De Mystic Falls

De watervallen waar het dorpje de naam aan dankt bevinden zich diep in het Zuiderlijk Bos. Het water stroomt vanaf de watervallen onder andere onder de brug en mond uiteindelijk uit in het Groene Meer. De Falls zelf zijn een rustige plek, omdat het niet erg makkelijk te bezoeken is. Het water is vooral in de zomer maanden vrij aangenaam, maar de stroming is hoe dichter bij het neerstortende water hoe sterker en gevaarlijker. Al bij al is het een mooi plekje.

Elle zakte een beetje in haar stoel en dacht diep na. 'Ik denk dat dit wel mijn favoriete plek is hier in Mystic Falls,' gaf ze toe en keek hem aan. 'De jouwe ook? In de zomer zwem ik hier ook graag.' Ze hield haar hoofd scheef en moest lachen. 'Oké dan,' grinnikte ze en legde de sjaal weer zorgvuldig om zijn nek. 'Omdat je zo lief kijkt.' Een sjaal van hem die op de achterbank lag pakte ze en deed ze om. Ook deze rook weer naar hem.

Thomas lachte even en reed op een goed tempo verder. Hij was een veilige chauffeur en hield zich dan ook vaak aan de snelheidslimiet. De sjaal had naar haar geroken. 'Kijk ik lief?' Hij keek haar aan en knipperde overdreven met zijn ogen zodat het er ''schattig'' uitzag. Zwemmen hier is ook altijd leuk. Hoewel het best gevaarlijk is... Wist je dat onze pa's in dezelfde voetbalploeg hebben gezeten?'

'Zwemmen bij mij is ook meestal pootje baden,' glimlachte ze. 'Behalve als ik met mijn broer of vader ga.' Ze giechelde om zijn gebaren en geknipper en schudde haar hoofd. 'Lief, maar niet schattig! Daar ben je veel te groot en sterk voor. Ik daarintegen...' plaagde ze en keek hem toen verrast aan. 'Meen je dat? Wat toevallig! Waren ze eigenlijk vrienden in die tijd?' Haar vader had het eigenlijk maar weinig over die tijd.

Thomas zijn vader was erg open. Lexi, Emma en hij joorde eigenlijk ook graag verhalen van toen. Hij toch. Voor zijn twee zussen wist hij het niet. 'Niet echt. Mijn vader had hem wel graag in de buurt; vond hem een aardige kerel, leuke gesprekken gehad, maar ze waren teamgenoten. Dat is al een soort unieke vrienschap op zich. Wauw, klinkt alsof het een of andere sekte is. Hou me tegen als ik over voetbal ga praten...' Tom keek weer even naar haar. 'Jij schattig? Alsjeblieft zeg!' Hij klonkt erg spottend en hard. 'Je bent mega-fcuking-schattig.' Hierbij grojnsde hij naar Elle. 'Je moeder kon die van mij niet hebben en omgekeerd. Dat weet ik wel met zekerheid.'

Als Elle iets wist, was dat haar vader wel heel erg van zijn jeugd had genoten. Waarschijnlijk omdat hij al die tijd bij haar moeder was, maar waarschijnlijk ook door sport en vrienden. 'Is football dat dan soms niet? Al die geheimen die in de kleedkamer besproken worden,' grinnikte ze. 'Bij de schoolkrant krijgen we wel altijd allerlei liefdes- en haatbrieven voor het footballteam. Toch apart he, dat de meningen zo verveeld zijn op school!' Dat vond zij dan weer interessant. Ze hield snel haar mond bij zijn opmerking, maar werd rood toen ze merkte dat hij het als compliment bedoelde. Snel ging ze dan ook over van onderwerp. 'Drama van onze ouders! Altijd leuk om te horen!'

Thomas haalde lichtjes zijn schouders op. 'Liefhebbers en haters zullen er overal zijn. Sommige jongens in het team doen nogal gemeen, maar eigenlijk kunnen ze ook vriendeloijk zijn. Ze hebben het niet door. En ik wordt blijkbaar aangezien als populair, maar dat laat me vrijwel koud. Iemand roept me zo uit, maar niemand vraagt of ik dat wel zou willen. Snap je wat ik bedoel?' Voor sommige dingen vroeg men nu echter niet, maar kon men verkrijgen door geluk, toeval of juist ongeluk... 'Mijn vader was veel bij mijn moeder; High School Sweethearts. Hij voetbalde samen met je vader, was er goed in en had een beste vriend genaamd Teoh. Die speelde er ook in. En dan mijn moeder was cheerleader... Jou moeder en zij mochten elkaar niet omwille van...' Thomas moest even nadenken. 'Vooroordelen, denk ik.' Hij parkeerde de auto. 'We zijn er.' Hierbij stapte hij uit, nam een dekentje en een warme thermosfles met chocolade melk die hij onder zijn vrije uur was gaan halen thuis. Hij moest iets hebben. Daardoor stak hij het in de rugzak met wat lekkernijen erin. 'Zo,'

