Het huis van Jeremy

Ze ging in zijn armen liggen en legde haar hoofd tegen zijn borst aan, om zo zijn kloppende hart te horen. 'Ik wil ook dat je bij me blijft,' fluisterde ze en keek hem aan. 'Ik kan ook Kate bellen en vragen of ze het redt. Dan kan ik vannacht bij jou blijven.' Ze drukte weer een zachte en liefdevolle kus op zijn lippen en glimlachte naar hem. 'En dan ga ik gewoon morgenvroeg weer naar huis toe.'

Hij glimalchte naar haar. Het was lief van haar. 'Hey, ik heb er echt geen probleem mee om mijn kleren aan te trekken en naar jouw huis te rijden hoor. Hoewel je me wel moeilijk in die kleren zal krijgen,' grijnsde hij en streelde zacht door haar haren. Jeremy wou haar lichaam tegen dat van hem te voelen. Met haar ging het een hele uitdaging worden. Dat was nu al te raden.

Ze keek hem met een brede glimlach aan. 'Je bent geweldig, Jeremy,' fluisterde ze in zijn oor en lachte toen. 'Enkel heb ik slecht nieuws. We moeten dan nú gaan.' Ze gaf hem nog een lange kus en stapte toen uit bed. Nog even keek ze speels over haar schouder en trok toen langzaam weer haar lingerie aan. Ook pakte ze zijn kleding op en gooide het naar hem toe. 'Aankleden jij! We douchen wel bij mij thuis. Mijn jurkje ligt nog beneden.' Ze ging op bed zitten en kneep plagerig in zijn grote teen.

Jeremy lachte weer, maar trok een sip gezichtje. Hij vond het jammer dat hij niet langer met haar kon blijven liggen... Aan de andere kant wist hi hoe het voor Maia moest zijn; naar haar zin hier, maar zo'n schuldgevoel om haar zus alleen te laten bij haar zieke moeder. Hij gijng op zijn zij liggen en keek hoe ze zich weer in de mooie lingerie schoof. Hij grijnsde enkel toen de kleren op hem belandde en trok de boxershort voor zijn ogen weg. 'Ik ben sneller klaar dan je denkt,' Met die woorden hees hij zich in zijn broek en boxer, deed een probere witte tanktop aan met daarover een blauw hemd dat hij open liet hangen. Ook enkele siimpele spullen zoals een tanden borstel, mobiel en boxershort gingen in zijn schoudertas, die eigenlijk zijn boekentas was. 'Schoenen aan en ik ben klaar om te gaan.' Hij stond voor haar en drukte een zachte kus op haar lippen. 'Je bent echt geweldig, Maia. Beter in bed dan ik had verwacht,' plaagde hij haar voordat hij hand-in-hand met haar naar beneden liep. Eenmaal in zijn schoenen, autosleutels en haar jas aan waren ze klaar om te vertrekken. (? En nu?)

Ze glimlachte opgewekt en liep samen met hem naar beneden. Eenmaal daar zocht ze haar jurkje weer op en trok deze snel weer aan. 'Ik ben blij dat je zo snel klaar bent,' zei ze eerlijk en trok ook haar schoenen en jas aan, 'want ik wil Kate zo snel mogelijk aflossen. O shit, jij bent natuurlijk de leraar van Kate? Hoe gaan we dat doen?' Ze beet peinzend op haar lip en besloot dat het niet erg was. Kate zou misschien even schrikken, maar het later vast wel grappig vinden. Ook zij was veel volwassener dan haar leeftijd, doordat ze altijd voor haar moeder moest zorgen in plaats van andersom. Nadat ze haar tas had gepakt, ging ze samen met Jeremy naar buiten, de auto in. Voordat hij kon wegrijden, draaide ze zich naar hem om en drukte een kus op zijn lippen. 'Je ziet er sexy uit,' fluisterde ze en drukte nog een kus op zijn wang, voordat ze hem weer los liet.

[NEW]
Nadat Jeremy de deur open had gedaan, liep Maia naar binnen. Snel deed ze haar jas en schoenen uit en plofte daarna neer op de bank. Nadat ze het paard hadden geborsteld en afgezadeld, waren ze langs Maia's moeder en Kate geweest om ervoor te zorgen dat daar ook alles in orde was. Toen hadden ze nog een stuk hier naartoe moesten rijden, maar nu hadden ze eindelijk rust.

Jeremy lachte bij het feit dat Maia zich echt in de bank liet vallen. Hij deed zijn rijbroek uit om in een schone jeans te kruipen die hij uit een wasmand had gevist. 'Dus zal ik je pasta maken? Of verkies je toch liever een diepvriespizza?' Hij haalde alvast de borden uit de kast, bestek, glazen, wat kaarsen en een lekkere fles wijn boven. Maia leek opgelucht te zijn dat haar moeder goed was vandaag; ze leek minder zorgen met zich mee te dragen. Jeremy wou nu enkel optimaal er van genieten met haar.

