Huis van Sophie en Willy

Sophie kleedde zich snel om in de badkamer, borstelde haar haren en deed wat mascara op. 'Oh god, dat verzin jij ook altijd hè.' lachte ze, terwijl ze naar beneden toe liep. 'Waar zit je aan te denken?' Willy had altijd de meest originele ideeën van hen tweeën, dus liet ze dit soort werk meestal aan hem over. 'Weet je moeder het nog niet dan?' vroeg ze verbaast en keek hem aan. Ze had verwacht dat iedereen het inmiddels wel had geweten. 'En je zusje? Weet zij het wel?'

Willy krabde aan zijn kin en dacht diep na. 'Misschien dat we een foto door jouw broer laten maken, terwijl hij hem maakt, houden we stiekem een bord omhoog met ''wij gaan trouwen''. Dan laten we de foto aan jouw ouders zien, en dan ''bam'', verrassing!' Hij grinnikte en ging op de bank zitten, waarna Amigo al snel bij zijn benen kwam liggen. 'Ik heb het ze wel verteld, maar niet wanneer ik het zou vragen. Ze verwachten echt niet dat ik het nu al heb verteld!'

'Nee, dat verwachtte ik ook niet toen je gisteren aan me vroeg of ik ja zou zeggen als je me ten huwelijk zou vragen.' lachte ze en kroop op zijn schoot. Maar die foto kunnen we wel doen, Stephen vindt het vast leuk om te doen. Ik ben benieuwd wanneer hij Kate ten huwelijk gaat vragen...' Ze wist niet of Stephen ooit wel eens aan trouwen had gedacht, maar het leek haar wel leuk om Kate als officieel schoonzusje te hebben in de familie.

Willy trok haar op zijn schoot en gleed met zijn hand door haar gladde, lange haren heen. 'Ik ben benieuwd of ze überhaupt gaan trouwen. Ik vind ze er totaal geen types voor, als ik eerlijk mag zijn,' gaf hij toe. Hij daarentegen was er wel weer echt een type voor. Hij hield van alle aandacht die ze samen zouden krijgen op hun huwelijksdag. Hij hield van elk soort aandacht. 'Anders dan houden we dat hele verhaal met de mogelijke zwangerschap maar tussen ons. Mijn moeder doet me nog iets aan als ze dat hoort,' grinnikte hij.