Het huis van de Familie Yorke.

Riley moest weer lachen, maar deed automatisch stil. De flesjes bier nam ze weer mee en staarde naar het helderblauwe water. Joe was iets nieuws in haar leven. Als het ware was hij ook echt leuk. Ze kon zichzelf zijn bij hem, hij hield van lachen, muzikant en aantrekkelijk. Om meer kon ze niet wensen in een vriend. Meteen ging ze erin, maar dit via het trapje. Ze wou niet dat haar haren meteen nat werden waardoor ze het ondertussen dan ook in een hoge dot had gedaan. 'Oh Joe! Kom je nog? Of is dit je truc: Meisjes thuis brengen, ze laten strippen en dan ze in natte lingerie naar huis laten gaan?'

'Zeker is dat mijn truc, je kent me inmiddels toch wel.' zei hij op een quasi-verwaande toon en keek hoe ze netjes boven het water bleef met haar hoofd. 'Bang dat je haren nat worden?' grapte Joe en sprong er zelf in. Zijn ouders zouden hem toch niet horen, en als ze hem zouden horen, zouden ze er niets van zeggen: zo sympathiek waren ze wel. Het water was heerlijk verfrissend: niet te koud, aangezien het continu verwarmd werd, maar ook niet té warm. 'En wat vind je van ons prachtige privézwembad?'

Riley schudde met haar hoofd. 'Niet perse bang. Even gewoon geen zin in dat ze meteen nat zijn. Ik moest toch zeker weten dat je me niet in de maling nam?' Met een lach voelde ze water over zich heen komen. Vrijwel meteen zwom ze naar hem toe en cirkelde speels rond hem heen. 'Oh, best wel fijn. Toch geen jacuzzi of sauna erbij?' Met een grijns, die haar verraadde keek ze hem weer aan. 'Joe, je woont prachtig. Volgens mij moet je echt wel je ouders gaan smeken om me te adopteren.'

'De sauna is binnen en de jacuzzi om de hoek.' lachte hij. Hij snapte niet zo goed waarom ze het eigenlijk allemaal hadden: niemand maakte er ooit gebruik van. Ja, zijn moeder hooguit één keer per jaar, maar daar was het ook mee gezegd. Het zou wel goed uitkomen als hij een keer een feest gaf... als hij een feest gaf. 'Dan zou je mijn stiefzus worden, is dat wat je wilt?' vroeg Joe en begon al te lachen om het idee.

Riley keek hem lachend aan. 'Zo ver zit ik dus nog niet in de friendzone?' Ze zonk met haar lippen half in het wateroppervlakte weg en kwam ze dichterbij om zo zijn handen vast te nemen. Ze gingen zwemmen. Hierbij trok even aan zijn armen dichter naar zich toe, maar ging onverwacht op hem springen. Gelukkig was dot water waardoor ze niets leek te wegen.

Joe wilde antwoorden, maar voor hij het wist werd hij onderwater geduwd door haar. Toen hij weer boven kwam keek hij haar aan. 'Gemenerd,' grapte hij en haalde zijn haren uit zijn gezicht. Kort grinnikte hij en zwom naar haar toe. 'Ik wil helemaal niet dat je mijn stiefzus worden, want dan kan ik dit niet meer doen.' Voor enkele seconde keek hij haar recht in haar ogen aan, waarna hij haar zachtjes kuste. Zijn hart ging tekeer als een malle en godzijdank stonden ze in het water, want anders hadden de zweetdruppeltjes van zijn voorhoofd afgelopen: hij was dood nerveus. Nadat Alex hem keihard was afgewezen, was hij bang voor haar reactie. Wat als zij hem óók niet zo zag?

Riley werd compleet verrast door deze kus. Zij had immers gedacht dat zijn hoofd nog steeds bij Alex stond. Zacht kuste ze hem terug en streek automatisch door zijn haren. Ze herkende een zekere aantrekkingskracht tot hem. 'Joe?' vroeg ze fluisterend en dit tegen zijn lippen op. Haa handen vonden ze zijne terwijl ze hem aankeek. In zo'n korte tijd was er zoveel gebeurd samen met hem.

Joe opende zijn ogen en keek haar vragend aan. 'Ja?' Had hij iets niet goed gedaan? Silde ze e niet? Direct begon hij aan zichzelf te twijfelen. Toch liet hij haar niet los en streek hij langs haar haarlijn. Het feti dat ze zichzelf niet terug ha getrokken was een goed teken, toch?

Riley nam zijn gezicht tussen haar handen en staarde hem met een glimlach aan. Zacht drukte ze weer haar lippen op die van hem. Ze wist niet wat dit was of hoe het was gekomen, maar voor nu nam ze hier voldoening mee. Het praten zou later wel komen. Weer keek ze hem aan met een glimlach en verstopte zich in tegen zijn borstkas.

Joe glimlachte naar haar en omhelsde haar toen ze zichzelf tegen zijn borstkas aanplantte. 'Ik was heel even bang dat je zou gaan zeggen dat je het niet wilde.' zei hij met een grijns. Gelukkig kon hij er nú om lachen, enkele minuten geleden was hij echter dood nerveus geweest.

'Niet wilde?' Ze keek hem glimlachend aan. 'Ik weet niet waar dit opeens vandaan komt, Joe. Ik ben wel blij dat wat je ook bezielt, er is.' Zacht drukte ze haar lippen op zijn wang waarna ze meer het water inging. Hierbij zwom ze achteruit en keek hem uitdagend aan. Het plagen bleef nog steeds leuk en zeker nu er een intensiteit tussen hen twee was.