Maia bleven nog enkele minuten op de bank liggen, terwijl ze Jeremy rond hoorde lopen. Daarna stond ze op en liep ook naar de wasmand toe, om een joggingbroek van Jeremy eruit te vissen en zelf aan te doen. Ze had zin in een romantische, maar ook heerlijk relaxte avond samen. Met grote, glunderende ogen keek ze naar de kaarsen en de champagne. 'Zullen we pasta doen?' vroeg ze met een glimlach.

Jeremy knikte en keek met een grijns haar aan. 'Het staat je vooral. Ik heb je tas trouwens binnen gedragen hé...' Hij had haar nog laten herinneren aan het feit dat ze eventueel wel nood had aan toiletgerief en andere kleren voor morgen... 'Weet je, toen je tegen je zusje zei dat je ook bij me bleef slapen, veranderde er toch wat in haar gezichtsuitdrukking. Alsof ze zich er bewust van werd dat wij hé...' Hij lachte en ging verder met de groenten te snijden. 'Heeft Kate geen vriendje? Of vriendinnetje? Je weet maar nooit in de 21ste eeuw...'

'Oh, je wilt vast dat ik mijn eigen strakke broeken draag, niet waar, in plaats van jouw grote!' plaagde ze hem en ze ging op het aanrecht zitten. Ze moest om zijn woorden lachen. 'Kate weet dat wel. Het zou me niets verbazen als ze ons toen bij mij thuis heeft gehoord.' Ze schudde haar hoofd. 'Nee, Kate is daar nog niet mee bezig. Niet met vriendjes en noet met vriendinnetjes,' lachte ze.

Jeremy lachte, maar werd rood bij haar woorden. Even stopte hij met het snijden van de wortelen en keek haar aan. 'Emh, meen je dat?' Zijn gezicht liep enkel nog roder aan. 'Oh mijn God, nee... Hoe kan ik haar ooit nog normaal aankijken in de les...' Weer ging hij verder met snijden. 'Liefste Maia, ik zie je altijd graag. Maar met weinig tot geen kleren aan zie ik je uitzonderlijk heel graag.' Met een grijns keek hij haar aan.

Zachtjes giechelde ze, terwijl ze geruststellend met haar hand over zijn rug streek. 'Sorry Jeremy, maar ik meen het echt,' zei ze verontschuldigend en drukte een kus op zijn wang. 'Kate is vast net zo beschaamd als wij zijn, Jeremy. Dat komt vast wel goed.' Ze trok uitdagend een wenkbrauw bij zijn woorden op en beet zachtjes op haar lip. 'Misschien als ik genoeg wijn op heb, dat ik dan misschien je joggingbroek uit doe. Want ik moet toegeven, hij zit erg lekker,' zei ze plagerig.

Jeremy grijnsde en deed de pasta in het kokend water waarna hij de groenten vermengde in de saus. Hij nam haar in zijn armen voor haar een zachte kus te geven. 'Ik weet het wel, maar dan nog... Ik ben niet beschaamd over het feit dat we seks hebben, maar wel om het feit dat je zus het gehoord zou hebben...' Hij nam haar in zijn armen. 'Hmm, breng mij maar niet op ideeën.'

Ze sloeg haar armen lachend om zijn nek heen en drukte een kus terug op zijn lippen. 'Misschien heeft ze het ook wel niet gehoord,' zei ze geruststellend. 'Ik zal wel een keer een echt vrouwengesprekje met haar houden en alles uitleggen over ons tweeën.' Ze liet hem even los, zodat ze haar haren los kan maken uit haar ingevlochten haren. Dat had ze speciaal voor het rijden gedaan. Met losse haren sloeg ze haar benen om hem heen en trok hem zo naar haar toe met een speelse blik. 'Wie weet wil ik dat juist,' fluisterde ze.

Jeremy lachte en drukte zijn lippen weer tegen die van haar. Zacht streelde hij over haar wang. 'Een vrouwengesprekje? Over hoe wij liefde met elkaar bedrijven?' Hij lachte weer even kort. 'Neem dat alsjeblieft voor me op.' Die speelse blik zorgde ervoor dat hij helemaal wegsmolt. Hierbij keek hij even naar de broek en toen weer in haar ogen. 'Wat jij kan, kan ik ook.' Zelfverzekerd deed hij zijn shirt uit en gooide deze achteloos naar de wasmand. Speels keek hij haar terug aan. Maia had hem daarjuist al halfnaakt gekregen, maar hij zat er niets mee in om helemaal te "strippen" voor haar. 'Eerst eten, denk ik.'

'Nee!' lachte ze, 'enkel een gesprekje over het feit dat wij een relatie hebben en dat je vaak over de vloer gaat komen.' Ze beet op haar lip toen hij zijn shirt uit deed en verlangend keek ze hem aan. 'Ik denk dat eerst eten ook een goed plan is,' fluisterde ze, terwijl ze beetje bij beetje haar broek uit trok. Verder had ze nog een trui aan die maar net haar billen bedekten. Zo liep ze uitdagend de keuken uit. 'Ik schenk alvast wat wijn in!' glimlachte ze.

