Galabal

Jay lachte en begeleidde haar mee naar de drankjes. 'Is dat niet je zus?' Ja, natuurlijk was het haar zus. 'Met mijn beste vriend.' Hij kon het niet helpen dat de nadruk op mijn lag. Hij had Willy niet meer gesproken over dit gala nadat ze hadden besloten als losers alleen te gaan. Nu stonden ze hier beiden met een meisje. 'Hey, ik vang je op hoor. Daar ben ik nog net wel goed in,' glimlachte hij naar haar.

Emma keek om en knikte grijnzend. 'Ja, dat zijn inderdaad Lexi en Willy.' lachte ze. 'Nou, daar geloof ik je dan maar op - en als je me niet vangt hè!' Ze grinnikte om het idee: samen aan het dansen, totdat ze door haar enkel ging op die belachelijk hoge hakken. Ja, het was een mooi beeld, beschamend, maar mooi.

Tara lachte en stak ook haar armen in de lucht waarbij haar heupen uitbundig bewogen. Het was fijn om even los te gaan. 'Misschien vinden we wel jouw droom prins hier, Lynn!' giechelde ze. Voor zichzelf leek ze niet echt "te kijken". 'Wel, ken je die Peter? Hij is nieuw hier op school. We hadden een soort van date,' giechelde ze. 'En Willy... Ik was dronken en we hebben gezoend. Zie je wel... Ik jaag ze echt weg.'

Ze zuchtte en keek hem aan. 'Is het zo overduidelijk?' vroeg ze zachtjes en legde haar armen om zijn nek heen. Ze luisterde glimlachend naar zijn woorden; het was zo lief dat hij zoveel om zijn zusjes gaf. Woody was zo niet, bleek nu weer. Onzeker zette ze paar stappen en keek hem weer aan. 'Bedankt,' glimlachte ze dankbaar en liet zichzelf zo meevoeren in de dans. 'Nou, ik zit ook zonder date. We houden elkaar wel gezelschap!'

Woody streek langs Isobel's wang en keek haar bezorgd aan. 'He, ben je er nog?' Ze leek afwezig, alsof haar gedachten bij iets compleets anders waren. Woody pakte haar voorzichtig vast en draaide haar in het rond met een glimlach op zijn lippen. 'Je moet er wel bij blijven hoor, anders dan ga ik perongeluk express op je tenen staan enzo.'

Isobel keek op bij zijn woorden en glimlachte. 'Ja, ik ben er nog - sorry - ik moest ineens ergens aan denken, niets bijzonders.' wimpelde ze zijn zorgen weg en gaf hem een snelle kus. 'Ik ben hier degene met naaldhakken aan, dus ik zou maar uitkijken als ik jou was.' grapte ze lachend en streek een uitstekende pluk haar uit zijn gezicht weg.

'Hmm Elle, je al opgevallen dat je de laatste tijd echt altijd mijn gezelschap bent?' Thomas zijn armen lagen netjes rond haar middel, maar toch had hij hun lichamen iets dichter bij elkaar gebracht. 'Het is niet overduidelijk. Ik raadde er alleen maar na. Doe ik altijd, maar je straalt het vaak uit. Enkel zeg je het niet tegen me. Of toch niet letterlijk waardoor ik de betekenis achter je woorden of gedragingen moet gaan zoeken. Een hele uitdaging, maar ik neem die maar al te graag aan.' Hij glimlachte vriendelijk en bemoedigend naar haar. 'Dus Dallas? Ben je mijn date?'

Alex keek naar Joe en knikte begrijpelijk. 'Oh, zo.' zei ze zachtjes en liet haar ogen de menigte doorzoeken. Ze zag tot haar verbazing eerst Woody met Isobel en vervolgens Elle met een jongen die ze alleen van gezicht kende. Vertelde nooit iemand haar wat? Ze werd nog het meest van haar stuk gebracht door het aanblik van Willy met een blond meisje. Alex keek weer naar Joe en knikte afwezig. 'Ja, het ziet er geweldig uit.'

Grace schrok op van een lage stem achter zich. Ze draaide zich om en keek recht in het gezicht van Tristan. Trots hief Grace haar neus in de lucht en oogde de kortharige vrouw verdacht. 'Hoi, Trístan.' Haar passen vertraagden ietwat, maar ze bleef in beweging. 'En jij hebt er geen, daar ben ik ook al achtergekomen op die 'afspraak'.' wierp ze terug en richtte zich toen weer op Florrie om Tristan verder te negeren.

'Ja, ik pieker nogal veel,' gaf ze zachtjes toe en beet toen op haar lip. Ze wou het over leukere dingen hebben, dit liet haar enkel nog meer piekeren dan dat ze al deed. 'En nu wat vrolijkere dingen!' giechelde ze en trok even speels aan zijn stropdas. 'En, ben jij wel van de feestjes?' Ze keek hem verlegen, maar toch zelfverzekerd aan. Al snel knikte ze. 'Ik ben je date '

'Ja China! Dan gaan we over de hele Chinese muur lopen! Dat heb ik altijd al eens willen doen! En dan smeer jij vogelpoep op je gezicht en draag je rare schoenen, dan ben je zo'n Chinees vrouwtje en dan kan ik lachen!' Tijdens zijn geraas werd hij meegetrokken en stond op de dansvloer. 'Ik dans, maar ik doe niet aan schuifelen of walsen en andere van dat soort dingen!'

Hij nam voor hen beiden een drankje. 'Op een avond waarbij ik niet op jouw tenen sta, jij bezwijkt door die torens van je en we veel plezier hebben zoals het moet!' Hierbij klinkte hij hun glaasjes tegen elkaar en nam een slokje. 'Oh ja, alcohol-vrij. Vergeten. Maar mijn toast was gepast, niet?'

