Het huis van de Familie McKenzie-Starling

Ze glimlachte en drukte een kus terug op zijn lippen. 'Een hele, heleboel vlinders!' zei ze enthousiast en speels en legde zijn hand op haar buik. Ze keek weer in zijn ogen en was overdonderd door de blik daarvan. Bijna verlegen wendde ze zich af - hij keek zo intens! - en drukte weer enkele kusjes op zijn kaaklijn. 'Hmm, je leidt me vast zo erg af omdat je bang bent dat ik van je win met gamen,' fluisterde ze uitdagend en speels.

Thomas glimlachte en staarde naar wat ze deed. Streelde met zijn hand zacht en verkennend over de naakte huid van haar buik. 'Dit verleiden? Als ik je zou willen verleiden tot echt niet gamen zou ik zoveel meer doen. Dus wil je verder gamen dan? Probere om van me te winnen?' Zacht drukte hij weer hun lippen op elkaar, maar keek haar even speels aan. Als ze het echt wou, was hij bereid om het te geven.

Zijn hand op haar buik voelde warm en kietelend aan. Met een grote, uitdagende glimlach keek ze hem aan en pakte de controllers weer op. 'Ik wil proberen te winnen. Zullen we er weer een prijs aan verbinden? Maar nu mag jij beslissen wát de prijs is of wat de verliezer moet doen.' Ze drukte zacht haar lippen op de zijne en ging toen goed zitten voor de game. 'Sorry, ik wil altijd winnen,' giechelde ze.

Thomas keek op naar Elle. Hij vond ergens deze Elle erg spannend, maar aan de andere kant niet meer zo leuk... Hij viel voor de stille terwijl deze hem leek te willen verleiden. De twee tegenovergestelde kanten van dit meisje ontmoettte elkaar. 'De prijs iis dat de verliezer iets gewledig, leuks en fijn voor de winnaar moet doen naar keuze. De verliezer kiest de leukste prijs voor de winnaar.' zei hij wat speels. 'Begin dus maar met denken,' Ook hij nam de consoler weer op.

Ze luisterde afwachtend naar hem en glimlachte na zijn woorden. 'Dat vind ik een hele leuke prijs, Thomas,' zei ze eerlijk en stond op. 'Sorry, je trui is een beetje te warm.' Ze draaide zich zo blozend met haar rug naar hem toe en trok haar eigen trui weer aan, die dunner was dan de zijne. Ze pakte de controller weer vast. Even onwennig probeerde ze zich weer te herinneren welk knopje voor welke stond. 'Ik ben er klaar voor!'

Thomas keek stiekem mee. Enkel wist hij niet zo goed of zij dat bepaald erg zou vinden. Weer glimlachte bij naar haar. 'Mogen de beste winnen dus ik ga winnen. Of zou ik je laten winnen?' Hij drukte een sneller kus op haar lippen, maar startte al vrij snel het spel. Dit was nog eens een vriendin. Eentje die niet zuerde over spoelletjes, maar zelf de Playstation vastnam.

'O Thomas, je gaat zó afgemaakt worden,' lachte ze en vestigde haar blik op de televisie. Ach, zo moeilijk moest het toch niet zijn, je hoefde enkel te lopen en te schieten? Toch was het moeilijk en zat ze op een gegeven moment helemaal in het spel. Niet dat ze bepaald aan het winnen was. 'Nu is het mooie moment om mij inderdaad te laten winnen,' lachte ze en legde de controller neer toen ze verloren had. Zometeen wou ze zeker weten revanche. Ze keerde zich naar Thomas toe en glimlachte zwakjes. 'Ik denk dat ik me net erg uit sloof. Met mijn trui uit trekken enzo.' Ze werd rood en wreef met haar handen over haar wangen.

'Uitsloof?' Thomas glimlachte en kwam meer naar haar toegekropen. 'Hoezo dan? En denk maar eens na over mijn prijs.' Hij haalde haar handen weg en streelde zelf haar wang met zijn duim. 'Je bent echt schattig verlegen terwijl het bij andere meisjes zo iritant kan zijn.' Weer vonden zijn lippen zacht die van haar, maar vooral kort.

