Het huis van de Familie McKenzie-Starling

Ze volgde hem door de menigte heen en hoopte diep dat Woody hen niet zou zien. Al snel waren ze gelukkig de drukte uit en in Thomas' kamer. Nieuwsgierig keek ze om haar heen en stond al snel stil bij zijn boekenkast, om te kijken welke boeken hij had. Daarna keek ze naar Thomas en glimlachte vrolijk. 'Ik vind dat je een leuke kamer hebt!' zei ze eerlijk en pakte zijn hand vast.

'Nee, nee!' protesteerde hij meteen. Weer nam hij Lexi in haar armen. 'Sorry, Lexi... Ik ben...' Kort beet hij even op zijn lip. Waarom was hij zo angstig opeens? Hij wou Lexi maar al e graag, hij had haar lief, maar dan nog voelde hij vervelende zenuwen. 'Ik ben een beetje zenuwachtig,' fluisterde hij, maar durfde haar niet aan te kijken. Jay was uiteindelijk altijd de verlegen jongen. Een kant die vaker omhoog kwam.

'Waarvoor? Dacht je...?' Lexi barstte in lachen uit. 'Sorry als ik je heb laten denken dat ik de lakens met je wilde delen of zoiets.' zei ze, nog grinnikend en en keek hem aan. 'Geloof me, dat was absoluut niet mijn intentie. Ik wilde gewoon wat privacy, zeker als Thomas om ieder hoekje staat te gluren.' Ze wilde nog helemaal geen seks en niet omdat ze het niet met hém wilde, maar ze vond het nog veel te vroeg.

Op Jay zijn gezicht was opeens een en al opluchting te bespeuren. Met een grijns nam hij plaats op haar bed, zij werd meegetrokken op zijn schoot. 'We waren zo innig en ik wist niet wat ik moest denken... Daarbij maak je me verlegen. Ook al heb je de intentie niet om met me de lakens te delen. Sorry hoor.' lachte hij en drukte een kus op haar lippen.

Thomas zijn vingers haakte in die van haar. Enkel glimlachte hij bij haar woorden. 'Dankje, Elle. Die van jou vond ik anders wel leuker, gezelliger. Hij deed kerstverlichting aan die hij ooit had opgehangen en de rest van de lichten uit. Een beetje sfeer mocht. 'Dus nu heb je niet al die vervelende ogen op je gericht. Beter zo?' Hij lachte kort en drukte een kusje op haar lippen.

Lexi begon weer te lachen. 'Sorry, van het idee alleen al moet ik lachen. Niet dat ik het niet wíl, maar we zijn er gewoon nog niet klaar voor.' Ze kuste hem zacht en streek wat donkere plukken haar uit zijn ogen weg. En je weet dat je niet verlegen bij mij hoeft te zijn,' Ze wist dat hij het wel vaker had en ze had hem al meerdere malen gegarandeerd dat het helemaal nergens voor nodig was.

Ze glimlachte en legde haar hoofd tegen zijn borst aan. 'Veel beter zo,' gaf ze toe en drukte een kusje op zijn hals. 'En, heb je misschien ook wat bijpassende muziek?' Ze keek hem afwachtend aan en giechelde bij zijn kusje. Zacht beet ze op haar lip en kuste hem terug. Het was zoveel meer ontspannen als ze gewoon samen waren, met niemand die hen op de lip zat.

Thomas keek haar aan en glimlachte naar haar. Hij wist het perfecte nummer. Hierbij zette hij de iPod in de boxen op zijn nachtkastje. Daaruit begon een playlist met Angus & Julia Stone die Big Jet Plane zongen. Heerlijk nummer vond hij dat ook al was het redelijk oud. Zo was hij nu eenmaal; alternatieve muziek. Zacht trok hij haar op zich. 'Je ziet gewoon dat je al veel kalmer bent.'

