Galabal

Jay lachte zacht. 'Och Emma! Ik heb je vast,' zei hij terwijl hij veilig en beschermend zijn armen rond haar middel legde. Netjes zoals het hoorde. 'Dus nu kan je echt helemaal niks meer overkomen hé.'

Haar mond hing open en ze keek hem ongelovig aan. 'Nee... Nee, dat meen je niet,' zei ze zachtjes en nog steeds verward. Toch leek ze het steeds meer te beseffen en ze sprong op en neer van blijdschap. 'Thomas! Wat super, super lief!' Ze drukte in haar blijdschap een kus op zijn wang en knuffelde hem stevig. Daarna keek ze hem weer verlegen aan, maar toch giechelend. 'Denken echt veel mensen het? O jee, wat hebben we toch allemaal gedaan om ze dat te laten denken?' Haar glimlach kon in elk geval niet meer verdwijnen deze avond. 'Je weet toch wel dat ik niet zo'n feestbeest ben, he?' vroeg ze nog wel voorzichtig. Alhoewel, misschien zou ze samen met Thomas wel eindelijk eens los kunnen gaan.

Thomas was verrast door haar blijdschap, maar voelde maar al te graag haar lichaam helemaal tegen dat van hem of haar lippen tegen zijn wang. Hij keek haar met een grijns aan. 'Jij hebt het zonet een extra handje geholpen,' plaagde hij haar en draaide haar een rondje rond waarna hij weer zijn armen rond haar middel had. 'Geen feestbeest? Als jij die verkiezing wint, ga je los met me. Dat is ee deal waarmee jij nog eens niet moet instemmen, meid.' lachte hij plagend, vooral speels. Dit was nog eens leuk.

Ze legde verlegen haar handen voor haar gezicht en giechelde zachtjes. 'Ik vrees dat ik dat inderdaad een beetje heb gedaan.' Ze sloot haar ogen vol geluk toen hij haar ronddraaide. Werkelijk, ze kon zich niet herinneren dat ze eerder zo'n leuke avond had gehad. Nu al! Ze hadden nog een bekroning van kerstkoning en -koningin te gaan en een heleboel optredens. Zelfs nog niet iedereen was binnen. 'Wat nou als ik er wel mee instem?' glimlachte ze en trok brutaal een wenkbrauw op.

Thomas glimlachte naar haar. Het was schattig hoe ze nu deed. 'Dan... Dan... Dan ga ik je echt verrassen. Hoe mag je nog niet weten. Enkel ga ik je de tijd van je leven proberen te bezorgen.' Hierbij grijnsde hij jongensachtig en speels waarna hij haar weer bij haar handen nam en hun vingers met elkaar verstrengelde. 'Je ziet er echt prachtig uit, Elle.' fluisterde hij en wiegde met haar verder op de muziek.

'Echt waar?' vroeg ze zachtjes en enthousiast. Hij was zo lief tegen haar, ze had echt geen idee waarom. Ze kneep zachtjes in hun verstrengelde handen en glimlachte lief en verlegen naar hem. 'Bedankt Thomas,' fluisterde ze en trok zichzelf weer wat dichter naar hem toe. 'Je ziet er ook geweldig uit, Thomas. Heel mannelijk,' plaagde ze hem en glimlachte naar hem. 'Zullen we zo wat drinken?'

'Ja, is goed.' stemde hij in en keek haar met een glimlach aan. 'Wat denk jij? Dat ik je soms aan het lijntje hou? Je ziet er erg mooi uit.' Vooral omdat de jurk iets van haar lichaam onthulde. Dat vond hij vooral leuk. Ondanks alles bleef hij ook maar een man, die hield van vrouwelijk schoon. 'Doe ik dat anders dan niet?' pruilde hij en keek haar aan. Om eerlijk te zijn voelde hij zich eerder een gecastreerde man in dit pak.

