Het huis van de Familie McKenzie-Starling

Lexi knikte. 'Dat lijkt me een goed idee, eindelijk weg uit dit stadje en rust,' Daar was ze echt eens aan toe: gewoon lekker samen met Jay weg, heerlijk. 'Mm, oké dan. Als je het echt niet erg vind.' Ze krulde zich tegen hem aan en legde haar hoofd tegen zijn schouder aan. 'Ik hou van je.'

'Gelukkig komen ze tegenwoordig wel met kook en opruimfuncties, ik neem aan dat je die niet wilt missen.' grapte ze en drukte een kus op zijn schouder. 'Morgen voel je je vast een stuk beter lieverd, en als er vannacht iets is, dan kom je naar me toe hè?' fluisterde ze. Ze was zelf inmiddels ook ontzettend moe geworden, maar wilde niet bij haar zoon in bed in slaap vallen, dus stond ze op. 'Welterusten, Thomas.'

Jay voelde hoe zijn hart te keer ging bij haar woorden. 'En daarvoor wil ik nog een tatoeage laten zetten. Het plan zat al langer in mijn hoofd... Dus wil je dan mee?' Opeens realiseerde hij zich wat hij had gezegd. In plaats van terug te zeggen dat hij van haar hield. 'Ik hou van je, blondie. Droom zacht.' Zo plaatste hij een kus op haar kruin en staarde naar het donkere plafond.

'Gelukkig wel. Lexi kan echt zo niet koken...' Zijn zus viel nog wel mee, maar Thomas had gewoon liever het voedsel dat zijn moede klaarmaakte. 'Slaapwel, lieve mama. Doe paps maar de groeten van me.' Hierbij draaide hij terug zijn rug naar haar en zuchtte diep. Hij was uiteindelijk uitgeput van al de emotie en het voelde werkelijk alsof hij kon huilen.

'Een tatoeage?' vroeg ze verbaast en keek hem aan. 'Wat voor tatoeage wil je laten zetten?' Ze had hem nooit het type voor een tatoeage gevonden, maar als hij dat graag wilde, hield ze hem absoluut niet tegen. 'Welterusten,' mompelde ze slaperig en nestelde zich tegen hem aan.

Zoë verliet de kamer van Thomas, om naar haar eigen slaapkamer te lopen en daar naast Daniël op het bed neer te ploffen. 'Er is iets gebeurd tussen hem en Elle, ik weet niet wat, maar hij is er aardig van overstuur.' mompelde ze en legde haar hoofd op zijn schouder.

'Ik zal het je tegen die tijd wel nog laten zien.' Zacht streelde hij door haar blonde krullen naar haar gezicht en drukte nog een laatste keer voor deze avond, zijn lippen op de hare. Meteen was het ook hun eerste kus van die volgende dag. 'Ik hou van je, Lexi. Heb mooie dromen,' fluisterde hij. Na even naar haar te kijken, het vredige en rustige gezicht, viel ook hij in slaap.

Daniël was half in slaap gevallen en werd wakker door de woorden van zijn vrouw. 'Huh?' Slaapdronken wreef hij door zijn ogen en deed de kerstverlichting aan, die nog steeds in hun kamer hing. Hij sloeg een  arm over haar heen. 'Lieverd, wij hebben ook onze problemen gehad. Toch? Hun relatie is nog pril. Die twee komen weer bij elkaar of lossen wel op wat er is. Je kent Thomas; als er iets is en hij zit er werkelijk mee dan zal hij het zelf komen vertellen. Als je het uit hem wilt krijgen dan kan je nog hard proberen.' Een zoete kus werd op haar lippen geplaatst. 'Het was een rare nacht. Probeer wat te slapen, Zozo.'

Zoë knikte. 'Je hebt zoals altijd weer gelijk, Dan.' zei ze en ging naast hem liggen. 'Ik krijg het inderdaad niet uit hem en als hij het wil vertellen komt hij vast en zeker vanzelf naar me toe... tenminste, dat hoop ik.' Ze kon er niet goed tegen als ze niet wist wat haar kinderen dwars zat. Het had ook een tijd geduurd voordat ze erachter was gekomen waar de oorlog tussen Lexi en Emma over ging. 'Ik kan wel wat slaap gebruiken ja,' Zoë krulde zich naast hem op. 'Welterusten Dan,'

Daniël keek naar zijn vrouw. Zacht streelde hij over haar wang. 'Morgen, wij twee, uit eten.' Ze verdiende wat tijd met elkaar. De kinderen verdiende wat tijd met elkaar zodat ze zouden leren hoe ze elkaar niet moesten uitmoorden. 'Droom zacht, lieverd.'

