Het huis van Maia en Kate

[NEW]
Met tassen vol boodschappen liep Maia naar de voordeur toe en probeerde klunzig de sleutels in het slot te stoppen. Na een tijdje was dat gelukt en bracht ze snel de zware boodschappen naar de keuken toe. Geduldig en zorgvuldig stopte ze deze weg in de koelkast, vriezer en kastjes. Daarna liep ze naar de trap toe en riep ze naar boven: 'Kate, ben je thuis? Mam, ben je wakker?'

Kate had zich over haar huiswerk gebogen terwijl ze wachtte tot haar zus thuis zou komen. Haar moeder was eindelijk in slaap gevallen, zodat zij rustig verder kon aan school. Toen ze de deur hoorde was ze meteen opgestaan en bij het horen van haar naam stond ze al boven aan de trap. Ze snelde naar beneden en omhelsde haar grote zus. 'Ik heb je cadeau klaar liggen.' vertelde ze met een lach.

Maia glimlachte vrolijk toen ze Kate zag en al snel voelde ze twee armen om haar heen. 'Hey Kate,' zei ze en drukte een kus op haar voorhoofd. Daarna keek ze haar zusje lachend aan en nam haar mee naar de keuken. 'Ik had niets anders verwacht,' plaagde ze en deed de koelkast open. 'Heb je al gegeten, Kate? Of moet ik wat brood voor je snijden?' Ze wachtte niet op antwoord en had al wat brood en beleg gepakt.

Kate volgde naar de keuken en ging daar aan de keuken tafel zitten. 'Ik wilde op jou wachten met eten. Dus nee, ik heb nog niets op.' Ze kwam al overeind om twee mokken en ze met melk te vullen. 'Mam slaapt al een tijdje.' vertelde ze waarna ze weer plaats nam op haar stoel en wachtte totdat het eten klaar stond. 'En wanneer wil je je cadeau? Heb je al een idee wat we gaan doen? Ik heb de buurvrouw gevraagd of ze op mama kan letten als wij weg zijn. Of blijven we hier?'

'Dan eet ik gezellig met je mee,' glimlachte Maia en smeerde ook wat brood voor haarzelf. Fronsend keek ze haar zusje aan en zuchtte. 'Mam gaat achteruit. Dat heb je vast ook al gemerkt... Ik vind dat je het allemaal goed doet.' Dankbaar nam ze een slok van de melk en glimlachte ondertussen. 'Ik heb je niet geholpen met spijbelen om saai hier te blijven. Wat zou je leuk vinden om te doen? Winkelen, in het bos wandelen, naar de bios, samen naar de schoonheidssalon?'

'Ik doe niet zo veel. Jij doet alles. Ik ben er alleen maar.' Kate nam onverschillig een slok van haar melk en at van haar boterham. Ze vond het erg moeilijk om te praten over haar moeder's ziekte, ook al was het met haar zus. Vaak wist ze gewoon niet wat ze er mee aan moest. 'Zolang we maar ergens naartoe gaan.' glimlachte ze naar Maia. 'De rest maakt me niets uit en het is jóúw verjaardag, dus jij mag iets kiezen!'

Maia schudde lachend haar hoofd. 'Dat is niet waar, Kate, en dat weet je ook wel. Wie heeft vannacht op mama gepast? Juist ja, jij!' Ze dronk haar melk op en at ook snel haar broodje op, om daarna de tafel weer af te ruimen. 'Ik vind het leuk om je mee te nemen naar de schoonheidssalon. Gewoon, gezellig in de sauna terwijl we weer wat kunnen bijpraten. Lijkt dat je wat?'

Kate besloot geen discussie met Maia aan te gaan. Ze was veel te blij dat haar zus hier was om ruzie te gaan maken. Kate had al snel haar eten op en hielp met afruimen waarna ze enthousiast naar Maia glimlachte. 'Dat lijkt me leuk. Ik ben wel toe aan wat rust in de salon. En je moet me nog steeds vertellen over meneer Davis! Was je met hem gaan páárdrijden? Dat kan je helemaal niet toch?'

Ze lachte vrolijk toen Kate over Jeremy begon en keek haar met een brede grijns aan. 'Klopt, ik kan het ook totaal niet. Maar hij is er erg goed in, dus heeft hij mij geholpen.' Ze liep naar de gang toe en deed haar jas alvast aan. 'Trouwens, over Jeremy wil ik nog met je praten. Hoe ze er school mee omgaan, of jij er geen last van hebt. Maar ik kijk eerst even bij mam!' Maia rende naar boven naar haar moeders kamer. Toen alles daar goed was, ging ze weer naar beneden en pakte ze haar autosleutels.

