Het zuidelijke bos

Sophie keek hem aan. 'Vind je het heel raar dat ik je uitlach als je zegt dat hier Vampieren en Weerwolven rondlopen?' vroeg ze met een grijns. 'Ik heb de verhalen inmiddels gehoord, ze zijn leuk hoor - die folklore, maar kom op. Vampieren en Weerwolven? Serieus?' Ze moest al lachen bij het idee alleen. 'Het is goed om de mensen die hier verdwenen zijn te herinneren,' Namen mochten nooit vergeten worden. 'Dus, zijn er hier nog spannende dingen te beleven die ik werkelijk moet zijn?' vroeg ze enthousiast.

'Geen idee of het wel zo'n slim idee is. Het is deels niet dat die namen hier moeten staan om herinnerd te worden. Weet je...' Hierbij ging hij door zijn haren en keek haar bedenkelijk na. 'Ik zit meestal in de gym, Mystic Grill of op het voetbalveld van school. Er valt hier genoeg te doen in Mystic Falls. Toch met momenten...'

'Ik hoop maar dat je gelijk hebt over dat laatste, ik heb geen zin om me de rest van het jaar te vervelen.' lachte ze en liep wat verder het bos in. 'En heb jij zelf nog theorieën over al die mysterieuze verdwijningen? Ik zat met Aardrijkskunde naast een jonge die compleet geobsedeerd was door weerwolven en dat soort onzin, hij zei zelfs dat hij bewijs had dat ze bestonden. Gelukkig ging toen de bel en ben ik snel ergens naartoe gerend,' lachte ze. Die jongen was zo ongelofelijk freaky.

'Nee.' Het viel hem zo vaak op dat ze dezelfde vragen stelde. 'Je gelooft niet de fabels, maar toch wil je maar al te graag een verklaring. Anders was de nieuwsgierigheid er niet geweest. Dus Sophie, kom eens af met een betere theorie? Mensen zijn vreemd. Vooral hier. Obsessies zijn er veel met het bovennatuurlijke. Toch vooral hier.'

'Ik ben gewoon nieuwsgierig aangelegd, ik weet ook niet wat het is. Ik vind het gewoon interessant om te weten hoe mensen over dingen denken, maar dat betekend niet dat ik overal in geloof.' Ze liep een stukje vooruit en keek hem aan. 'Binnenkort krijg je van mij een betere theorie, beloofd.' lachte ze en sloeg haar armen over elkaar heen. 'Nou, wat dacht je ervan als we eens een stukje gaan lopen?'

'Lopen als in rennen, liever niet.' Thomas wandelde wel een stukje mee waarbij hij zijn handen in zijn zakken stopte. Hierbij stampte hij een steentje vooruit. 'Dat je nieuwsgierig bent is geen nieuw nieuws.' Hij keek haar grijnzend aan. 'Die theorie hoor ik maar al te graag.'

'Nee, lopen als in lopen, gewoon.' grinnikte Sophie en liep een stukje vooruit. 'Die theorie komt eraan, ik moet me natuurlijk wel goed oriënteren en voorbereiden, dat snap je natuurlijk wel.' lachte ze. Eigenlijk was ze best wel nieuwsgierig over wat mensen nou van die legenden dachten. Sommige waren gewoon eng, maar andere kwamen met nog best logische verklaringen aan. Niet dat dát nou bewees dat ze bestonden, maar alsnog.

Thomas stapte met haar mee en keek van de grond naar haar gezicht. 'Snap ik,' glimlachte hij flauwtjes, maar dacht na over haar woorden. Ook hij vond het bovennatuurlijke onzin, maar de verhalen werden zo levendig vertelt...'Dus bevalt het je al een beetje op onze school? Of ga je soms je aansluiten bij één of andere vereniging?'

Sophie keek hem aan en haalde haar schouders op. 'Het is wennen, maar ik heb het er op zich wel naar m'n zin.' Ze had overal wel iemand eventjes gesproken, maar échte vrienden had ze nog niet kunnen maken - tenzij ze Thomas als een vriend kon beschouwen: hij had ze tot nu toe nog het meeste gesproken. 'Maar ik ben hier tenslotte ook pas een week, dus tja.'