'Ik houd mijn mond al.' zei Woody met een lach en zweeg daarna ook werkelijk. Hij rolde met zijn ogen toen ze een pluk haar op zijn voorhoofd wegstreek, maar glimlachte vervolgens. 'Zeg, weet jij of er iets tussen Elle en Thomas is?' vroeg hij nieuwsgierig toen hij de twee in de verte zag staan. Op het moment kon hij de zorgen om zijn zusje niet echt loslaten.

'Niet zo met je ogen rollen jij, je haar moet wel goed zitten.' Ze wist dat hij het vreselijk vond als ze aan zijn haar zat, maar op dat soort fronten was ze nou eenmaal perfectionistisch. Bij zijn vraag haalde ze haar schouders op. 'Ze heeft mij niets verteld, maar ik heb wel zo'n flauw vermoeden dat ze hem leuk vind - erg leuk vind.' Over de Engels-leraar zei ze maar niets.

Lexi barstte in lachen uit en hield snel haar hand voor haar mond. 'Denk je nou echt dat ik vogelpoep op mijn gezicht ga smeren voor jou?' vroeg ze spottend en schudde haar hoofd. 'Ga jij maar in zo'n kimono lopen.' Ze danste wat en keek hem aan. 'Van mij hoef je niet te schuifelen of te walsen hoor.'

Emma knikte bij zijn woorden. 'Je toast was inderdaad erg gepast.' zei ze met een glimlach en nam een slokje. 'Het is maar goed dat er geen alcohol in zit, anders denk ik dat er aan het einde van de avond niet zoveel meer over is van de zaal.' Ze kende haar zus, die ging al snel te ver met dat soort dingen, niet expres - ze kon nou eenmaal niet goed tegen alcohol.

'Zolang je het maar niet om de 5 seconden doet.' Als het Isobel was, dan kon Woody veel hebben, maar aan zijn haar frutten was nog steeds niet favoriet. 'Hmm, oke. Hij is wel een aardige jongen. Heb je hem wel eens zien spelen?' vroeg Woody enthousiast. Als hij eenmaal over football begon, kon hij niet meer stoppen.

Isobel knikte. 'Ja, toen ik laatst kwam kijken. Hij is niet - niet zo goed als jij bent - maar wel goed.' lachte ze. Woody was echt een geweldige speler, al wilde hij dat zelf niet altijd toegeven. Ze vond dat hij een van de beste van het team was. 'En ik zal wel van je haar afblijven als je dat zo graag wilt.' zei ze met een grijns.

'En Alex zit met haar gedachten op Venus.' Hij volgde haar blik naar een jongen die met een meisje stond te dansen en pakte haar bij haar schouders beet. 'Wij gaan een geweldige avond hebben Alex, en je gaat je niet laten tegenhouden door een jongen die met een meisje staat te dansen, begrepen?' sprak hij haar toe en pakte twee glaasjes drinken van de tafel af. Joe overhandigde er eentje aan Alex en glimlachte.

'Dat is niet waar. Thomas is beter in het spelverdelen. En hij is snél.' Woody had voor zichzelf al besloten dat Thomas een betere speler was en dan kon niemand daar veel tegen in brengen. De koppigheid overwon het namelijk van alles en iedereen. 'Gelukkig. Anders was ik misschien aan jou mooie haar gaan zitten.' grijnsde woody terug.

'Ik liet mezelf ook door helemaal niemand tegenhouden!' ontkende Alex stug en pakte het glaasje met een lach aan. Ze kon altijd wel een glimlach op haar gezicht toveren. Alex ging dicht bij Joe staan, om de druk bewegende mensen te ontwijken. 'Je gaat wel met me dansen, hea?' vroeg ze Joe met een hoopvolle blik. Daar had ze vooral naar uitgekeken: gewoon heerlijk dansen. Niet dat ze zo goed was, maar ze vond het fijn zich te laten leiden door de muziek.

Isobel keek hem aan. 'Ik ga je nog niet eens proberen over te halen, want ik weet toch dat het geen nut heeft.' Hij was koppig, veel te koppig, en het erge was - zij was ook koppig. Maar, ze probeerde zich altijd zo goed mogelijk in te houden. 'Dan stop ik zeker, weet je hoe lang ik bezig geweest ben om mijn haren te krullen? Lang.' lachte ze.

Joseph keek haar even twijfelend aan en knikte toen. 'Maar alleen omdat jij het bent.' Hij was een verschrikkelijke danser en hij voelde zich vreselijk als hij als een of andere slungel boven iedereen uitstak. Daarbij leken zijn bewegingen daardoor alleen maar lomper te worden. Nee, dansen was absoluut niet zijn ding, maar hij zou het wel doen voor Alex.

Alex maakte een blij geluid en gaf Joe een elleboogje in zijn zij. Natuurlijk niet hard: ze was maar een klein meisje. 'Dankje, Joe!' Ze wist dat hij niet echt van het dansen was, dus was hetwaarschijnlijk een hele opoffering voor hem om met haar te dansen. Alex had sowieso het idee dat Joe veel voor haar opofferde. Een 3e jaars die vrienden was met een klein 1e jaars meisje, daar werd nogal eens vreemd tegen aan gekeken.

Joe grinnikte. 'Ik doe het voor jou hè.' grijnsde hij en dronk het drankje in één keer leeg. Er zat dan wel geen alcohol in, het smaakte nog best wel goed. Niet dat Joseph nou zo'n drinker was, in tegendeel zelfs - hij hield helemaal niet van drank. Hij was blij dat hij hier kon staan met Alex, anders was hij waarschijnlijk niet eens gekomen.