Ze sprong enthousiast op en neer. 'Dit is één van mijn lievelingsbands!' glimlachte ze en kroop op hem. Ook al galmde de muziek van beneden er nogal hard doorheen, het bleef een mooi nummer. 'Ik ben ook kalmer,' gaf ze toe en trok haar jurkje weer omlaag. Ze had er spijt van dat ze hem gekocht had. Opnieuw verstrengelde ze haar vingers met de zijne en drukte ze een kus op zijn kaak. 'Wil je niet veel liever beneden met je vrienden zijn en feest vieren?' vroeg ze onzeker.

Thomas grijnsde enkel en schudde zijn hoofd. 'Waarom zou ik met hun willen feesten? Dit is misschien mijn feest, maar het enige wat zij doen is domme drinkspelletjes waardoor ze zo weer meisjes proberen te versieren, ze doen en weer wegpesten. Dat is het voetbalteam. Dus laat mij maar tijd spenderen met mijn meisje.' Hij trok een dekentje over haar heen. 'Zo, maak je maar geen zorgen meer op die jurk.'

Ze glimlachte en nestelde zich tegen hem aan. 'Ik ben blij dat jij zo niet bent, Thomas,' vertelde ze hem eerlijk en trok de dekens nog wat hoger. Het was zo heerlijk hoe alles in zijn kamer naar hem rook. Ze drukte zacht haar lippen op de zijne en keek hem daarna een beetje verlegen aan. 'Maar wat gaan wij in de tussentijd doen? En... Denk je niet dat ze zometeen misschien hier komen binnenstormen?'

'Ik kan mezelf echt niet helpen, Lexi.' glimlachte hij breed na hun kus en haar woorden. 'Het is goed dat je me in verlegenheid brengt. Niet waar?' Echter was het stom van Jay om werkelijk te denken dat ze meer wou. Dat wist hij zelf ook, maar goed... 'Ik hou toch wel een beetje van je,' plaagde hij haar.

'Een héél klein beetje wel hè.' zei ze met een grijns en legde haar hoofd tegen zijn schouder aan. 'En nog even terugkomend, ja het is goed dat ik je in verlegenheid breng... maar toch hoeft het niet.' Ze zou niet weten waar hij zich voor zou moeten schamen, of waar hij verlegen voor hoefde te zijn. Hij had niets om over te twijfelen.

'Vooral niet omdat ik de deur op slot heb gedaan. En wat wil je doen in de tussentijd?' Hij haalde hierbij één wenkbrauw op en streelde zacht door haar haren. Werkelijk moesten ze niet perse iets doen. Hij nam genoegen met dit, maar niet heel de avond. Straks wou hij toch even naar beneden om nog een beetje te feesten. Hij was misschien niet meer zo bij Elle, maar werkelijk hield hij van feestjes.

'Wat ik wil doen?' vroeg ze geschrokken en dacht toen even na. Eigenlijk vond ze het zo wel fijn. 'Ik hou er wel van om gewoon lekker te liggen en te kletsen,' zei ze glimlachend en streek met haar hand over zijn borst. 'Want Thomas, je studeert dit jaar af... Weet je al wat je gaat doen? Naar welke universiteit je gaat?' Nieuwsgierig keek ze hem aan en bleef met haar hand zijn lichaam verkennen.

Thomas schudde zijn hoofd. Ergens wou hij naar New York gaan. Hij had gehoord hoe goed de cursussen schrijven en journalistiek daar waren, maar zijn ouders hadden twee mensen die ze moesten betalen en dat was nu eenmaal veel geld. 'Nee, misschien iets psychologie achtig? Ik heb geen idee... Daarbij kan het best zijn dat ik een studiebeurs heb bij Yale of Havard zoals je broer... Als wat zie jij me later?' Zacht drukte hij zijn lippen op die van haar.

'Als wat ik je later zie?' vroeg ze verbaasd en dacht toen even diep na. 'Ik weet niet... Ik heb niet het idee dat je hart echt bij football ligt, dat je er je beroep van wil maken. Ik kan het fout hebben hoor! Maar ik denk dat pyschologie inderdaad erg leuk is en bij je past.' Ze glimlachte naar hem en kuste liefdevol zijn lippen. Ze sloeg haar armen om hem heen en trok hem deze keer op haar. 'Denk je... Zouden we dan nog steeds een relatie hebben als jij gaat studeren en ik niet?'