Ze deed zijn stropdas wat beter en keek glimlachend naar hem. 'Je ziet er ook prachtig uit, Thomas,' giechelde ze en nam hem mee naar de tafel met drankjes. Ze schonk twee glazen in en gaf er eentje aan hem. Terwijl ze dronk, bekeek ze hem stiekem. Ze vroeg zich af waar dit op zou uitlopen. Ze keek over haar schouder naar Isobel en Woody, maar keerde al snel haar blik weg. Wel omhelsde ze haar zusje snel toen ze langskwam en drukte een kus op haar wang.

Thomas glimlachte weer eens naar haar en nam het drankje aan. Het viel hem inderdaad op dat ze hem stiekeme blikken gaf. Nadat ze haar zus had gekust keek hij haar vragend aan. Zouden ze verder dansen? Of wat zouden ze doen deze avond? Hem leek het een goed idee ergens om een stapje verder te gaan, maar hij wist dat zij dat niet zo leuk zou vinden. Daarbij... Het zou zo oneerlijk zijn.

Ze nam een slokje van haar drankje en keek hem aan. Ze herkende de vraag in zijn blik en ze kon niets anders dan deze blik beantwoorden. 'Zullen we zometeen weer gaan dansen?' vroeg ze voorzichtig en zette haar lege glas weer neer. Ze kon bijna springen van opwinding door dit alles: misschien had ze na vanavond wel een vriendje. Ze pakte zijn hand vast en keek weer verlegen naar de grond.

Emma keek hem lachend aan en knikte. 'Nu kan mij niets meer overkomen.' zei ze met een glimlach en danste een beetje op en neer. Ze vond het echt vreselijk om te dansen, maar nu ze hier stond viel het eigenlijk nog best wel mee.

Thomas glimlachte naar haar en nam haar weer in zijn armen. 'Je lijkt zo gelukkig, Elle.' fluisterde hij waarbij hij terug een dans met haar startte. Thomas realiseerde zich dat dit niet een meisje was waar hij kon mee dollen of wat dan ook. Ze had nog nooit een jongen gekust... Hij zou meteen tegenslag zijn.

'Je broer kan goed dansen,' merkte hij zuur op. Hij moest echt moeite doen om niet op haar tenen te gaan staan. Hoewel het hem begon te lukken met een beetje meer zelfvertrouwen. 'Waarschuw me als je het niet leuk vindt hé! Dan gaan we wat anders verzinnen.' Hij grijnsde plagerig en liet haar daarna voorizchtig een rondje draaien.

(Ik ga ervan uit dat de post hierboven van Jay is)

Emma begon te lachen. 'Zeg dat maar niet tegen 'm, krijgt ie een te groot ego van.' merkte ze grijnzend op en draaide een rondje. 'Het is niet zo slecht als ik dacht hoor, en daarbij leef ik nog, dus dat is al een hele kunst.' Ze was serieus bang dat ze iets zou breken op deze schoenen, maar tot nu toe verliep het wel goed.

'Ik voel me nu ook gelukkig,' zei ze zachtjes en staarde in zijn ogen. Ze liet zich weer in zijn armen nemen en sloeg ook haar armen weer om zijn nek heen. 'Waar en hoe heb je eigenlijk geleerd om zo goed te dansen?' Ze keek hem benieuwd aan en glimlachte weer naar hem. Hij bezorgde haar een van de leukste avonden die ze ooit had gehad.

Haar mond hing open van verbazing. 'Jij... Peter... Willy... TARA!?' gilde ze en sloeg lachend haar armen om haar nek heen. 'Ik hou er zo van dat je werkelijk nooit zal veranderen!' Giechelend liet ze haar weer los en schudde toen haar hoofd. 'Nah, waarschijnlijk niet. Maar misschien ook wel, we zullen het zien, nietwaar?' Ze schudde opnieuw haar hoofd. 'Ze zullen zometeen vast wel komen. En anders gaan we toch naar hen toe?'