Ze keek hem aan en knikte langzaam met haar hoofd. 'Ik snap het wel. Alsof iemand ongevraagd een stempel op je drukt, nietwaar? Het zijn meestal ook niet de mensen zelf die bepalen dat zij populair of dat juist niet zijn, maar andere mensen,' zei ze zachtjes. Ze luisterde naar zijn woorden en keek een beetje overdonderd het raam uit. Ze had haar moeder nooit gezien als een vrouw met vooroordelen, maar nu hij dit vertelde, verbaasde het haar eigenlijk niet. Ze stapte ook uit de auto en ging samen met hem door de bosjes naar de watervallen toe. 'Wauw,' fluisterde toen ze de watervallen zag en draaide zich naar hem om met een glimlach, 'het is elke keer weer alsof ik ze voor de eerste keer zie. Ze zijn werkelijk overdonderend.'

Thomas glimlachte bij haar bedenkingen en ook bij het feit dat de watervallen blijkbaar een goede keuzen was geweest. Niets zo hatelijk als een plek waar je zelf niet graag was of je niet op je gemak voelde. 'Dus dan kunnen we ergens gaan zitten en lekkere chocomelk drinken? Ik weet het trouwens niet van onze moeders... Ik weet niet of er ooit ruzie was. Een man lijkt me niet omdat beide onze ouders de High School Sweethearts van Mystic Falls zijn. - Enkele van vele.' Hierbij grijnsde hij lichtjes speels naar Elle.

Ze pakte het kleed aan en legde deze op het zand dat aan het water lag. 'Dit is wel een mooie plek,' mompelde ze, terwijl ze berekende hoe ver het water maximaal kon komen. Zo zouden ze droog blijven. Ze nam plaats een kreeg een blos door zijn woorden. 'Grappig he, dat we zoveel mensen op school hebben waarvan de ouders ook weer samen op school zaten.' Ze haalde de thermosfles uit zijn rugzak en zocht naar bekers.

'Er zitten geen bekers in... Hadden we niet meer. Dus het wordt delen van de dop.' Het was werkelijk waar. Plastieken bekers hadden ze blijkbaar niet meer, enkel glazen. 'Ja, vooral omdat geschiedenis zich vaak lijkt te herhalen. Zoals mijn vader goed was in football en ik het nu ook doe. Leerkrachten hebben soms een goede indruk over je of een slechtere wat je ouders betreft... Best wel grappig.'

Ja klopt, want mijn moeder was een heks en ik nu ook, dacht ze, maar zei ze niet hardop. 'Mijn ouders waren een beetje buitenbeentjes en ik ook... Mijn broer en zusje trouwens ook. Niet dat ik het erg vind hoor!' zei ze snel, voordat hij nog dacht dat ze medelijden wou. Ze vulde de dop met chocolademelk en gaf hem aan Thomas. 'Aan jouw de eer,' giechelde ze en trok zijn sjaal nog wat dichter tegen haar aan.

Thomas nam het kopje aan en nam een slokje. 'Wel, buitenbeentjes... Dat is goed in een zeker opzicht. Niet? Mijn moeder was zoals mij, denk ik. Maar wel weten we wie onze vrienden zijn en niet. Lexi is dan weer helemaal niet sportief en Emma is het kleine broertje in het opzicht dat ze ook erg graag sport, maar voor de rest een engel. Lexi is een regelrechte rebel.' Hierbij gaf hij het terug aan Elle. 'Heb je het koud?'

Ze glimlachte om zijn woorden en genoot van zijn verhalen. Het was zo raar om mee te maken dat hij zo anders was dan dat zij altijd had gedacht. Ze knikte en blies in haar handen, om ze wat warmer te maken. 'Ja, ik heb het best wel koud. Maar dat is mijn eigen schuld, ik ben te koppig om een winterjas aan te doen.' Ze moest zachtjes lachen en keek hem aan.

Thomas glimlachte naar haar. Koppigheid hé? Wel, dat had hij niet verwacht. Hij deed zijn winterjas uit waarbij hij nog een warme trui onderaan had. Deze legde hij rond Elle. 'Misschien moet je er eentje van mij lenen? Die doe je precies wel graag aan,' plaagde hij haar met de sjaal van hem die ze aanhad.

Ze keek hem ongelovig en verward aan toen hij zijn jas uitdeed en over haar legde. Ze kreeg het meteen veel warmer, maar het voelde niet goed om hem van zijn eigen warmte te beroven. Ze ging een beetje tegen hem aan zitten en legde de jas over zijn schouder heen. 'Enkel omdat jij mijn sjaal hebt,' lachte ze en nam weer een slok van de chocolademelk. 'Dit is echt lekker!'

