Het huis van de Familie McKenzie-Starling

Dan glimlachte naar haar, maar werd compleet verrast door de zachte kus waarbij zijn lippen die van haar beroerde en een hand zacht over haar wang, door haar haren, streek. Even verbrak hij het contact om zijn bord weg te zetten. 'Ik hou van je, Zoe.' fluisterde hij zachtjes tegen haar hals op waarbij hij haar meer naar zich toe trok om haar te knuffelen. Een kus op haar slapen en daarbij een knuffel. Zijn leven zonder haar kon hij nauwelijks voorstellen. Eerder niet.

'En ik van jou.' zei ze met een glimlach en klom op zijn schoot. Sinds die dag van halloween had ze van hem gehouden en dat was nooit meer gestopt. Natuurlijk hadden ze wel een ups en downs - zoals ieder koppel - en bij de zwangerschappen was Zoë al helemaal niet te pruimen geweest, maar hij had haar altijd gewaardeerd en hetzelfde gold voor haar.

Zijn hand speelde met een lok blond, lang haar. Hun ogen bleven maar in in elkaar verstrikt. Het was fijn om eindelijk zo nog eens bij zijn vrouw te zijn. Zo. 'Misschien moeten we ze vaker wegsturen van huis,' grapte hij lichtjes en streelde nu over haar heupen. 'Na drie kinderen nog steeds beeldschoon trouwens.' Weer was zijn toon erg speels en plagend.

'Of we laten de kinderen thuis en gaan er zelf een weekendje op uit?' stelde ze voor en glimlachte naar hem. 'Ik heb mijn best gedaan.' Het was haar meegevallen, iedereen zeurde altijd dat ze zoveel aan waren gekomen nadat ze zwanger waren geweest, maar bij Zoë was het er altijd weer even snel afgegaan.

'Ik maakte maar een grapje over dat laatste, lieve schat. Je weet dat het me echt niets uitmaakte of je dat had gehouden of niet... Want weetje wat ik het mooiste vind van jou? Juist ja, weet je niet en ik ga het ook niet vertellen.' Hij grinnikte, maar keek weer speels. 'Dat van dat weekendje weg klinkt echt heerlijk! Gaan we ook doen. Na de Kerstperiode misschien? Dan zijn we nog thuis voor hen en dan kunnen we wat Zozo-Danny-tijd nemen.'

'Een grapje? Vind je niet dat ik er goed uitzie dan?' lachte ze en kroop van zijn schoot af. 'Je hebt nog steeds die streken van vroeger weet je dat?' grijnsde ze. Ze kon het wel hebben, zeker na al die jaren. 'Ja, na de kerst periode. De kinderen vinden het ook fijn als we er zijn - we zijn beide zo vaak weg tijdens het eten, laatst hoorde ik Lex er nog over en volgens mij vind Em het ook niet fijn dat we zo vaak werken.'

Dan grijnsde, maar zijn blik veranderde in treurig bij haar woorden. 'Ik weet het... Enkel is het nu de kazerne helemaal aan een opknapbeurt toe is en niet alles meer in orde is... Ik mis het footballen met die twee blondjes en Lexi plagen. Maar ik kan er ook niet veel aan doen en jij ook niet. Als we niet gaan werken kunnen we ze ook niet een deel van hun geluk schenken...' Danny streelde weer over Zoë haar heupen. 'Zaterdag heb ik vrij. Dan zal ik wel eens de aanwezige papa zijn; helpen met huiswerk, helpen met training of iets leuk gaan doen met hen. Ik weet het niet. Maar misschien moet ik eens de aanwezige man gaan spelen vanavond?' Hij grijnsde naar haar en drukte een kus op haar lippen.

Zoë knikte. 'En ik heb een paar mensen in de praktijk op dit moment die echt alle aandacht nodig hebben, anders gaat het fout.' Soms was haar baan deprimerend, maar nog altijd hield ze ervan om mensen die in de problemen zaten te helpen. 'Maar als het goed is ben ik tijdens de feestdagen vrij, dan neem Anne (?) het van me over.' Anne was één van haar collega's waar ze het ontzettend goed mee kon vinden. 'Een aanwezige man? Dat klinkt helemaal niet verkeerd.'