Tara giechelde en sloeg haar armen rond haar middel. 'Wel, Willy is er al, maar hij heeft blijkbaar al een date. Peter zal ik wel aan jou overlaten. Pas wel op, hij kan soms een beetje eng zijn.' Ze drukte een kus op haar wang en keek daarna grijnzend aan. 'Jij niemand weten te scoren de laatste tijd? Niet dat ik gescoord heb, maar goed...'

Jay lachte bij haar opmerkingen. 'Nog niet zo slecht? Ik doe mijn best voor je, Emma. Ik hoop dat je dat beseft.' plaagde hij haar en keek haar met een grijns aan. Hierna draaide hij haar weer voorzichtig in een rondje. 'Vind je het een beetje leuk?'

Emma keek hem lachend aan. 'Ik heb het zeker naar mijn zin ja.' zei ze met een glimlach en draaide nog een rondje. 'Zullen we nog wat drinken?' vroeg ze enthousiast en glimlachte naar hem. Ze was zo'n verdomd slechte danser.

Jay keek haar een beetje pruilend aan. 'Ik ben echt een waardeloze date hé?' Toch stopte hij met dansen, maar hield haar hand vast om haar zo naar de tafel met drank te kunnen werken. 'Ik ben trouwens naar je wedstrijd komen kijken! Je was echt geweldig!' Dat laatste kwam eruit zonder er besef van te hebben waardoor hij een beetje rood utsloeg.

'Zo goe ben ik ook weer niet. Geen idee eigenlijk? Om eerlijk te zijn heeft m'n moeder ooit mij en Lexi leren dansen voor ons eerst bal in het middelbaar. Toen we wat jongeren waren. Voor de rest door het zelf te doen.' Hij keek haar nieuwsgierig aan, dit keer was het zijn beurt. 'Als ik daar verser nog mee kan helpen geef je maar een gil.' zei hij speels.

Ze schudde ongelovig haar hoofd en trok even aan zijn overhemd. 'Onderschat jezelf nou niet zo erg, Thomas!' protesteerde ze zachtjes en keek hem aan. 'Dat doe je ook al met football. Je bent geweldig, vergeet dat nou alsjeblieft niet.' Ze ging weer wat dichter tegen hem aan staan en richtte verlegen haar ogen op zijn stropdas. Ze durfde hem met deze woorden niet recht aan te kijken. 'En, hoe zou je me dan nóg gelukkiger kunnen maken?' vroeg ze giechelend.

Emma lachte. 'Nee, je bent geen vreselijke date. Ik ben een vreselijke danser en ik heb vreselijke schoenen aan! Het duurt niet lang of ik geef die dingen terug aan Lex en dan ga ik verder op m'n blote voeten.' lachte ze. Ze had ook nog afgesproken dat ze na het gala nog naar Kai zou komen kijken, dus ze was nog langer onderweg.

Jay glimlachte naar haar en keek even naar de schoenen. 'Je voeten lijken er echt helemaal in opgerold of zoiets! Doe ze toch uit, Emma. Dan gaat ons dansen waarschijnlijk nog beter. Hoewel ik nog meer op je tenen moet gaan letten.' plaagde hij licht en keek haar aan. 'Je danst toch nog niet zo slecht. Ik had slechter verwacht,' grijnsde hij breed.

Thomas haalde diep adem en keek haar aan. Hij hield van football, maar zijn ambitie lag ergens anders. Niet de footballkampioen die hier binnen tien jaar nog leefde. 'Dankje Elle! Vergeet niet dat mijn nek hier enkel meer van gaat groeien en ik jouw die woorde nooit meer ga laten vergeten.' Hij stopte met dansen en bracht haar hoofd zacht naar boven zodat ze elkaar aankeken. 'Het liefst van al zou ik verdomme die volle lippen willen kussen. En je liefhebben, Elle.' Hij streelde door haar haren. 'Heb je door hoe hard je jongens rond je vinger kan draaienzonder het zelf op te merken?' Dit keer meende hij het zelfs nog. 'Mij in iedergeval wel.'