Jeremy keek met grote ogen toe hoe ze de broek uitdeed. 'Dit is gewoon niet eerlijk, Maia!' klaagde hij, maar concentreerde zich weer op de pasta en saus. 'Het is inderdaad geen slecht idee om haar in te lichten dat we vaker bij elkaar gaan zijn.' Het eten was niet veel later klaar waarbij deze op tafel werd gezet. 'Tast toe, mijn lief!' Met een glimlach drukte hij een kusje op haar lippen en schepte wat op haar bord.

Maia moest opnieuw lachen en liep naar de alvast gedekte tafel toe. Daar schonk ze twee glazen wijn in en stak voorzichtig wat kaarsjes aan. Nog steeds was de blijdschap over het feit dat het met haar moeder zo goed ging niet over. Vannacht stemde ze zichzelf toe om even niet aan haar moeder te denken en enkel aan haarzelf en Jeremy. Ze legde haar hand op zijn wang bij de kus en keek hem glunderend aan. 'Ik voel me zo gelukkig, Jeremy.'

Jeremy glimlachte breed bij haar woorden. Hij wist vast en zeker dat dit ging om het feit dat haar moeder beter was. Of zich toch beter voelde zonder de hulp van pijnstillers waar haar afweersysteem al zich had tegen opgezet. 'Je moeder? Dat ze weer een goede dag heeft?' Kort nam hij haar in zijn armen en knuffelde haar waarna hij ging zitten. Buiten begon het te regenen, maar hun avond was nog lang. De vooruitzichten van hun twee samen waren mooi. Jeremy was gelukkig dankzij haar.

Ze knikte glimlachend. 'Maar niet enkel dat!' Ze ging tegenover hem zitten en bekeek hongerig hun twee met paste gevulde borden. 'Ook dat ik jou heb ontmoet. Dat het zo lekker met Kate gaat op school.' Ze pakte haar glas wijn op en hield die omhoog voor een proost. De regen buiten maakte hun avond enkel nog romantischer. 'Op een hele erge dag en avond, en op de geweldige nacht die nog zal komen,' zei ze speels.

Jeremy lachte en tikte zijn glas tegen dat van haar waarna hij een slokje nam. Zijn voet speelse speels even lang sie van haar. Nonchalant was hij enkel bezig met de pasta op te eten. 'Valt het een beetje te eten? Maar Maia, je bent bijna jarig? Geef me eens wat inspiratie voor een cadeau! Niet zeggen dat je niets wilt, want je wilt wel wat.' Hierbij nam hij weer een slokje en at verder terwijl hij naar haar keek; Het viel hem op hoe knap Maia werkelijk was. Zijn idee was geweest om haar al de huissleutel te geven, maar hij wou iets hebben wat zij perse wou hebben.

Ze bibberde even van genot bij zijn aanraking onder de tafel en probeerde zo netjes mogelijk de paste op te eten. Enthousiast knikte ze. 'De pasta is heerlijk, Jeremy.' Bij zijn volgende woorden keek ze hem verbaasd aan. 'Hoe... Heeft mijn moeder het je verteld? Of Kate? Een cadeau.. Ik- ik hoef niets, echt waar. Het enige wat ik wil is dat mijn moeder zo lang mogelijk blijft leven, dat het met Kate goed gaat, dat wij samen blijven.' Toch voelde ze hoe haar wangen rood werden en ze verlegen naar haar bord staarde. 'Maar een sieraad dat me aan jou doet denken, lijkt me ook wel erg leuk.'

'Ik zag het in Kate haar agenda staan toen ik weer eens irritant deed en een test op gaf...' Met een glimlachje dacht hij na over haar voorstel. Een sieraad? Hij wist totaal niet of Maia liever ringen, kettingen of armbandjes droeg. Toch zou hij wel iets vinden waar hij haar een plezier mee kon doen. Ook smaakte het eten hem en was zijn bord al snel leeg. Hij dronk beetje-bij-beetje van de wijn waarna hij haar weer aankeek. 'Dankje. Misschien moet je vaker wat komen eten? Een keertje met Kate? En anders kom ik tot bij jou om eens voor jullie alle drie te koken?'

Al snel had ze haar bord op en schepte opnieuw wat op. Door al dat dansen wat ze deed, moest ze goed eten en had ze ook altijd honger. Rustig at ze van haar eten en knikte glimlachend. 'Dat lijkt me leuk! Al vrees ik dan dat je beter bij ons eten kan maken. Kate en ik kunnen onze moeder niet lang alleen laten.' Ze zuchtte en wreef vermoeid over haar voorhoofd. Kate en zij moesten echt eens gaan overwegen om haar moeder naar een opvanghuis te brengen. Ze konden gewoonweg niet meer voor haar zorgen.

Jeremy staarde schuldbewust naar zijn bord. Hoe moest hij Maia ooit vertellen wie hij was? Een heks. Zelf nu in zijn hoofd klonk het belachelijk. Ook hij had bij genomen en at in stilte verder. 'Maakt toch niet uit uiteindelijk, Maia.' Hij glimlachte waarna hij verder ging met eten. 'Maia, stop even met nadenken.' Hij liet zijn eten voor wat het was en ging achter haar staan om zo zachtjes haar schouders te masseren. 'Nadenken is niet altijd even goed.'