'Zeg Anne dat ik stiekem van haar hou!' plagend kietelde ze Zoë haar buik en zette de televisie af. 'Echt niet dat we voor de televisie in slaap gaan vallen. Alweer.' Speels drukte hij enkele kusjes in haar hals en streelde door haar haren. Zijn vrouw. Hij had nooit gedacht dat die gedachten, dat feit, hem zo gelukkig kon maken. Hij hield ontzettend veel van haar haar en haar loslaten? Wel, dat was iets wat hij niet zou doen.

'Ik zal het morgen aan haar doorgeven.' lachte ze. 'Nee, dat lijkt me geen goed idee nee, aangezien dat meestal gebeurd.' Beide waren ze na een dag werken uitgeput en verder dan de bank kwamen ze vaak niet. Één van de kinderen maakte hen meestal wakker en dan doken ze hun bed in. Zo zag hun avond er meestal uit, maar vanavond zou het anders lopen - compleet anders.

Daniël glimlachte en kroop van haar af. Misschien dat hij voor de zekerheid haar dan ergens ander kon heen nemen. Zoals een zacht bed? 'Weet je nog die keer dat ik mijn moeders kerstverlichting had opgehangen in mijn slaapkamer? The lights of New York?' Vroeger was hij echt gek. Hierbij nam hij haar mee naar hun kamer en opende de deur. 'Ik ben bang dat ik weer hetzelfde heb gedaan.' Hij knipte de lichtjes aan waardoor de kamer opeens een heel andere sfeer had. 'Ik kreeg gelukkig een lunchpauze...'

Zoë knikte. 'Ja dat herinner ik me nog wel.' zei ze en keek verbouwereerd naar de honderden lampjes in de kamer. 'Dan, is het prachtig!' riep ze uit en liet zichzelf op het bed vallen om naar de kleine lampjes te kijken. 'Net als vroeger.' zei ze gelukzalig en ging rechtop zitten om haar armen open te houden als teken dat hij bij haar moest komen. 'Daniël McKenzie-Starling, ik hou zo ongelofelijk veel van je.'

Daniël glimlachte bij haar reactie. Hij hoopte al dat ze het leuk ging vinden. Hij kwam naar haar toegelopen en nam plaats voor haar op zijn knieën. 'Ik ook van jou, Zoë. Ontzettend veel en ik betwijfel, nee ik weet, dat die gevoelens nooit weg zullen gaan. Wat er ook mag gebeuren.' Zacht kuste hij haar. Liefdevol, warm en zacht. Dit was de reden waarom mensen trouwde; omdat ze echt niet zonder elkaar konden of wilde leven.

Zacht streek ze met haar vingers langs de stoppelbaard (?) op zijn wangen en glimlachte naar hem. 'Je moet je scheren.' zei ze met een grijns tussen de kussen in en liet haar lippen weer teder met die van hem versmelten. Het was lang geleden dat ze zo hadden gelegen en nu merkte ze pas hoezeer ze dat miste.

'Ik dacht dat je een baardje wel sexy zou vinden,' protesteerde hij grijnzend. Ook hij kuste haar liefdevol terug. Het was heerlijk om weer knuffelend samen te liggen. Zoals het hoorde en niet met een arm over haar schouders in halve-slaapstand. 'Ik heb dit echt wel gemist,' fluisterde hij zachtjes. Die double date zou eigenlijk echt wel leuk worden. Ook al was Eleanor erbij...

'Ik ook, ik heb dit ook gemist.' verzekerde ze hem en gleed nog één maal met haar hand over zijn stoppelbaardje. 'Het is wel sexy, maar niet erg... comfortabel.' zei ze lachend, ook al wist ze dat hij een grapje maakte. Ze kuste hem liefdevol terug en legde haar hoofd op zijn schouder. 'Hoe ben je eigenlijk op dat dubbeldate idee gekomen?' lachte ze.

Daniël grijnsde en ging beter liggen waarna hij speelde met een pluk haar van Zoë. Nog steeds had ze van die prachtige, lange, blonde lokken. Het was zacht net zoals haar huid. 'Wel, jij mist Eleanor en ik mis Teoh en we missen elkaar... Een beetje tijd met ons drieën is nog niet zo verkeerd lijkt me...'

'Daar heb je gelijk in ja.' Zoë keek haar man met een glimlach aan en dacht aan hun kinderen. 'Zullen we zorgen dat we dit weekend beide thuis zijn met de kinderen? Misschien kunnen we iets leuks met ze allen doen, als de kinderen daar ook zin in hebben.' Het werd steeds lastiger om iets te doen wat iedereen leuk vond: Thomas en Emma hielden van sport en Lexi alles behalve.

