Huis van Noah en Elle

'Hmm, als ik driedubbel zo hard zou werken, dan zie ik mijn vriend nauwelijks meer,' glimlachte ze, terwijl ze zacht enkele kussen op zijn lippen drukte tussen de woorden door. 'En dan kan ik niet op letten of je alleen maar boeken van dat geld koopt. Wat op zich een hele goede investering zou zijn.' Ze glimlachte breed en gleed zacht met haar handen over zijn borst, om daarna de spieren van zijn buik te voelen. 'Dat heeft ze zeker en ze heeft het er nog heel vaak over. De weken daarna hebben we alleen maar Engelse gerechten gegeten,' giechelde ze. Zelf was ze met Noah ook paar keer naar Londen geweest en ze wist dat haar oma ergens jaloers was geweest. Jammer genoeg had ze haar oma voor haar dood nooit meer mee kunnen nemen.

Noah moest lachen. 'Volgens mij zou je het niet eens erg vinden als ik allemaal boeken zou komen.' merkte hij droogjes op en voelde haar handen op zijn huid. 'Wat zeg je ervan als we eens gaan slapen, dan kunnen we morgen misschien naar je ouders toe om hen het nieuws van je nieuwe baan te vertellen en nog wat verder kijken naar leuke huizen?' stelde hij voor en kuste aar zachtjes op haar lippen.

Elle glimlachte breed en rolde lachend met haar ogen. 'Daar heb je gelijk in. Maar ik vrees dat ik met mijn nieuwe baan maar weinig tijd ga hebben voor het lezen van boeken.' Toen ze zijn lippen voelde, kuste ze hem zachtjes terug en ging ze tegelijkertijd weer naast hem liggen. De verwarming van hun huis deed het de laatste tijd wat minder goed en het was 's avonds dan ook altijd best koel in hun huis, dus vond Elle het geen enkel probleem om met Noah onder de dekens te liggen. 'Dat is goed,' fluisterde ze zacht. Ze deed haar eigen nachtlampje uit en kroop weer tegen haar vriend aan.

Noah draaide zich om, zodat Elle tegen hem aan kon liggen. Zelf had hij nooit veel last van de kou, maar hij wist dat Elle het 's avonds wel altijd koud kreeg. Hij drukte nog een kus op haar kruin en trok haar nog iets dichter tegen zich aan. Hij was nooit echt knuffelig geweest, maar zo in bed vond hij het heerlijk om tegen haar aan te liggen. De moeheid haalde hem al snel in en het duurde dan ook niet lang voordat hij was vertrokken, in een diepe, droomloze slaap.

Elle krulde zich nog tegen hem op, voordat ze in een diepe slaap viel. Misschien was het de ruzie die ze hadden gehad of de spanning van haar nieuwe baan, maar ze sliep heerlijk. Elle werd pas wakker toen het licht van de volgende ochtend door de gordijnen scheen. Ze zag dat Noah nog sliep, dus probeerde ze zo min mogelijk te bewegen. Liefdevol bekeek ze zijn gezicht, die er vredig en ontspannen uit zag in zijn slaap, waarna ze voorzichtig zichzelf van hem los maakte en uit bed stapte. Nadat ze haar ochtendjas aan had gedaan, liep ze naar beneden, waar ze een ontbijtje klaar maakte. Met het eten en de krant liep ze weer naar boven en ze zette het op het nachtkastje neer. Daarna kroop ze weer in bed en wachtte ze geduldig tot Noah wakker zou worden. Het was boven de dekens toch veel te koud.

Als Noah eenmaal sliep, sliep hij ook echt. De klok gaf dan ook al half 11 aan toen hij langzaam wakker werd. De geur van koffie kwam hem al tegemoet en hij vond Elle, al krant lezende, naast zich. 'Goedemorgen...' mompelde hij zachtjes, met zijn zware ochtendstem, terwijl hij zich lang uitrekte. Vroeger was hij altijd een ochtendmens, maar de laatste tijd kwam hij er toch steeds meer achter dat hij het 's avonds langer uithield, wat ten koste ging aan de ochtenduren. 'Hoe lang ben je al wakker?'

Toen Noah plotseling begon te bewegen, keek Elle op van haar krant en zag ze al snel dat hij zijn ogen open had. 'Goedemorgen slaapkop,' glimlachte ze plagerig, waarna ze naar hem toe rolde en een kus op zijn lippen drukte. De wallen, die gisteren nog duidelijk onder zijn ogen zaten, waren grotendeels weggetrokken en hij zag er veel ontspanner uit. 'Nog maar een half uurtje! Ik heb alvast ontbijt klaar gemaakt.' Ze gebaarde naar het ontbijtje, maar voordat ze daar aan zouden beginnen, trok ze hem naar haar toe voor een tedere kus. 'Heb je trouwens lekker geslapen?' vroeg ze, nadat ze de kus pas na lange tijd had afgebroken.