Thomas ging weer even voor zijn haren waarna hij naar de lucht keek. 'Mensen ontmoeten zal je nog vaak genoeg doen. Enkel heeft iedereen zo zijn eigen groepje mensen waar ze mee omgaan. Zoals Elle... Ze is geen cheerleader of wat dan ook, maar we verkeerde. Dan nog ging ze niet echt met mijn voetbalteam of het cheerleaderteam om. Nja, ze was m'n vriendin.' Hierbij keek hij haar weer aan. 'Ben je enigst kind of...?' Hij bleef enkel vragen stellen zodat ze nog een conversatie hadden.

'Was?' vroeg ze nieuwsgierig. 'Sorry, ik weet dat het absoluut niet mijn zaken zijn.' zei ze er snel achteraan. Door haar nieuwsgierigheid stelde ze af en toe veel te snel vragen, vragen waarvan ze vrij direct spijt had. 'Officieel ben ik enigst kind ja, maar toen hertrouwde mijn moeder en heb ik er een stiefbroer bijgekregen. En jij?'

'Twee zussen. Een tweelingzus en eentje die jonger is.' Thomas haalde zijn schouders op. 'Ik moet misschien bekennen dat ik niet de betrouwbaarste jongen van deze stad ben. Vooral niet als ik wat op heb en een verleidelijk meisje voor mijn neus staat op een feestje terwijl mijn vriendin totaal geen moeite voor me doet. Het is nogal fucked up, om het zo te zeggen.'

'Twee zussen, wauw dan heb je het moeilijk.' grapte ze. 'Als ik Stephen moet geloven dan tenminste, hij vind dat hij het zelf al zwaar heeft met mij.' lachte ze en keek hem serieus aan. 'Het is in ieder geval al heel wat dat je het zelf toegeeft.' zei ze tegen hem. 'Break-ups blijven kut, toen ik wegging uit LA had ik ook een vriend, maar een lange afstandsrelatie is niets dus maakte ik het uit. Echter vond hij het niet zo erg. Dezelfde nacht lag hij nog met een ander in bed..' Ze vond hem nog steeds een klootzak.

'Eigenlijk niet. Emma, de jongste, speelt Engelse voetbal. Je-weet-wel zoals op de Playstation, fifa. Maar ze houdt in het algemeen van sport. Lexi is dan weer mijn tweelingzus en om eerlijk te zijn is ze werkelijk mijn wederhelft. Ze haat sport en die zaken, maar we kunnen goed praten. Daarbij gaan we ook graag samen uit.' Hij keek haar met een klein glimlachje aan. 'Hebben jij en je stiefbroer dan een goede band?' Hij luisterde verder naar haar verhaal. 'Wauw, dat is echt wel klote. Hoewel ik in het slechtste geval net zoals die jongen ben.' Hij besefte hoe rottig hij was geweest tegenover Elle. 'Weetje, Sophie. Je bent echt beter af zonder. Ik bedoel; nu kan je tenminste een beetje van de feestjes hier genieten zonder op je daden te letten of wantrouwen te voelen tegenover hem omdat hij zoveel kilometers van je vandaan zit.'

'Het is mooi dat je het zo goed kan vinden met je zussen.' Zo was het niet bij iedereen. 'Ach, misschien heb je ook wel gelijk ook. Maar ja, op het moment zelf voelt het niet zo.' zei ze schouderophalend. Aan de ene kant was ze blij dat ze van hem af had, maar hij was en bleef een jongen waar ze veel mee gedeeld had en dat vergat ze niet zo snel. 'Wie weet spot ik hier wel een leuke kandidaat.' grinnikte ze en keek hem aan.

Thomas glimlachte naar haar. 'Daar twijfel ik niet aan, Sophie.' Hierbij glimlachte hij kort nog even breder voordat hij zich weer op het pad concentreerde. 'Niets is minder waar hoor; soms liggen we ook worstelend op de grond dat mam of pap ons uit elkaar moeten halen. Maar mijn zussen komen onderling minder goed overheen. Ze herkennen een deel van zichzelf in mij, maar in elkaar herkennen ze dat ene deel niet. Dus kunnen jij en je stiefbroer het goed vinden?'