'Gewoon, stoerder en speelser doen dan ik eigenlijk ben,' zei ze zachtjes en keek hem voorzichtig aan. 'Proberen zelfverzekerder te zijn dan ik eigenlijk ben. En het stomme was, dat het ook nog eens goed voelde. Om eens uit mijn schulp te kruipen en anders te doen dan dat ik eigenlijk ben.' Ze glimlachte tegen zijn lippen op en drukte zacht haar lippen op zijn neus. 'Vind je me ook nog steeds zo schattig als ik vertel dat ik revanche wil met het schietspel?' lachte ze.

Thomas glimlachte naar haar en drukte terug zacht een kusje tegen haar wang. 'Liefste Elle, je zou weer verliezen en daarbij wil ik eerst nog een beloning. Zo gemakkelijk kom je niet onder je woorden vandaan,' grijnsde hij jongensachtig. Hij kon soms meedogenloos zijn in zijn zin te krijgen, maar hij kon hier werkelijk ieder moment van genieten.

'Ik zou niet verliezen!' protesteerde ze lachend. 'Als je me de tijd geeft om te oefenen, dan...' Opeens realiseerde ze zich iets en keek abrupt naar de klok. O god, ze was al veels te laat. Toch vertelde ze dat niet aan Thomas en keek hem weer aan. 'Verrassing? O jee, ehm... Oké, geef me er tijd voor, dan zal ik iets heel leuks bedenken, dat beloof ik!' Ze stond op en keek even droevig. 'Ik... Ik moet naar huis, Thomas. Ik ga zo eten.'

Thomas keek ook even naar de wekker. Het was amper vijf uur. Hij wou haar ook graag hier laten eten, maar dat wou zij niet. Zelfs niet als het hun twee alleen waren. Ook had hij een donkerbruin vermoede dat Elle had gelogen waar ze nu was. Hij was vast en zeker veranderd in één of andere vriendin. 'Oh... Moet ik je weer naar huis brengen? Of ga je toch met de fiets? Ander laad ik hem weer op. Geen probleem...'

Ze glimlachte en leunde van haar ene been op haar andere. 'Ja, dat zou fijn zijn Thom, als je me kan brengen en mijn fiets kan meenemen.' Ze woonde best ver van hem vandaan en als ze zou gaan fietsen, zou ze nog later thuis komen. En dan zouden haar ouders zeker weten argwaan krijgen. Ze wist niets meer te zeggen, dus liep ze alvast maar naar beneden om haarzelf weer in te pakken. Het had al dagen gesneeuwd en dus waren de wegen ook slecht en glad.

Thomas staarde naar de deuropening waardoor ze net verdwenen was. Dàt was nog eens een manier om afscheid te nemen. Na alles wat ze had gedaan had hij gehoopt dat ze nog een laatste keertje in bed gingen rollen, maar dat leek er niet af te kunnen. Hij deed een zwart vest aan en zijn zwarte muts op. Vandaag was simpel blauw, zwart, wit. Zoals hij het graag had. Simpel, maar toch stijlvol, modebewust. Hij deed zijn Vans aan en zijn jas waarna hij naar Elle keek om naar buiten te lopen, haar fiets in de laadbak te zetten en in de auto te wachten.

Ze wist dat ze het misschien niet helemaal goed aanpakte, maar ze had geen idee hoe dit werkte. Hoe ze afscheid moest nemen. Ze keek toe hoe hij haar fiets in zijn auto zette en ging toen naast hem in de auto zitten. Voordat hij de auto kon starten, pakte ze zijn hand tussen de hare vast en drukte er een zachte kus op. 'Ik vond het een geweldige middag, Thomas. Heel erg bedankt ervoor.' Ze glimlachte naar hem en veegde een pluk van zijn voorhoofd af.

Voor Thomas leek bedanken niet nodig en als ze hem wou bedanken kon dat ook perfect op een andere manier. Hij bracht zijn hoofd naar het hare en kuste haar. Dit keer was het gewilliger dan ooit. Een gevoel dat zij los had gekregen bij hem; zij had hem gek gemaakt. 'Wat zeg je?' grijnsde hij. 'Laat ik je maar naar huis brengen voor je vader me nog een contactverbod oplegt of zoiets dergelijks,' Hierbij startte hij de auto en reed naar haar thuis met de nodige instructies hoe hij daar geraakte.

Ze ontving zijn lippen met een glimlach en kuste hem terug. Haar handen gleden door zijn krullende haren en toen hun kus eenmaal afgelopen was, zakte ze zuchtend van geluk in haar stoel. 'Ja, doe dat zoenen maar niet voor mijn huis, als je niet de kans wil hebben dat mijn vader achter je aan komt. Hoewel...' Ze lachte en drukte een kus op zijn wang, om hem daarna de weg naar haar huis te wijzen.