'Ik doe het toch,' lachte hij en streelde zacht over haar rug waarna een kus op haar wang werd gedrukt. 'Je bent echt wel een kleintje in mijn armen hé?' merkte hij lachend op en zette haar goed op zijn schoot. Het was heerlijk om zo met Lexi te zitten. Dit deed hem best denken aan Valentijn; toen ze samen op bed lagen. Zorgeloos.

'Ja, je bent veel te groot.' grapte ze. Hij was voornamelijk heel erg breed in vergelijking tot haar. Ze liet haar hoofd tegen hem aanleunen. Zo alleen al samen zitten vond ze al heerlijk, ze hoefde niet eens tegen elkaar te praten, gewoon zitten was al fijn genoeg. Zijn warme lichaam tegen dat van haar aan, liet haar ontspannen.

Thomas wist zeker dat football niet zijn verdere toekomst ging worden. Ergens was hij best teleurgesteld dat zelf Elle zo over hem dacht, maar goed.. In haar ogen was hij dan ook het geweldige, populaire, knappe vriendje. Blijkbaar niet veel meer, hoewel zij altijd een deel van zijn ziel open legde die hij liever niet liet zien. 'Geen idee, Elle, maar als we nog verliefd zijn; waarom ook niet? Het is niet dat een relatie een vervaldatum heeft. Plus we hebben nog een heerlijke zomer.'

Ze bekeek zijn reactie en keek hem met grote ogen aan. 'Oh sorry, Thomas, heb ik iets verkeerds gezegd?' vroeg ze geschrokken en ze ging rechtop zitten. Snel drukte ze haar dijen tegen elkaar, zodat er niet onder haar jurkje gekeken kon worden. Ze streelde met haar vingers over de stoppeltjes van haar kaak en glimlachte verontschuldigend. 'Ik weet het... En ik zou het ook heel erg leuk vinden om nog een hele lange tijd je vriendin te zijn,' gaf ze glimlachend toe.

Thomas schudde geruststellend zijn hoofd en zorgde ervoor dat de emoties goed werden weggestoken van daarjuist. 'Het verrast me gewoon een beetje. Weet je wel? Deze woorden.... Ik wil wel nadenken over wat ik ga doen later, maar niet aan of jij en ik dan gedaan moeten zijn. Snap je? Ik hou van je. En ik wil je in mijn leven. Nu. Hier, morgen, maar verder moet je nooit kijken.' glimlachte hij naar haar en drukte een geruststellende kus op haar wang.

Jay deed met de ene voet de andere schoen uit en legde haar zo op bed terwijl hij er zelf bij rolde. Beschermend sloeg hij zijn armen rond zich en drukte enkele kusjes in haar hals en op haar voorhoofd. 'Dit isfijn,' fluisterde hij. Het heerlijk onbezorgd liggen stond hem wel aan.

'Dat is het zeker,' zei ze met een glimlach en genoot van de kusjes die hij haar gaf. Hij was zo onschuldig, ook al zagen veel mensen dat niet in. Hij was ontzettend schattig als hij bij haar was, heel teder en lief en dat trok haar zo aan. Ze vond het fijn om een jongen te hebben die er voor haar was en niet alleen omdat ze er goed uit zag, of omdat ze Thomas' zusje was. Gewoon een jongen die haar leuk vond om wie ze was. 'Ik hou van je,' zei ze met een kleine glimlach rond haar lippen. Ze wist niet of ze het al eerder zo expliciet had gezegd, maar ze hield echt van hem, omdat hij van háár hield zoals ze was.

Jay glimlachte bij haar woorden en drukte zacht zijn neus tegen die van haar. 'Ik hou ook van jou,' zei hij gemeend terug. Lexi was een meisje waar hij gewoon voor ging. Niet het meisje waar hij zich extra moest voor uitsloven om die tevreden te stellen, het meisje dat zuerde.... Soms voelde het meer alsof hij een beste vriendin had. Dat gevoel was goed, maar het was al helemaal goed dat deze vriendin dan niet aan de standaardregels voldeed; ze was zoveel meer.