Kate lachte zacht terwijl ze haar jas aantrok en de deur opende. Haar stemming was minder goed toen Maia weer beneden stond. 'Nou, de meeste mensen weten dat mam ziek is, dus dat mijn zus met een leraar date vinden ze niet minder raar of stom of weet ik veel.' Ze wreef over haar hoofd en glimlachte naar Maia. 'Maar ik vind het heel leuk! En het kan me niet zo veel deren wat zij er allemaal van vinden.' Ondertussen stond ze al buiten en wachtte ze totdat Maia de deur van slot deed.

Maia keek haar zusje bezorgd aan en liep naar buiten. 'Dus ze zeggen geen vervelende dingen of pesten je ermee? Want als dat zo zou zijn, dan...' Maia haalde diep adem en ging achter het stuur zitten. Ze vond het vreselijk als haar zusje ongelukkig was. Ze keek naar Kate die naast haar zat in de auto en glimlachte opgelucht. 'Daar ben ik blij mee, lieve Kate. En we moeten trouwens een keer gaan bedenken hoe we ervoor kunnen zorgen dat je Jeremy kan chanteren, in ruil voor goede cijfers,' grapte Maia en startte de auto.

'Oh nee hoor. Eigenlijk zeggen ze nooit echt iets vervelends. Ze laten me met rust, hebben medelijden en dat soort dingen.' Als Kate ergens onverschillig over kon doen dan was het wel over het gepraat van de mensen op school. Het voordeel was dat ze nog nooit iemand uit had moeten leggen wat haar thuissituatie was: iedereen wist het namelijk al. Ze ging aan de bijrijderszijde zitten en lachte om Maia. 'Dat moeten we zeker proberen! Misschien moet ik hem afleiden met een slipje van jou!' giechelde ze.

Maia zuchtte en kneep vermoeid in haar stuur. Altijd maar dat medelijden was verschrikkelijk. Maar ze was blij dat het goed met Kate leek te gaan. Grinnikend keek ze haar zusje aan en reed daarna de weg op, richting de schoonheidssalon. 'Moet je proberen! Al ben ik bang dat ik dan geen vriend meer heb,' lachte ze. 'Hoe doet Jeremy eigenlijk tegen je in de les? Het lukt toch nog wel om gewoon op te letten, toch?'

Kate legde haar hoofd naar achteren tegen de hoofdsteun en lachte. 'Hij is vast verzot op je, dus hij zal je niet zomaar laten gaan hoor.' Haar zus was iemand die iedereen mocht. Kate kende geen enkele persoon in de wijde omtrek die Maia geen aardig meisje vond. Ze was er trots op dat haar zus zo gewaardeerd werd door iederen. Ze zag haar als het grote voorbeeld. 'Oh, ik kan me wel concentreren hoor. Ik denk alleen dat Jéremy steeds aa jou moet denken.'

Maia haalde haar schouders op en keek haar zusje aan. 'Er is niets zeker in dit leven, Kate, daar houd ik me altijd aan.' Ook al vertrouwde ze Jeremy de volle honderd procent, ze wist dat er zware tijden aan zouden komen, zoals de dood van haar moeder. Maia wuifde lachend Kate's woorden weg. 'Dat zal vast meevallen. Al zitten mijn gedachten wel de meeste tijd bij hem,' plaagde ze haar zusje.

'Oeeeh, Maia!' Kate lachte en hield haar handen voor haar gezicht. Normaal zou ze om details hebben gevraagd, maar nu het om haar leraar ging, lag het iets ingewikkelder. Toch kon ze haar nieuwsgierigheid echt niet áltijd onderdrukken. 'We kunnen altijd nog hopen dat er tenminste iets zeker is, toch? Dat wij altijd zusjes blijven natuurlijk en dat de zon op een gegeven moment wel weer schijnt.' Ze glimlachte en sloeg haar armen over elkaar.