'Oh, gelukkig.' Hij hield er niet van dat hij uren langer lag te slagen dan Elle. Hij had al vaak genoeg gezegd dat ze hem gewoon wakker mocht maken, maar tot op de dag van vandaag had ze dat nog nooit gedaan. 'Ah lekker, en ook nog verse jus, je bent geweldig Elle.' lachte hij en kuste haar zacht. 'Ik heb prima geslagen, jij ook?' Noah was meerdere keren wakker geworden vannacht, waarvan het precies was, wist hij niet, maar afgezien van de onderbrekingen, had hij goed geslapen.

Elle drukte een kus op het puntje van zijn neus en glimlachte breed. 'Dat weet ik toch!' lachte ze plagerig, waarna ze over hem heen ging hangen, om het dienblad van zijn nacht kastje af te tillen. Ze zette het op haar schoot, zodat Noah overeind kon komen, en dronk alvast wat van haar koffie. 'Ik heb ook prima geslapen,' zei ze een tikkeltje verbaasd. Ze had gedacht dat een heleboel nachtmerries haar slaap zouden teisteren, maar misschien waren die wel verdwenen, omdat ze Noah eindelijk haar grote geheim had durven vertellen. 'Ik heb mijn ouders trouwens net even gebeld en ze vinden het heel gezellig als we vandaag langs komen.'

Noah pakte een glas met verse jus d'Orange en nam er een slok van. 'Dat lijkt me een prima plan. Dan kunnen we hen ook meteen vertellen over Washington.' Ook pakte hij een croissantje en nam er een hap van. 'Ik ben benieuwd hoe ze gaan reageren, ze zullen vast hartstikke trots op je zijn.' verzekerde hij haar. Hij wist dat ze het liever zo lang mogelijk uitstelde, maar je kon het maar beter zo snel mogelijk doen. Nu hadden ze tenminste nog de tijd om alles een beetje te verwerken.

Elle kroop weer onder de dekens en zuchtte diep. Ze keek ertegenop om het haar ouders te moeten vertellen en het liefst stelde ze het zo lang mogelijk uit, maar ze wist door gisteren dat dat geen slim idee zou zijn. 'Ik denk het ook,' glimlachte ze uiteindelijk, waarna ze ook een croissant pakte. 'En Woody zal zó jaloers zijn! Hij wil al sinds dat we klein zijn naar Washington toe.' Boven de dekens pakte ze Noahs hand vast en kneep ze er zachtjes in, terwijl ze hem onzeker aan keek. 'Het is wel een raar idee om ergens te gaan wonen waar we het beiden nog helemaal niet kennen. Stel dat het er vreselijk is?!'

Noah zette het dienblad met het ontbijt erop aan de kant en trok Elle op zijn schoot. 'Als het verschrikkelijk is, zorgen we dat het gewoon leuk wordt. De eerste paar weken hier, was zo raar om ineens in Amerika te wonen. De omgangsnormen zijn heel anders, de mensen zijn anders. Maar zoals je ziet heb ik mijn plek gevonden en ik weet zeker dat wij onze plek daar ook kunnen vinden.' verzekerde hij haar.

Elle liet zich op zijn schoot trekken en leunde tegen zijn borst aan, terwijl ze aandachtig naar hem luisterde. 'Ik weet nog dat ik ook een kleine cultuurshock had, toen we samen naar Engeland gingen,' lachte ze, waarna ze hem weer teder aan keek. Het deed haar goed om zijn geruststellende woorden te horen. Het gaf haar zelfvertrouwen om het nieuwe avontuur aan te gaan. 'We kunnen in elk geval de eerste weken een hele hoop sight-seeing doen,' glimlachte ze, waarna ze een kus op zijn wang drukte en haar armen om zijn nek sloeg. 'En we zullen onze plek daar inderdaad wel vinden. We hebben gelukkig elkaar.'

'Dat kunnen we zeker, Washington is een grote stad, genoeg te beleven.' Het enige wat hij belangrijk vond, was dat ze in een goede buurt woonde. Niet één of andere achterstandswijk, waar je niet eens veilig 's avonds over straat kon lopen. 'Precies, we hebben elkaar en dat is het aller belangrijkste toch? En ik weet zeker dat we een hoop nieuwe vrienden in Washington zullen maken, misschien worden we wel vrienden met de Obama's.' grapte hij.

Elle glimlachte breed naar hem en gleed voorzichtig met haar vingers over zijn korte stoppels. 'Dat is het belangrijkst,' stemde ze in, waarna ze moest lachen. 'Als je er maar niet vandoor gaat met Michelle!' Ze gaapte en legde daarna weer haar hoofd tegen zijn borst aan. Ondanks dat ze gerust gesteld was over Washington, was ze toch erg nerveus voor haar nieuwe baan. Ze kende nog helemaal niemand, ze wist niet eens waar haar werk zou zijn en wie haar baas precies was. En of ze het wel aan kan, misschien was ze wel helemaal niet slim genoeg?! 'Ik vrees dat we zometeen uit bed moeten,' zei ze met tegenzin, terwijl ze hem steviger vast hield.