Modern Myth

Hij graaide wat boxers uit het rek, nam nog net de moeite om de goede maat te pakken en rekende ze snel af. Het was een set met zwarte, grijze en witte; helemaal prima. Hij hoefde geen gekleurd of speciaal ondergoed zoals vrouwen. Snel had hij afgerekend en liep weer naar Marise toe, om ook een boze Grace aan te treffen. 'Rustig, Gracia, we gaan nu echt weg,' zei hij met gefronste wenkbrauwen, verward door haar woede. 'Ik zie je wel weer op school, denk ik.' Hij nam Marise mee naar buiten en haalde diep adem. 'En, volgende stop?'

'Het verbaast me dat ze er nog zoveel woorden aan vuil maakt, de laatste keer dat ik haar sprak noemde ze je nog een eikel.' merkte Marise grinnikend op, kijkend naar zijn reactie. Ze geloofde er niets van dat hij haar niet mocht en ze wilde dan ook graag weten hoe het wel tussen de twee zat. 'Volgende stop, even denken - kledingwinkel?' Ze glimlachte naar hem en gaf hem een kusje op zijn lippen.

Tristan keek nors voor zich uit en sloeg zijn arm om haar schouders heen. 'Ze heeft me vaak genoeg laten weten dat ze me niet mag. Ik ga ook niet meer moeite doen om aardig te zijn. Wanneer hebben jullie elkaar gesproken?' Hij knikte en loodste haar naar een winkel die er nogal vrouwelijk uit zag. Vast perfect voor Marise. 'En opnieuw zal ik zeggen, houd je vooral niet in.' Hij grinnikte en sloeg zacht op haar achterwerk, om haar zo de winkel in de krijgen.

Marise keek hem aan. 'En jij, jij mag haar wel? Want zij zegt precies hetzelfde over jou.' merkte ze op en liep grinnikend de winkel in. 'Ik kwam haar een keertje tegen toen ik een stuk ben gaan lopen - erg interessant was het niet hoor.' verzekerde ze hem en pakte een strak, simpel, zwart jurkje uit het rek en hing deze over haar arm heen.

Hij haalde zijn schouders op. 'Ze is anders dan het standaard type vrouw, net als jij. Ze denkt over dingen op manieren waar ik nooit op zou zijn gekomen. En ze is best grappig.' Hij stopte zijn handen in zijn zakken en slofte achter haar aan, terwijl hij zo nu en dan kleding uit het rek haalde en het haar liet zien. 'Jullie leken elkaar niet zo te mogen,' mompelde hij en keek haar zijdelings aan.

Marise keek naar de kleding die hij uit het rek pakte, sommige dingen goed- en andere afkeurend. Vervolgens haalde ze haar schouders op. 'Het is niet perse dat ik háár niet mag, ik hou gewoon niet van concurrentie.' gaf ze oprecht toe en liet haar oog op een spijkerblouse vallen.

Hij bleef plotseling staan en voelde hoe een grote frons op zijn gezicht verscheen. 'Concurrentie?' Hij schudde verward zijn hoofd en ging voor haar staan, zodat ze niet verder kon lopen. 'Wat bedoel je daarmee? Ze haat me, hoe kan ze dan concurrentie zijn?' Soms snapte hij niets van vrouwen, en vooral Marise en Grace waren vaak raadsels voor hem. Hij streek met zijn hand door haar haren en keek haar serieus aan.

'Oh kom op! Iedereen kan zien dat ze liegt.' Ze geloofde er helemaal niets van dat ze hem haatte. 'Ze wil je gewoon voor zichzelf, ze mag het alleen niet van zichzelf en daarom maakt ze je wijs dat ze je haat zodat het makkelijker is voor zichzelf om je af te wijzen. Geloof mij nou maar, zo doen vrouwen dat.' Ze had het zelf vaak genoeg gedaan in haar leven en ze wist haast wel zeker dat ze niet de enige was.

Hij keek haar emotieloos aan en zuchtte uiteindelijk. Hij wreef met zijn hand over zijn kaak en draaide zich om. 'Waarom moeten vrouwen nou altijd zo verdomd lastig doen?' klaagde hij en trok nog wat kleding uit het rek, die hij aan Marise liet zien. 'Zit er nou maar niet over in, je hebt geen concurrentie.' Hij hing de afgekeurde kleding weer weg en liep weer verder.

'Hé, het mag voor mannen niet te makkelijk zijn hè. Ze moeten er wel wat voor doen om ons voor zich te winnen.' zei ze met een grijns en liep met de kleding die ze in haar handen had richting de pashokjes. 'Ik ben blij om dat te horen.' zei ze tevreden, gaf hem een kus en verdween in een pashokje.

Tristan liep achter Marise aan naar de kleedhokjes en ging wijdbeens op een krukje zitten. Hij wreef met zijn handen over zijn gezicht en keek in een spiegel, nadenkend over Marises woorden over Grace. Hij geloofde de woorden niet, zelfs vrouwen zaten zo niet in elkaar, maar toch was hij niet zeker van zijn eigen gedachtes. Hij ging wat rechter zitten en keek naar het pashokje van Marise. 'Kan je al iets laten zien?'

Marise kwam in een zwart jurkje naar buiten en draaide een rondje. 'En, wat vind je ervan?' vroeg ze nieuwsgierig en bekeek zichzelf nog even in de spiegel. Het was een strek gedetailleerd jurkje, niet te kort, maar ook zeker niet lang te noemen. Jurkjes kon ze nooit genoeg hebben.

