Het huis van de Familie McKenzie-Starling

Het huis van de familie is het huis waar de vrouw des huizes - Zoë - is opgegroeid. Toen ze genoeg geld hadden, hebben ze het weer overgekocht van de vorige bewoners en vooral Zoë is hier erg blij mee. Het is een ruim huis, met mooie licht inval. Een open keuken, die grenst aan de eetkamer - die doorgang bied naar de woonkamer. Boven bevinden zich vier slaapkamers, één badkamer en een studeerkamer.

Met haar iPod in haar kontzak en haar oortjes in haar oren liep Lexi, luid meezingend met haar muziek, van haar kamer naar de keuken toe. Eenmaal daar pakte ze een glas en een pak melk uit de koelkast en schonk deze vol. Haar hoofd bewoog ze mee op het ritme van de muziek en haar haren vlogen tevens in het rond. Nadat ze haar glas op de tafel neer had gezet kwam ze met een plof op de bank terecht en pakte ze de afstandsbediening voor de tv.

Thomas kwam net uit de douche. Hij was naar de sportschool geweest. Dit deed hij dan meestal ook op zaterdag. Eenmaal beneden zag hij zijn zus bewegen op de muziek alsof ze een elfje was. Ook al was ze zijn tweelingzus, hij moest toegeven dat ze knap was. Net zoals haar jonger zusje. Hij liet zich bij op de bank vallen en sloeg zijn armen rond Lexi. 'Hey kleine duivel.'

Lexi deed haar oortjes uit en keek in de ogen van haar tweelingbroer. 'Hé mormel van me.' grapte ze en porde hem zachtjes in zijn zij. 'En heb je die spierballen van je weer opgeblazen in de sportschool?' Ze zapte langs verschillende sportzenders - waar ze geen bal aan vond - en stopte uiteindelijk bij MTV waar Jersey Shore zich op afspeelde.

Thomas keek kritisch naar het scherm en toen weer naar zijn zus. 'Die heeft nu eens opgeblazen spieren.' Hij wees naar een van de mannen op het televisiescherm. 'Dat jij daar die opgezette onzin kunt kijken.' Hierbij staarde hij weer naar het scherm en dronk van haar melk. Expres eigenlijk. Hij hield ervan om haar te pesten. Plagen zullen we zeggen. 'En jij? Heerlijk niks gedaan?'

'Nou en.' lachte ze en gaf hem een duw. 'Zorg er dan maar voor dat je niet zoals hen wordt hè, klein patsertje van me.' Toen hij naar haar melk reikte en eruit dronk gaf ze hem ngo een duw. 'Hé, pak je eigen melk ja!' Ze dronk haar glas snel leeg en zette het weer neer. 'Je bent flauw Thomas, echt - ik snap niet dat wij nou een tweeling zijn. Ik die zo aardig en onschuldig is en dan kom jij.' zei ze lachend.

'Eigenlijk kwam ik eerst - en dat klonk zo slecht.' Hierbij lachte hij en keek haar aan. Het was nogal erg dubbelzinnig. Zacht knuffelde hij haar. 'Doe niet kinderachtig en leef een beetje mee met je broer die tenminste moeite doet. Je weet hoe papa over jouw kont-zit-gedrag kent.' Thomas gebruikte de woorden zoals die altijd uit zijn vaders mond kwamen.

'Pa vind het helemaal niet erg dat ik op mijn kont zit. Hij zou knetter gek worden als ie drie kinderen had die allemaal zo hyper waren als jij en Emma, hij mag blij zijn dat ik zo rustig ben.' Lexi was alles behalve rustig, ze was enkel lui. Emma en Thomas daarentegen waren echte sporters - maar zij had daar echt een hekel aan.

'Liefste schat, jij bent helemaal niet rustig en papa al helemaal niet als ik hem zou vertellen wat jij verleden week op dat feestje hebt uitgespookt.' Hierbij prikte hij haar in haar zij. Met een speelse grijns ging hij beter zitten en staarde ook naar het scherm. 'Het is echt warm hier. De verwarming staat echt veel te hoog.'

'Thomas! Dat is echt niet eerlijk! Je had beloofd dat je hem niets daarvan zou zeggen!' riep ze gefrustreerd uit en sloeg haar armen over elkaar heen. Het was niet eerlijk als hij het zou vertellen aan hun pa. 'En het is koud, dus je laat hem maar lekker aanstaan.' Ja, Lexi was een echte koukleum en dat was te merken, zeker in de winterdagen.

Thomas grinnikte en stond recht. Niks heerlijker dan je zus een beetje te kunnen pesten. Als Emma er was geweest zouden ze samen Lexi hebben opgestookt. 'Waar is kleintje eigenlijk?' Zo noemde hij hun jongste zusje meestal. Toch als ze erover spraken. Ook weer iets overgenomen van zijn vader. Hij liep naar de keuken voor het pak melk en kwam terug waarbij hij er zo van dronk zonder glas. Weer iets wat ze hier haatte ten huizen McKenzie-Starling.

'Ik heb geen idee, waarschijnlijk ergens voetballen ofzo.' zei Lexi schouder ophalend. Ze had geen idee waar Emma af en toe uithing, maar het was op de raarste plekken. 'Thomas! Doe niet zo ranzig en pak een glas!' riep ze protesterend toen hij uit het pak dronk. 'Je hebt echt geen manieren hè.' Ze moest toch enigszins lachen en grinnikte nog even. 'Viezerd.'