Joe glimlachte bij haar kussen en moest echt lachen toen ze uitdagend achteruit zwom. 'Oh en nu is het vast en zeker de bedoeling dat ik achter je aan zwem, en je vurig kus in het maanlicht!' zei hij melodramatisch. Het erge was nog dat hij ook werkelijk achter haar aan zwom en haar bij haar middel vast pakte.

Riley lachte bij zijn handen op haar middel. Al snel hield ze zich goed door haar benen rond zijn middel te vestigen. 'Misschien was dat inderdaad de bedoeling. Ik vind het anders ook niet erg om jou passioneel te kussen onder het maanlicht?' Lachend streek ze door zijn haren en keek hem aan. Joe was normaal niet haar type, maar toch had hij iets knaps rond zich.

'Maar aangezien ik de man ben, vind ik toch dat ik die verantwoordelijkheid op me moet nemen.' Hij streek wat natte plukken haar weg. Zijn hand rustte op haar nek en hij kuste haar weer. Ditmaal passioneel en liefdevol.

Riley liet zich langzaam kussen en voelde hoe een wending hun kus aannam waardoor ze haar handen door zijn haar liet streken. Haar benen spande zich nog meer rond hem. Hun kus was heerlijk. Koude voelde ze niet door het water en al helemaal wat Joe met haar deed zorgde het ervoor dat ze het niet koud kreeg. Werkelijk wou ze niet naar huis, ze wou bij hem blijven. Joe was zo lief, voor meer kon ze niet wensen.

Na een tijdje onderbrak Joe de kus en keek haar met een glunderende blik in zijn ogen aan. 'Je moet toegeven dat nacht zwemmen een veel leuker idee was dan dat verschrikkelijke saaie feest.' grinnikte hij.

Riley gooide wat water in zijn gezicht als antwoord en verloste zich lachend van zijn armen waarbij ze nog een baantje zwom. 'Ja, het water is heerlijk. Zouden die van jou het opmerken als ik gewoon hier bleef?' plaagde ze hem. 'Het feestje was leuk, of niet soms? Oh ja, ik zie het al. Joe doet liever klef in een zwembad?' lachte ze. Ze voelde zich gelukkig op dit moment en dat voelde heerlijk.

'Nah, vast niet.' Zijn ouders zouden daar geen probleem van maken als ze hier bleef en anders kon hij een goede alibi verzinnen: als je iedere maand plots een nacht weg was, moest je je verhalen toch klaar hebben staan. 'Oh, je gaat me niet vertellen dat je liever daar was? Anders dan zet ik je zo in je ondergoed op staat.' plaagde hij, terwijl hij op de rand van het zwembad ging zitten.

Riley lachte en zwom naar hem toe op zo met haar kin op zijn knieën te rusten. 'Is dat een uitdaging? Hierbij streelde ze even kort over zijn benen. 'Nee, ik ben nergens liever dan hier,nu, bij jou.' Enkel wist ze niet zeker of ze wel de nacht bij hem zou spenderen. Deels zou dat van hem afhangen. Of hij dit wel wou of niet.

'Misschien,' grapte hij mee en keek haar aan. 'Dan is het goed,' Nog steeds vond hij het moeilijk. Ze hadden iets, tenminste daar ging hij vanuit, maar wat voelde zij? Hij wilde het weten, maar tevens was hij ook bang om het te vragen. Daarbij kon ze nooit weten wat hij was, nooit.

Toch zag ze twijfel achter de grijns. 'Kom,' Ze trok hem terug in het water naar zich toe. 'Joe, ik heb me nog nooit zo opengesteld aan iemand. Nog nooit in mijn hele leven zoals ik nu aan jou doe. Beloof me alsjeblieft dat ik er geen spijt van krijg.' Ze keek hem aan in zijn ogen en streelde hierbij langs zijn wang.

Joe zei voor enkele seconde niets. 'Je zal er geen spijt van krijgen... beloofd.' Hij liet zijn vingers langs haar wang strijken en glimlachte. 'Wil je hier blijven vannacht, of zal ik je naar huis toe brengen?' De keuze was aan haar. Als ze hier wilde blijven vond hij dat prima: zijn bed was groot genoeg voor twee én hij vond wat gezelschap ook niet verkeerd. Maar als ze naar huis toe wilde, snapte hij dat ook.

Riley keek hem met een glimlach aan. Zacht streek haar neus over de zijne. 'Bij jou,' fluisterde ze. Dit voelde goed. Riley was ooit verliefd geweest, een crush, maar nog nooit had ze zich zo gevoeld bij iemand. 'Ik heb het koud, Joe.' Ze hoopte erop dat hij het niet erg vond om naar binnen te gaan. Riley had werkelijk zin om zich op te krullen in zijn armen.

Joe sloot zijn ogen toen ze de woorden zachtjes tegen zijn lippen aan fluisterde en krulde zijn lippen op in een glimlach. 'Laten we dan maar eens naar binnen toe gaan, ik heb vast nog wel iets warms liggen.' Het idee dat ze vannacht tegen hem opgekruld zou liggen was een heerlijk idee. Hij wist niet hoe hij zich erbij moest voelen: er had nog nooit een meisje in zijn bed doorgebracht - als je zijn nichtje niet meetelde.

Riley kwam mee uit het zwembad en rilde kort waarbij ze een handdoek nam. 'Zolang je me maar wat kleren van je geeft en ik dicht bij jou mag liggen, komt het wel goed met me.' Met een speelse glimlach keek ze hem aan. Echter had ze niet te hoge verwachtingen van Joe. Hierbij draaide ze zich weer naar hem toe. 'Dus hoe moesten we weer naar jouw kamer?'