'Ja, lijkt me leuk. Als ze tenminste tijd hebben.' Het was een opgave om ze samen iets te laten doen wat ze allemaal leuk vonden. 'Op het stadsplein staat een schaatsbaan (?) sinds enkele dagen. Dus misschien dat? Vroeger vonden ze het leuk. Film gaan kijken kan natuurlijk ook. Als we het natuurlijk eens worden over de film... Of wat had jij in gedachten?' Hierbij strekte hij zich even uit en keek haar aan met een glimlacht. 'En dan moeten we gelijk ook nadenken voor die date!'

'Ze hebben vast wel tijd en anders stellen we het voor, voor een andere keer.' Nu ze ouder werden hadden ze allemaal hun eigen schema's en vaak kwamen die niet overeen. 'Anders vragen we aan hen wat ze willen doen? Mij maakt het namelijk niets uit, als het maar iets is wat de kinderen leuk vinden.' Zo dacht je als een moeder: je vond alles goed, als je kinderen het ook maar leuk vonden. 'De date, ja - het wordt sowieso iets buiten de stad in verband met Teoh. Misschien kunnen we ergens een huisje huren voor een weekend?'

'En anders dwingen we hen. Dan lijken we ergens toch nog de ouders,' plaagde hij en drukte weer een kus op Zoë haar lippen. Hij wou maar al te graag bedenken wat ze zouden gaan doen met de kinderen, maar ergens stond zijn hoofd naar iets heel anders. 'Ja, een huisje lijkt me leuk. Lekker marshmallows roosteren boven een vuurtje, buiten... Het is koud, maar eigenlijk is het heerlijk om buiten te zijn.' Zachtjes drukte hij nu zijn lippen in haar hals en streelde door haar haren. 'Teoh en Eleanor zullen maar al te graag tijd maken,'

Nieuw!

Danny was opgewekt wafels aan hey bakken. Het was weekend, koud buiten waardoor de kinderen geen wedstrijden hadden en Lexi hield zich dan liefst schuil binnen. Ze hadden dus geen reden om niet met hun erg coole vader tijd door te brengen. Hij besloot dan maar ook vroeg het bed te verlaten - en hierbij jammer genoeg de warmte van zijn vrouw - om zo wafels voor hen allemaal te bakken. Het weekend mocht altijd wel een beetje verwennerij te zijn.

Lexi stond klagend op uit bed en bekeek zichzelf kort in de spiegel. Ze zag er vreselijk uit: haar haren waren een rotzooi en ze zag eruit alsof ze drie dagen niet had geslapen. Toen ze haar haren in een knot had gestopt, slofte ze naar beneden toe waar ze haar vader aantrof, blijkbaar was hij in een goede bui: hij was wafels aan het maken. 'Goedemorgen.' mompelde ze nog ietwat slaperig en ging op de bank zitten.

Daniël glimlachte naar zijn dochter. 'Daar is de schone slaapster.' Hij liep naar haar toe en sloeg zijn armen rond haar heen. 'Kom je me even helpen met de tafel klaar te zetten? Dan beloof ik dat de eerste heerlijke wafel voor jou is. Was de rest nog niet wakker?' Bij zijn woorden hoorde hij voetstappen de trap afkomen.
Thomas kwam ook naar beneden en trof daar zijn vader en zus aan. 'Hey stommerd,' begroette hij zijn zus en warde even door haar haren. 'Goeie morgen pa,' Thomas had slechts een joggingbroek aan en liep slaperig naar de keuken voor een pak sinaasappelsap.

Lexi keek zuur op toen haar vader vroeg of ze wilde helpen de tafel op te dekken, maar ze had geen zin om tegen te stribbelen, dus deed ze wat hij vroeg. Ze zette vijf borden neer en keek op naar Thomas. 'Hey loser.' zei ze met een grijns en keek naar de trap waar haar moeder naar beneden kwam lopen.

'Goedemorgen iedereen, is Emma nog niet wakker?' vroeg ze zich benieuwd af en gaf haar man een kus op zijn wang. De tafel was al gedekt en het rook er heerlijk naar wafels. 'En hoe gaat het met mijn twee lieverds?' Ze keek met een glimlach naar Lexi, die ze een kus op haar wang gaf en bij Thomas deed ze hetzelfde.