorden. 'Misschien moet ik wel kusjes gaan uitdelen voor je het veld zou opgaan hé?' Speels gaf ze hem een zacht duwtje, maar al snel bevond ze zich weer heupwiegend bij hem. Het was leuk om te dansen, hier te zijn en dit gezelschap te hebben. 'Ik denk dat ik er een nieuwe vriend bij heb,' grijnsde ze naar hem.

'Misschien zou ik dan inderdaad beter spelen,' grinnikte hij en zwierde haar mee over de dansvloer. Hij knikte instemmend om haar woorden. Ze waren inderdaad vrienden, zo snel ging dat bij hen; even praten, zoenen en hup! Vrienden. Willy was er gek op, gewoon gezellig doen, geen drama. Hij trok haar weer naar hem toe voor een kus op en beet even op zijn eigen lip. 'Zal ik een rondje drankjes bestellen?' Hij had eigenlijk ook wel zin in wat alcohol.

'Hmm, misschien.' Tara danste en keek hem aan. Het was fijn om zo'n intiem oogcontact te hebben. 'Of zit er soms een speciale bedoeling achter?' Toch glimlachte ze weer plagend naar hem. Ze glimlachte enkel flauw en danste weer verder met hem. Haar lippen vonden niet weer die van hem; dit spelletje moest interessant blijven.

Hij liet haar los en stak drie vingers op. 'Over drie minuten ben ik terug,' schreeuwde hij boven de muziek uit en liep snel naar de bar toe. Daar bestelde hij een cocktail en voor zichzelf een biertje. Hiermee liep hij weer naar haar terug. Speels hield hij zijn cocktail bij zich en keek haar lachend aan. 'Wat krijg ik in ruil voor het drankje?' Hij keek haar uitdagend aan en dronk van zijn biertje. Hij vond zulke onschuldige grapjes altijd heerlijk. Natuurlijk zou ze hem uiteindelijk krijgen.

Tara lachte en draaide zich om. Weer kwam ze dichtbij en streelde even speels over zijn borstkas. 'Wat wil je ervoor, Willy?' Ze keek hem grijnzend aan. Als hij een spelletje wou spelen dan zouden ze dat doen. Hij zag er echt goed uit. Waarna ze naar het drankje keek en weer terug naar hem en licht op haar lip beet. Misschien probeerde ze hem te verleiden... Ze wist het niet goed wàt ze van hem wou.

Hij keek haar met een bedachtzame blik aan en glimlachte toen. 'Je krijgt dit drankje als we nog eens gaan afspreken. Als jij honderd procent nuchter bent,' zei hij, terwijl hij even kort en zacht met zijn hand over haar wang streelde. 'Is dat een deal?' Voordat ze nog ja had gezegd, had hij haar drankje aangegeven en klinkte met de zijne ertegenaan. 'Op een mooie avond!'

Tara was verrast door zijn aanbod, knikte en glimlachte naar hem. Waarbij ze even haar glas omhoog hield als inzegen en een slokje nam. Gelukkig had hij een drankje genomen waar niet zoveel alcohol inzat. Ze drukte een liefelijk kus tegen zijn wang. 'Wacht maar wat ik met je doe als je nuchter bent,' grapte ze waarna ze hem weer vast nam om te dansen. 'Kom Willy! Dansen!' Ze was vrolijk. Zo ongelofelijk gelukkig.

Hij blies opgelucht al zijn adem uit en keek haar met een glimlach aan. 'Ik ben nu al benieuwd,' grijnste hij, terwijl hij nog een slok van zijn bier nam. Toen ze hem weer mee trok om te dansen, dronk hij snel zijn bier op en liep weer met haar mee. Als hij het zo zag, gokte hij dat ze dat nog de hele avond vol kon houden. Ze leek wel een brok energie. Hij danste naast haar verder met een brede glimlach.

Tara lachte naar hem. Hij danste grappig. Toch dronk ze weer een slokje van haar cocktail, maar stopte niet met dansen. De muziek was hier goed, heerlijk eigenlijk. Dit bracht haar in een soort van trance waarbij ze alles kon losgooien. Wat ze ook deed. 'Benieuwd naar mij? Mensen noemen me vaak onvoorstelbaar. Dus Willy... Mag ik je beter leren kennen? Wat doe je dan nog graag buiten met mij dansen en footballen?' Ze plaagde hem natuurlijk een beetje. Altijd. Hij was te leuk om gerust te laten.

'Mij noemen ze vaak a pain in the ass, dus bereid je maar voor,' grinnikte hij. Even dacht hij na; wat vond hij leuk om te doen? 'Meestal haal ik grappen uit en irriteer mensen. Op school bijvoorbeeld, altijd als er iets gebeurd, ben ik de aanstichter.' Hij lachte om enkele herinneringen. 'O, en ik hou er ook van om door het bos te lopen! Of mijn zusje te pesten. En van Jackie Chan films!'

Tara lachte. Ze wist dat Willy achter de gekke zaken op school zat. 'Lopen hebben we dan al gemeenschappelijk en films. Jackie Chan of niet; het maakt me niet uit. Ik hou ook erg veel van fotografie en zingen, als het je mocht interesseren.' Ze keek hem met een klein glimlachje aan. 'Hmm, ik was echt zo roekeloos toen ik je kuste hé?' Ze staarde speels naar zijn lippen en keek hem toen weer aan.

[NEW]
Met een rotvaart reed Tristan in zijn auto door het dorp en zocht naar tekenen van Marise. Hij was thuisgekomen en kon haar nergens vinden. Hij vreesde dat Julian haar te pakken had gekregen, want ook hem kon hij nergens vinden. Tristan parkeerde zijn auto voor de cocktailbar - een van de favoriete plekken van Tristan en Marise - en rende naar binnen, terwijl hij wanhopig om zich heen keek.

Marise zat met een drankje in haar handen aan de bar te praten met de barman. Het was een aardige gozer, maar viel overduidelijk op mannen: die strakke broek en dat slappe handje konden niet missen. Lachend bestelde ze nog een drankje en nam er een slokje van. Ze had een heerlijke avond. Voor Tristan had ze een briefje neergelegd in de keuken dat ze hierheen was, dus daar hoefde ze zich ook geen zorgen over te maken.

Tristan fronste zijn wenkbrauwen bezorgd en wou net weggaan, tot hij haar opeens aan de bar zag zitten. Ruw duwde hij iedereen aan de kant die in de weg stond en kwam uiteindelijk bij Marise aan. Meteen pakte hij haar gezicht in zijn handen en drukte zijn voorhoofd opgelucht tegen de hare aan. 'Ik was zo bezorgd, ik was zo bezorgd, ik dacht dat hij je te pakken had,' stamelde hij met geknepen stem.