[NEW]
Elle keek uit het raampje en zag hoe ze de oprit opreden van Thomas' huis. Diep haalde ze adem en stapte toen uit. Ze hoopte dat niemand thuis zou zijn en vooral niet Lexi: Thomas had gezegd dat ze waarschijnlijk niet blij zou zijn met hun twee. Ze zocht naar Thomas' hand en liep zo met hem naar de voordeur. 'Zou je het leuk vinden als ik blijf eten?' vroeg ze met een glimlach en keek hem vragend aan. 'Want het liefst ben ik vandaag niet thuis... Mijn ouders gaan met iemand praten over wat er gebeurt als mijn opa overlijdt.' Ze zuchtte en kneep zachtjes in zijn hand.

omg heb je dit al gezien lau

Spoiler:

Thomas keek haar aan en knikte instemmend. Het was niet bepaald dat hij zijn moeder had vertelt over het feit dat ze terug samen waren. Hij had er de kans niet toe gekregen. 'Straks zal wel iedereen terug thuis zijn en eten we allemaal samen, denk ik. Iedereen denkt hier thuis dat we geen stel meer zijn, Elle.' Hij zuchtte en nam haar mee naar binnen. Daar deed hij zijn schoenen uit. 'Maar natuurlijk mag je blijven mee-eten. Ik doe je straks wel naar huis.'

'Oh, als je het liever niet hebt, dan is het geen probleem!' zei ze geruststellend en glimlachte naar hem. Ze merkte dat de sfeer tussen hun beladen was: ten eerste door wat er op het feest was voorgevallen, maar waarschijnlijk het meest door wat Elle hem had verteld over haar zelf. Ze bukte om haar schoenen uit te doen en daarna haar jas. 'We kunnen een film gaan kijken? Of gewoon kletsen op je kamer?' stelde ze voorzichtig voor.

Thomas had vandaag gewoon veel moeten verwerken. Hierbij keek hij vermoeid naar Elle. 'Ja, ga maar alvast kiezen dan. Ik haal ons wel wat te drinken en wat te eten.' Echter dook hij de keuken in en hoopte dat Elle gewoon naar boven ging zodat hij haar even niet onder ogen moest komen. Werkelijk hield hij van haar, zielsveel, maar dit was even niet zo comfortabel.

Elle knikte en glimlachte naar hem. 'Dat is goed,' zei ze zachtjes en liep alvast naar boven toe. In zijn kamer ging ze op zijn bed zitten en pakte er een doos met DVD's bij. Uiteindelijk hield ze er paar in haar handen: in een normale situatie had ze voor een romantische gekozen, maar nu stopte ze die maar snel weg. Het werd dus een normale komedie, die haar wel leuk leek. Ze legde alvast wat kussens neer, zodat ze lekker konden zitten, en wachtte geduldig op Thomas.

Thomas liep terug naar boven met wat fruitsap en enkele wafels die zijn vader weer zelf had gebakken. Zo was het altijd in dit huis; een fijne sfeer. Vooral als hij 's morgens beneden komt en zijn vader wafels heeft gebakken of zijn moeder pannenkoeken. Dan werden alle drie de kinderen opeens vrolijk. 'Gaat het een beetje met je? Sorry, maar ik kan nogal moeilijk overweg met de dood... En verlies, weet je...'

Elle keek op naar Thomas en glimlachte. 'Ja, het gaat wel. Het is alleen... Ik besefte opeens hoe speciaal het is dat onze relatie al die tegenslagen van vandaag en de vorige dagen heeft overleefd. Ik ben er blij om.' Ze nam het eten van hem over en klopte uitnodigend op de plaats naast haar. 'Zin in een lach-film?' vroeg ze vrolijk en nam een hapje van de wafels. Elle vond dat zij en Thomas het wel hadden verdiend om even nergens aan te hoeven denken.

Thomas keek haar aan en knikte instemmend waarbij hij op playdrukte waardoor de film begon met spelen. Hij had iedere film in hun DVD-boxen minstens al één maal gezien. 'Het is niet altijd simpel en dan maken we het soms nog moeilijker, maar uiteindelijk slagen we ons er wel door heen.' Hij sloeg een arm rond haar heen en drukte een kusje op haar slapen.

'Precies,' glimlachte Elle en kroop in zijn armen. Daarna pakte ze haar wafel weer op en begon er van te eten: ze had niet geluncht, dus barstte ze nu van de honger. 'Trouwens, ik heb gehoord dat ik er nu echt goed voor sta met de verkiezingen,' vertelde ze vrolijk. 'En over een week wordt de winnaar al bekend... Het is zo spannend dat iets waar ik maandenlang naar heb uitgeleefd nu opeens werkelijkheid wordt! Zal ik anders een feest geven als ik het ook echt word?'

'Moet jij weten. Binnenkort is het zomervakantie en is er zoveel te doen...' Het leek hem wel een goed idee, maar er stak nog zoveel werk in om zoiets te organiseren. 'Ik hoop echt wel dat je wint. Je neemt tenminste verantwoordelijkheid voor je taken. Dat zie ik de rest nog niet zo echt doen.' Hij streelde zachtjes over haar rug terwijl ze at en staarde naar de film.

'Ik ga toch niet op vakantie, dus dan heb ik genoeg tijd om te plannen,' glimlachte ze en keek hem daarna benieuwd aan. 'Denk je dat onze ouders het goed zullen vinden dat we samen op vakantie gaan? Mijn ouders kunnen daar misschien nog wel moeilijk over doen.' Met een half oog keek ze nog maar naar de film en na een tijdje verloor ze al haar aandacht aan Thomas. Zacht drukte ze haar lippen op de zijne en sloeg haar armen om hem heen. 'Ik ben blij dat je vertrouwen in mij hebt,' fluisterde ze.