'Stop met zo moederlijk te doen. Zoë is zelfs nog niet zo erg.' Hierbij stak Thomas plagerig zijn tong uit. Zijn zus kon werkelijk zo hard op hun moeder lijken zonder dat ze het doorhad. Ook soms op hun vader. Het was haast eng, maar ze leek nooit op Thomas. Wat raar was als tweeling. 'Jij bent echt vervelend. Zwem je in de plasjes bloed, zuster?' Weer dronk hij van het pak en bood Lexi wat aan.

Lexi rolde met haar ogen. 'Nee, maar jij dadelijk wel als je niet uitkijkt.' zei ze tegen hem en pakte het pak van hem af, om wat in een glas te schenken en dit aan hem te geven. Het pak zette ze zelf weer terug in de koelkast en vervolgens ging ze bovenop zijn schoot zitten. 'Het maakt niet uit wat ik doe, je houdt toch wel van me, hè broertje?'

Thomas keek zijn zus aan en prikte weer in haar buik. 'Nee, ik haat je elke dag een stukje meer.' Hierbij grijnsde hij. 'Maar met de jaren zal ik wel meer en meer van je gaan houden.' Hij drukte een kusje op haar voorhoofd. 'Ik wil mijn melk terug! Waarom zette je het nu weg?!' Hierbij keek hij weer naar het televisiescherm waarop één van de spierballen seks ging hebben met een meisje dat hij net op een feestje had leren kennen en de kleine "gehaktbal" dronken was. 'Ziek programma.'

Lexi moest lachen en zapte een paar zenders terug naar een of ander sportkanaal waar ze Thomas wel eens naar zag kijken. 'Zo beter, zeurpiet? Hou je nu wel weer wat meer van me?' Ze pakte het glas melk van de tafel, dronk er een slok uit en gaf het vervolgens aan hem. 'Hier kan je uit drinken, niet uit het pak. Voordat we achttien worden heb ik jou manieren geleerd jonge man!'

Thomas keek opeens erg geintresseerd naar het sportkanaal. 'Voetbal!' juigde hij, nam de melk aan en sloeg het achterover waardoor hij een melksnor had. 'Lexi, ik hou van je. Dat weet je, vervelende, lieve, schattige etter. Gaan we wat doen straks?'

'Ik weet dat je van me houdt, pussy.' kirde ze enthousiast en knikte. 'Tuurlijk gaan we dadelijk wat doen! Oh en mama vroeg of we wilde koken, want dan kon zij nog iets langer doorgaan op werk. Trouwens, hoe laat komt pap thuis vanavond?' vroeg ze aan haar broer en legde haar benen op de bank.

'Wij koken? Eerder jij koken. Wat wil je dan maken?' Thomas kon maar weinig maken. Hij vond het niet leuk dat hun moeder soms zo laat terug was. 'Normaal rond zes uur. Geloof ik. Daarna kunnen we misschien uit als hij het toelaat?'

'Laat alles maar weer aan mij over.' zei ze met een grijns. Ze vond het niet erg om te moeten koken, ze vond het best leuk en daarbij moest ze het wel vaker doen. 'Oeh ja, goed idee! En anders dan zeggen we dat we naar... Iemand toegaan?' lachte ze en stond op van zijn schoot. 'En ik weet niet wat ik ga koken, iets makkelijks. Pannenkoeken misschien?'

'Pannekoeken! Dan kan ik je helpen.' Hierbij stiond hij weer op en zette haar recht. 'Kunnen we of we maken het niet te laat en zijn gewoon eerlijk, liefste zuster. Het is zaterdag dus we hebben al het recht om uit te gaan. Hoe vaak was pap wel niet bij mam onder de weekends? Wie weet wat ze hebben.' Hierbij grijnsde hij uitdagend.

'Dat kan ook, maar stel dat het uitloopt dan mogen we de aankomende drie weken het huis niet verlaten in de weekenden en daar zit ik eerlijk gezegd ook niet op te wachten.' legde ze uit en liep naar de keuken toe om alles voor de pannenkoeken te pakken. Als het goed is hadden ze nog een kant en klare mix, waar je alleen eieren en melk bij moest doen, dus dat zou al helemaal makkelijk zijn. 'Wie zien wel.'

Hierbij volgde Thomas haar. 'Lieve zus, als papa daar achterkomt dan hangen we beiden. We kunnen liegen, maar onze ouders zijn zo eerlijk dat ze er weer zo snel achter komen.' Hij en Lexi waren al twee keer betrapt waren op liegen. Hierbij kietelde hij Lexi in haar zij. 'Laten we maar eerlijk zijn en via jouw raam naar binnen klimmen.'

'Wat jij wilt.' Ze geloofde niet dat haar ouders vroeger niet uitgingen tot laat in de nacht. Ze wist haast wel zeker dat ze dat wel deden en ze vond het oneerlijk dat zij het niet mochten. Toen de pannenkoeken mix eenmaal klaar was zette ze de pan op het vuur en ging op het aanrecht ernaast zitten. 'Gaat u gang, pannenkoekenbakker - oh en laat hem niet wéér op de grond vallen zoals de vorige keer.'

'Ga nu niet huilen, lieve zus.' Hierbij ging hij bij het fornuis staan. 'Moet jij eens horen wie vorige keer te weinig melk had gebruikt.' Beschuldigend keek hij haar aan. De vorige keer was Emma erbij, geen ouders thuis en ze hadden werkelijk het hele huis op stelten gezet. Iets wat het McKenzie-Starling-nageslacht goed kon. Hij draaide een van de pannenkoeken om. 'Waar wil je heen?'