'Dat er altijd WC's zullen blijven bestaan en dat de toren van Pisa eens gaat omvallen?' grinnikte Maia en reed de oprit van de schoonheidssalon op. Een beetje klunzig parkeerde ze haar auto en stapte toen uit. 'Tada! Hij is net geopend hoorde ik. Ben je hier al eens eerder geweest? Met een vriendin?' Maia haalde de tas met hun bikini's en handdoeken uit de achterbak en liep naar binnen.

'Dat soort dingen ja.' Kate grijnsde terug en leunde haar hoofd tegen de autoruit. Het was maar goed dat er nog dingen zeker waren, anders had ze de hoop al lang verloren. Ze stapte met haar zus uit en bekeek het gebouw toen aandachtig. Ze schudde haar hoofd en volgde Maia naar binnen. 'Ik heb er wel mensen over horen praten, maar dat was het.'

'Zal ik ook heel eerlijk toegeven dat ik nog nooit in zo'n salon ben geweest?' grinnikte Maia en opende de deur. Een gezellig gebabbel en een heerlijke geur kwam hen tegemoet. 'Daar gaan we dan,' zuchtte Maia en liep rechtstreeks naar de balie. Ze betaalde voor een sauna en liet het op dat moment daarbij. Later konden ze nog meer kiezen. 'Zo, dan kunnen we eens goed bijpraten, Kate,' glimlachte Maia, al was ze niet van plan om het enkel over leuke dingen te hebben: ze moesten ook bespreken wat ze zouden doen als hun moeder zou overlijden.

Kate keek haar ogen uit toen de deur open ging en verwonderd draaide ze in het rond. Ze lachte zacht en glimlachte naar Maia toen ze bij de balie klaar was. 'Oke.' Ze had het bordje dat naar de kleedkamers wees al gevonden en stak een arm door die van Maia om haar zo mee te nemen. Praten was niet Kate's favoriete bezigheid, maar met Maia kon ze nooit stil blijven. Zolang het niet een te moeilijk gesprek werd vond ze het juist erg leuk.

Eenmaal in de kleedkamer zette Maia haar tas op een tafeltje en haalde daar de badkleding van Kate eruit. Ook pakte ze haar eigen en kleedde ze zich snel om in het hokje. 'Trouwens, Kate, zou je het leuk vinden om een baantje te krijgen bij mijn dansschool?' vroeg ze benieuwd. 'Dat je paar keer in de week dansles geeft? Zou je dat leuk vinden?' Ze wist wat voor goede danseres Kate was. Ze zou een aanwinst voor de school zijn en misschien vond Kate het ook wel superleuk om te doen.

Kate ging één van de kleedhokjes in en deed daar snel haar bikini aan. Met een handdoek om zich heen geslagen verscheen ze weer en keek ze Kate ongelovig aan. 'Wat? Meen je dat? Denk je niet dat ik daar te jong voor ben? Of te onervaren met lesgeven?' Ze vond het een geweldig idee, een super leuk plan, maar ze kon niet te hard van stapel lopen. Het moest wel echt kunnen.

Maia lachte en knikte nogmaals. 'Natuurlijk meen ik dat! Je gaat natuurlijk geen lessen geven aan leeftijdsgenoten, maar misschien kan je wel lessen aan de kleintjes geven?' Ze legde haar hand op haar zusjes schouder en duwde haar zo lachend naar de sauna toe. 'Je bent niet te onervaren. Kate, op jouw leeftijd was ik echt nog lang niet zo goed als dat jij nu bent. Je hebt talent!'

Kate stopte Maia en pakte haar beide handen vast. 'Ik zou het echt geweldig vinden, Maia. En ik zou juist de kleintje les willen geven!' Ze lachte alsof ze plots tien keer lichter was. Ze hield van dansen en van kinderen, dus een combinatie van die twee leek haar perfect. 'Ah, dat is niet waar Maia, ik alleen eerder begonnen omdat ik net zo goed als jou wilde zijn.' Ze liet haar zus weer los en opende toen de deur van een lege sauna.

'Dat is fijn om te horen, Kate. Ik dacht al dat je het leuk zou vinden!' Voorzichtig sloot Maia de deur achter zich en ging op een bankje in de sauna zitten op haar handdoek. Ze genoot van de warmte en sloot haar ogen. 'Vertel eens eerlijk, Kate, hoe was het vorig jaar? Toen ik aan het studeren was en jij voor mam moest zorgen?' Nog steeds had ze spijt van die beslissing; hoe had ze ooit haar kleine zusje met een doodzieke moeder kunnen opzadelen?