Thomas hield van de blik in haar prachtige ogen. Werkelijk; de kleur was fascinerend. Ogen waren dan ook het stukje van de mens waarin hij schoonheid kon vinden. 'Zwak excuus, Elle.' lachte hij en keek haar aan. Wetend dat hij eerder zwak was. Ja, hij was zwak ten opzichten van meisjes. Hij hield te veel van een vrouw en dan niet zo zeer seksueel, maar... Hij kon het niet omschrijven. Het streelde ook zijn ego. Iets wat hij nodig had om zijn "ware" aard niet naar boven te laten komen. Hij wou niet "zwak" zijn. 'Dankje. Drink maar op.' Hij zett zijn hand naast haar middel, net langs haar bovenbeen zodat hij steun had en zij meer tegen zijn arm leunde.

'Een beetje wel he,' gaf ze grinnikend toe en dronk ook de thermoskan langzaam leeg. Ze was gek op warme dranken, zoals thee en chocolademelk, en vooral om het te drinken op zo'n mooie plek. Ze keek hem even aan en glimlachte. Ze zou er een heleboel voor doen om te weten wat er toen in zijn hoofd omging. De korte streling van zijn vingers langs haar bovenbeen liet haar even van schrik rillen, maar liet ook een warmte in haar borstkas ontstaan.

'Net zo zwak als ik eigenlijk jouw sjaal aan heb, maar laten we daar niet verder op in gaan.' Thomas grijnsde jongensachtig naar haar en staarde haar weer aan. Blijkbaar dacht ze na. Na over hem. Toch dat dacht hij. Misschien dat ze wel aan zichzelf op dit moment, maar waarschijnlijk eerder hoe hij zo anders was dan ze had verwacht. Dat zeiden de meeste meisjes na een date met hem. Tot dat je er een beetje plezier mee had beleefd en je duidelijk maakte dat je niet een relatie wou; dan was je de rotzak. Sommige verspreidde het woord, maar ook vaak hielden ze het stil. 'Waar denk je aan?'

Ze keek van de watervallen weer naar hem en glimlachte. 'Over hoe je denkt dat een dag gaat eindigen en hoe anders dat dan toch kan worden. Ik bedoel maar, ik had echt nooit van mijn leven gedacht dat ik hier met jou zou zitten!' Ze keek hem nieuwsgierig aan. 'En waar denk jij dan aan?' Ze trok de jas weer goed over hen heen en wachtte zijn antwoord af. Ze trok haar benen naar zich toe en keek zo weer even naar de watervallen.

'Oké, dat begrijp ik ergens... Maar waarom niet? Ik bedoel... Het is enkel jou en mij. Voor de rest zie ik er niet het rare of ergere ervan in.' Hij glimlachte even verontschuldigend naar haar. Natuurlijk wou hij liever wat anders horen, maar het was wel leuk om te denken dat ze er zo overdacht. 'Dat je het wel erg koud lijkt te hebben en ik nu mijn arm over je heen moet slaan of niet, maar ik heb een beslissing gemaakt.' Thomas legde voorzichtig zijn arm rond haar middel en trok haar meer tegen zijn aan. 'Kom eens hier jij.'

'Raar of erg zijn ook niet de goede woorden. Het is eerder... onverwacht en daardoor heeft het ook wel iets mystieks, vind je ook niet?' Ze glimlachte een beetje onzeker bij zijn woorden en voelde dan ook zijn arm om haar heen. Ze liet niets blijken, maar het leek wel alsof haar binnenste op ontploffen stond. Waren het zenuwen of eerder vlinders? Het was de eerste keer ooit dat ze dat gevoel had, dus ze wist het niet. 'Ik heb het inderdaad best koud,' fluisterde ze en glimlachte naar hem.

Thomas glimlachte even plagend naar haar. 'Ik wist het!' Zijn andere arm vond zich ook een seg rond haad lichaam. 'Nee, ik dacht er ook aan hoe nieuw dit is... Ik merkte je eerder wel op, maar ik praatte nooit echt eerder met je. Wat vreemd is. Omdat... Je bent echt een lief meisje en fijn om mee om te gaan. Tot nu toe,' Dat laatste voegde hij er wat speels aan toe.

Ze voelde alweer een blos opkomen en verstopte haar gezicht een beetje onder de muts die ze net op had gedaan. 'Terwijl je ook nog eens met mijn broer in het footballteam zit,' glimlachte ze en voelde hoe nog een arm om haar heen werd geslagen. Het leek alsof hij zo goed wist wat hij deed, alsof het zo vertrouwd bij hem voelde, terwijl bij haar de gedachtes door haar hoofd raasde. Moest zij nu ook initiatief nemen?

Thomas wist dat ze daar een punt in had. 'Ik praat niet veel met je broer... Hij mag me niet zo graag, denk ik.' Hierbij glimlachte hij excuseerend en die werd enkel breder bij het zien van de blos. Ze vond dit leuk. Oncomfortabel leuk. 'Ah, ze wordt verlegen...'