'Die van mij gaan het wel oké vinden. Nadat ik de honderden condooms accepteer die ze sowieso gaan kopen... Mijn moeder en vader zijn praktisch zonder problemen samen vanaf onze leeftijd. Ik bedoel... Ze hebben er lang mee gewacht, maar uiteindelijk zijn ze nog steeds dol verliefd. Met seks bedoel ik... Zelf hebben ze een reis naar New York gedaan en nu heeft het nog steeds prachtige herinneringen voor hen. Dus uiteindelijk zullen ze hun toestemming geven.' Thomas voelde hoe opeens haar lippen op die van hem zaten en hij haar terug kuste. Verlangend woelde hij door haar haren. 'Maar jij ook in mij,' fluisterde hij met een glimlach terug.

'Misschien kunnen jouw ouders dan wel de mijne overtuigen,' glimlachte Elle en kroop nog wat dichter naar Thomas toe, om ook verlangend zijn lippen te kussen. Ze knikte instemmend op zijn woorden en gleed met haar hand over zijn borst, terwijl ze recht in zijn ogen keek. 'Je klinkt altijd alsof jij en je ouders tegen elkaar zo open zijn. Mijn ouders zeggen nooit iets, laat staan iets over seks en dingen in die richting.' Ze haalde achteloos haar schouders op en drukte haar lippen weer tegen de zijne aan.

Thomas streelde door haar haren en kuste haar terug. Toch stopte hij hier vrij snel mee. 'Elle, ik ben bijna achttien ondertussen. Ik bedoel... Mijn ouders weten ook wel dat ik seksueel actief ben. De condooms in mijn laden hier zijn niet bepaald ons grootste geheim. Uiteindelijk kan je inderdaad met ze over alles praten. Als ik problemen heb kan ik sowieso naar hun toe. Ze zijn gelukkig samen en pap vindt dat iedereen dat mag weten. Niet dat ze hun hele seksleven vertellen. Gelukkig krijgen we daar echt niks van te horen.' Hoewel hij nog zeker was dat ze het samen deden. Het kon niet anders dat die verliefdheid nog zo van hun afstraalde.

Nieuw

Woody zat in zijn auto die hij voor het huis van Thomas geparkeerd stond. Hij wist niet wat hij nu moest doen. Eigenlijk was hij in een opwelling naar het huis toegereden, omdat hij gek werd van het ongelukkige gezicht van Elle en van zijn eigen onwetendheid. Nu zat hij hier met zijn hoofd tegen de hoofdsteun en verzamelde hij moed om op het huis af te stappen en Thomas te confronteren. Hij wilde simpelweg weten wat er aan de hand was! Na enkele minuten zich niet te verroeren, stapte hij uit, liep naar de voordeur en belde aan.

Thomas was alleen thuis en daar was hij dankbaar voor. Het was pijnlijk geweest om in dit monster te veranderen. Hij wist eerst totaal niet wat er met hem gebeurde tot Julian (?) het hem duidelijk had gemaakt. De wereld van weerwolven, heksen en vampieren ging opeens voor hem open. Het was nog pijnlijker om zijn vrienden te laten zitten, maar vooral op Elle altijd af te wijzen. Hun roadtrip... Gewoon samen zijn kon hij amper aan met zijn familie. Bloedlust was veel te groot. Het gevreesde moment dat de bel ging was dus gekomen. Hierdoor stapte hij in de schaduw en opende de deur. 'Woody?' Hij herkende de schaduw. 'Wat doe jij hier?' Echter deed hij de deur slechts op een kiertje.

Woody keek op toen de deur open ging. Of, nouja, toen deze enkele centimeters open schoof. Hij probeerde Thomas gezicht te vinden, maar zag slechts een schaduw. Hij was niet iemand van veel woorden, dus had hij moeite nu de juiste te vinden of zijn vragen in enkele woorden samen te vatten. 'Betere vraag is wat jij aan het doen bent.' stelde hij nogal nors.

Thomas vernauwde zijn ogen. Hij had gemerkt hoe hij sneller en sneller kwaad werd. Dit echter om het minste; gevoelens leken zoveel sterker. De deprissieve gedachten in zijn hoofd zorgde ervoor dat hij aan dingen dacht waar hij nooit eerder zou aan denken. 'Ik? Ik weet niet of je het al opgevallen is, maar hier woon ik. Kom je om me af te snauwen? Dan dag Woody.'

Woody staarde naar de schaduw achter de deur en fronste diep. 'Nee, dat bedoelde ik ook niet.' Hij zuchtte en wreef over zijn kaak. 'Ik wil gewoon weten wat er aan de hand is, Thomas. Je bent niet bij de laatste trainingen geweest en Elle heeft ook geen idee waar je uithangt. Er klopt iets niet.' mompelde hij. De moed begon al langzaam terug in zijn schoenen te zakken.