NEW.

Lexi had samen met Thomas alles klaargezet voor het feest. Als het goed was zouden de eerste mensen zo moeten komen en dan kon het feest beginnen. Emma was nogal chagrijnig geweest, dus die had zichzelf opgesloten in haar eigen kamer. 'Thom, hebben we nog extra bekers in huis?' vroeg ze zich af en opende een kastje om plastic bekers te zoeken. Van plastic bekers had je er nooit genoeg.

Thomas had staan smeken voor Emma haar deur, maar die reageerde door te schreeuwen dat ze hem toch niet kon horen en dat hij haar gerust moest laten. Dat was Emma... Feestjes waren niet zo haar ding, maar ook niet het feit dat hij en Lexi het hadden georganiseerd zonde haar niet. 'Ja! Ik heb er nog maar net gekocht.' Hij schoof langs de trapleuning naar beneden en haalde het tevoorschijn uit een andere kast. 'We hadden Emma bij opa moeten afzetten of bij tante Ellie...' Thomas zette de muziek op. 'Kom eens hier mooie zus van me en dans met me! Komt je loverboy ook?' vroeg hij terwijl hij haar naar zich toe trok en hierna de befaamde, marginale, grassproeier-move deed.

'Dat hadden we inderdaad moeten doen. Ik zie het nog wel voor me dat ze over twee uur beneden komt om te vragen of ze muziek wat zachter mag.' merkte ze lachend op en draaide een rondje op de muziek. 'Doe niet zo kinderachtig Thomas. Jay is hartstikke lief.' zei ze tegen hem en lachte bij zijn danspassen. 'Wat heb ik toch goede danser als broer.' grapte ze en danste ook mee.

'Zolang jullie niet seksen voor mijn ogen of het te lawaaierig maken deze avond, vind ik alles best. Ik ken hem hoor. Nogal mis opgevat door zijn verleden en uiterlijk. Veel plezier, kids!' zei hij pesterig toen hij Jay in de deuropening zag staan. 'En we hebben een vroege gast! Jay kerel!' Thomas gaf hem een befaamde handdruk en ging daarna aan de alcohol, wachtend tot Elle hier kwam.

Jay stond in de deuropening van hun woonkamer. Hij had aangebeld, maar de deur was open en zij hadden hem blijkbaar niet gehoord. Hij gegroete Thomas. Toch was zijn aandacht al snel afgeleid door Lexi, die er altijd wel mooi uitzag, maar nu zag ze er vooral sexy uit. Zelf had hij een tanktop aan en een jeans. Het was warm genoeg hier binnen. 'Hey jij,' zei hij terwijl hij op Lexi afliep. 'Ik dacht dat ik niet kon dansen, maar jullie slaan alles.' lachte hij en drukte een kusje op haar wang.

Lexi wilde Thomas nog een zachte klap op zijn achterhoofd geven voor zijn opmerking, maar Jay stond al voor de deur. Met een grote glimlach rond haar mond liep ze naar hem toe en sloeg haar armen om hem heen. 'Hé,' zei ze, waarna ze hem zachtjes kuste. Thomas kon zeggen wat hij wilde, Jay was tenminste een stuk losser dan Elle. Het verbaasde haar dan ook dat Elle überhaupt kwam vanavond. 'Hé, Thomas kan niet dansen. Ik wel.' zei ze lachend. Hij had gelijk: ze kon ook niet dansen, maar ze deed het toch, gewoon omdat het leuk was.

Jay grinnikte zacht. 'Ik ben normaal echt zo slecht dat het me keer op keer verbaasd dat mijn danspartner nog tenen heeft.' Het klonk misschien cliché, maar hij had haar gemist. 'Is dit mijn kans op dan eindelijk naast je in slaap te vallen?' glimlachte hij naar haar en streelde door haar haren.

Lexi's glimlach werd groter bij zijn woorden en lachend knikte ze. 'Dit is je ultieme kans.' zei ze grijnzend en kuste hem zachtjes. Haar ouders waren niet thuis - als ze dat wel waren had het ook niet veel uitgemaakt - dus ze konden doen wat ze wilde. Als het aan Lexi lag, bleef hij gewoon hier slapen en waarschijnlijk zou dat ook gebeuren: het zou toch laat worden. 'Wil je misschien iets te drinken?'