Hij keek hoe ze het hokje uit kwam en bewonderde haar voor enkele secondes. Juist dat uiterlijk van Marise was datgene waarom Tristan op haar viel. Ze was mooi, echt mooi, ze had dat pure en karakteristieke over haar heen. Hij trok de jurk nog een stuk naar beneden en liet toen zijn handen over haar benen en heupen glijden. Hij wilde niet dat ze in korte jurkjes rondliep, ook al vond ze het zelf meevallen. 'Beeldschoon,' mompelde hij en keek haar oprecht aan.

Marise trok haar lippen op in een glimlach, ging op zijn schoot zitten en kuste hem. Het was verbazingwekkend stil, niet dat het wat uitmaakte: anders had ze het ook gedaan. 'Ik ga de rest even aantrekken hoor,' triomfantelijk stond ze weer op en liep het pashokje in. Een aantal dingen paste ze niet en een aantal dingen vond ze niet uit. Uiteindelijk kwam ze het hokje uit met de jurk, een nieuwe spijkerbroek, een blouse en een topje. 'Zo,'

Hij glimlachte toen ze op zijn schoot ging zitten en kuste haar net zo begerig terug. Toch liet hij haar op een gegeven moment los en duwde haar zacht richting de kleedhokjes. 'Omkleden jij, ik wil hier weg,' grinnikte hij. Eenmaal toen ze klaar was, rekende hij de spullen af en liep weer met haar buiten. 'Dus, heb je nu alles wat je wou, of moeten we nog ergens naartoe? Juwelierszaak? Schoenenwinkel? Parfumerie?'

Marise dacht even na en schudde haar hoofd. 'Ik hoef nergens meer naartoe,' zei ze met een glimlach en haakte haar arm in die van hem. Voor de eerste keer genoot ze er werkelijk van om samen met hem te winkelen. Normaal was hij een chagrijn als het om winkelen aankwam, maar dit keer leek hij het niet eens zo erg te vinden. 'Moet jij nog ergens naartoe?'

Hij wou zijn arm wegtrekken toen ze hem erin haakte, maar voor deze ene keer vond hij het niet erg. Ze leek zo opgetogen en vrolijk, en hij wou dat niet verpesten. 'Wat dacht je ervan om kleding voor mij te zoeken?' vroeg hij grinnikend en liep een mannenzaak in. Zuchtend bekeek hij de kleding en keek haar aan. 'Kan je ervoor zorgen dat ik voor eens normale kleding koop?' Hij drukte zijn lippen op de hare en keek haar glimlachend aan.

Marise grinnikte. 'Geen probleem!' Ze vond dat hij er prima uitzag, maar als hij nieuwe kleren wilde - kreeg hij nieuwe kleren. 'Dit is wel een leuke winkel.' Zonder op zijn goedkeuring te wachten, trok ze hem mee naar binnen en keek even rond. Hier zouden ze wel wat goeds voor hem vinden.

Hij keek rond en bekeek wat kleding die in de rekken hingen. Steeds hield hij wat omhoog en vroeg dan om haar goedkeuring. Na zo even wat kleding verzameld te hebben, en ook de kleding die Marise voor hem had uitgekozen, liep hij naar de hokjes en kleedde zich om. Er waren toch nauwelijks mensen, dus deed hij dat op zijn grote snelheid. In een seconde stond hij voor Marise in een overhemd met een jasje eroverheen en een nieuwe broek. 'En?'

'Wauw! Zo kan je wel op een vergadering verschijnen.' lachte ze en trok het overhemd recht. Het zag er officieel uit, maar het stond hem goed - hij kon het hebben. 'Die broek is ook mooi en de kleuren staan je goed.' Ze vond dat hij eigenlijk alles qua kleding wel kon hebben.

'Oké, goed om te horen,' glimlachte hij en ging het kamertje weer in. Hij koos ook nog wat kleding als gymleraar en wat casual kleding gewoon voor als hij iets ergens zou drinken of op stap ging. Hij rekende het allemaal af en stond snel weer buiten. 'Laten we nu anders naar huis gaan?' stelde hij voor. Hij had zin om met haar op de bank te liggen en een film of iets dergelijks te kijken. Gewoon, met zijn tweeën.

Marise stapte ook de winkel uit en knikte. 'Goed idee.' Ze was het winkelen nu wel beu, ook al waren ze maar vier winkels in geweest. 'We gaan vannacht toch wel nog jagen hè.' vroeg ze aan hem en stapte in de auto om naar huis toe te rijden.

Hij opende de auto en stapte erin. Hij keek haar aan en knikte, terwijl hij de auto startte. 'Jagen gaat gewoon door; doe je dan je jurkje aan?' Hij plaagde haar en streek even met zijn hand over haar been. Zijn lippen vond kort de hare en streken ook over haar wang. 'Eerst even gewoon relaxen thuis.' Daarna reed hij weg met de auto, richting zijn huis.

Verder bij Tristans huis of even pauze?

Spoiler:

Ariel zat achter een tafeltje en roerde afwezig door haar koffie. Nog steeds zaten haar gedachten bij de laatste volle maan en wat er allemaal daar gebeurd was. Sindsdien had ze Eli ontlopen en geen contact meer met zijn familie opgenomen. Ze was niet gewenst en dan zou ze zich ook niet opdringen. Enkel had ze nu niemand meer en ze voelde zich in tijden weer eenzaam.

Joe liep de Modern Myth binnen. Pas geleden had hij besloten dat hij toch wat meer wilde doen met muziek en hij was van plan om te vragen of ze hier nog wat vrijdagavond entertainment nodig hadden. Het was echter veel drukker dan hij had verwacht, dus ging hij aan één van de tafeltjes zitten, om eerst wat te bestellen. Toen hij rondkeek zag hij iemand die hij liever niet had willen zien.