Sophie lachte. 'Ach, ruzie hoort erbij. En, ik kan het op zich heel erg goed met hem vinden. Het is allemaal nog even wennen, we wonen niet zo lang in hetzelfde huis, dus het is aftasten.' Stephen was een aardige jongen en ze had het ontzettend met hem getroffen: er waren veel ergere types. Zelf liep ze ook door en keek hem even aan.

'Als hij ooit overbeschermend is; neem hem het niet kwalijk. Dat is instinct.' glimlachte hij naar haar. Het was deels als een grapje bedoelt, maar ook deels gemeend. 'Zo te horen is het dus een fijne knul. Ruzies in ons huis is echt oorlog. Letterlijk.' Hij glimlachte naar haar en keek weer even naar de grond. 'Valt het je eigenlijk op hoe we naar elkaar zitten te kijken? Werkelijk twee vreemden die elkaar leren kennen.'

Sophie keek hem aan en glimlachte. 'Ik denk dat ik daar wel aan kan wennen hoor, aan dat overbezorgde.' Het maakte haar niet uit dat hij zich zorgen maakte over haar, het gaf haar zelfs een beetje een goed en vertrouwd gevoel. Zolang hij haar maar geen dingen ging verbieden. 'Misschien ben je wel gewoon erg leuk om naar de kijken.' grapte ze.

Thomas grijnsde speels naar haar. 'Sorry schone dame, maar die reden wordt een beetje afgezaagd na zo'n tien keren hem te horen van anderen.' Nog steeds was hij een even slechte grapjas, maar het had hem gebracht waar hij nu was. Daarover hoorde je hem niet praten. 'Wen er inderdaad maar aan. Eenmaal je dat zuster instinct krijgt is het volgens mij geen probleem.'

'He, en ik maar denken dat ik origineel was.' grapte ze. 'Nu snap ik wel dat je dat vaker hoort, maar toch.' Ze moest lachen en keek hem met een glimlach aan. 'Ik denk wel dat dat goed gaat komen. We passen ons aan elkaar aan en daar lijken we beide wel goed in te zijn. Soms botst het, maar ach.' Ze was blij met Stephen als broer.

Thomas keek haar lachend aan. 'Gelukkig passen jullie jezelf aan aan de ander. Mijn zussen zouden het wel wat meer mogen doen. Die twee zijn acht water en vuur. Zo irritant. Maar goed... Ik hou van ze, zij van mij dus het zit goed. Enkel tegen elkaar doen ze zo klote. Dus wou je hier ergens nog gaan zitten of zo nog wat mee gaan drinken?'

'Ehm.. beide klinken wel oké om eerlijk te zijn.' Sophie keek hem aan. 'Maar anders dan lopen we terug en gaan we ergens iets drinken? Ik ben wel benieuwd wat voor leuke tentjes er hier allemaal te vinden zijn.' Ze had werkelijk nog geen enkele tent gezien, nu was ze er ook niet echt naar op zoek gegaan, dus tja.

Thomas draaide zich om en keek haar even bedenkelijk aan. 'Mystic Grill misschien? Daar kan je eigenlijk altijd terecht; lekker eten, poolen en drinken. Het vriendje van mijn tweelingzus, Lexi, werkt daar trouwens ook. Dus misschien kan ik nog wat korting regelen.' Hoewel hij dat laatste maar grappend bedoelde. Toch liep hij al weer terug. 'We hebben ook een ijssalon en een koffiezaak. Voor de rest ga je het beste uit in Modern Myth, lijkt me als je van dansen houdt. Of toch de muziek waarop je het kan.'

Sophie keek hem aan. 'Het klinkt minder doods dan dat ik had verwacht.' gaf ze toe en stopte haar handen in zijn zakken. 'Nou, ik ben wel benieuwd naar de Mystic Grill, het klinkt in ieder geval als een gezellige plek waar veel mensen komen.' De naam alleen was waarschijnlijk al een trekpleister hier in Mystic Falls.