Het huis van de Familie Dane

Isobel straalde bij zijn woorden en danste zachtjes op en neer. De moeite om om zich heen te kijken, nam ze niet. Het was slechts zij en Woody, gewoon samen. Zacht drukte ze haar lippen op die van hem en glimlachte. 'Hoe sneller al die mensen weg zijn, hoe sneller we samen zijn.' Ze verheugde zich er nu al op.

Hij liet zich meevoeren door de menigte en lachte hardop. 'Hij is nog niet naar me toegekomen voor de bezorgde broer preek, maar ik vrees dat dat niet lang meer gaat duren.' Hij schonk wat cola voor zichzelf in en legde zijn hand op haar arm. 'Maar vrees niet! Zelf heb ik de broer preek al vaak voor Ruby's vriendjes gehouden, dus ik ken alle technieken,' knipoogde hij lacherig.

Alex pakte de hand die op haar arm lag vast en gaf er een zacht kneepje in. 'Gelukkig, want Woody kan ontzetten vervelend zijn als de bezorgde broer uithangt. Heel erg vervelend.' Ze lachte en liep toen verder naar het bankje waar ze hadden gezeten. Het was nog steeds leeg, dus Alex ging er snel zitten om de plek voor hen bezet te houden.

'Ik kan Woody wel aan!' zei hij zo stoer mogelijk, maar toch slikte hij. Woody was iemand waar hij heel erg tegenop keek, net zoals Thomas. Snel liep hij achter haar aan en ging naast haar op het bankje zitten, met zijn arm losjes over haar schouders heen. 'Wat vind jij nou eigenlijk van zulke feesten?' vroeg hij benieuwd en wees naar de mensenmassa toe, waar een heleboel al zichtbaar wat teveel op had.

Alex trok haar benen op het bankje en ging in kleermakerszit zitten zo goed als dat kon. 'Nou, zolang niet iedereen sotmdronken is, vind ik het leuk, maar daarna-' Ze lachte naar hem. 'Ik moet eigenlijk bekennen dat ik nooit naar dit soort feestjes ga. Ik zit liever thuis of bij iemand anders op de bank of in de bioscoop of iets anders.' Ze legde haar hoofd weer tegen zijn schouder aan en zuchtte zachtjes. Ze vond het moeilijk te begrijpen waarom mensen zich zo lam dronken.

Hij knikte instemmend. 'Ik denk dat het over een uurtje ook wel tijd is om te gaan. Vroeger dronk ik ook weleens een biertje of wat sterkers, maar nu ik heb gezien wat het soms met mensen doet...' Hij trok een verafschuwd gezicht en keek Alex aan met een glimlach. 'Zullen we de volgende keer dan maar gewoon een filmpje bij iemand gaan kijken? Want ik ga stiekem ook nooit naar zulke feesten toe.'

Alex giechelde en richtte haar bruine ogen op Willy. 'Ben je wel eens dronken geweest? Ik wil niet weten hoe energiek je dan wel niet bent.' Ze knikte enthousiast bij zijn voorstel. Dat was voor haar een veel leuker vooruitzicht. 'Heel graag! Dan kunnen we misschien Jackie Chan kijken? Ik heb wel eens een stukje gezien, maar nooit een hele film. En jij vindt dat heel leuk, toch?'

Hij knikte langzaam en keek kort en nerveus naar Tara. 'Ja, ik ben weleens dronken geweest en toen heb ik dingen gedaan waar ik nu spijt van heb.' Hij haalde langzaam een hand door zijn haren en zuchtte. Toch sprong hij enthousiast en verbaasd op. 'Jackie Chan?! Ik ben gek op Jackie Chan!' riep hij uit en maakte een vecht beweging. 'Ik heb al zijn films. We gaan er wel een keer eentje kijken!'

Alex glimlachte zwakjes naar Willy. 'We doen allemaal wel eens dingen waar we spijt van hebben. Ook als we niet gedronken hebben. Als we bij volle bewustzijn zijn.' Ze schrok van zijn enthousiaste uitbarsting en lachte daarna hard. 'Oh! We kunnen een marathon doen! En dan gaan we Chinees bestellen en kroepoek eten!' Alex had wel eens een western marathon met Woody gedaan. Ze hadden allerlei 'cowboy voedsel' in huis gehaald zoals bruine bonen en spek en ze waren ontzettend misselijk geweest. De nacht was echter wel geslaagd geweest.

'JA! EEN MARATHON!' zei hij enthousiast en plofte weer naast haar neer op de bank. Nooit had iemand ooit zoiets met hem willen doen, dus meestal keek hij altijd zijn Jackie Chan films in zijn eentje. Het was leuk om te beseffen dat een vriendin hebben niet alleen liefde en fysiek contact hoefde te zijn, maar er zat ook een diepe vriendschap in, vrienden die gewoon leuke dingen gingen doen.

Giechelend nam Alex een slok van haar water en zette daarna het bekertje weg. 'Oke, dan is dat een deal: wij gaan een Jackie Chan marathon houden.' Toen hij weer zat boog ze naar voren om haar armen om hem heen te slaan en een kus op zijn wang te drukken. Met een verlegen grijns ging ze weer terug zitten en keek ze de tuin door. Het kon haar nu niet zoveel schelen dat ze op een feestje was waar iedereen dronken werd. Ze was samen met Willy en dat maakte het helemaal goed.

'Yes, een deal!' lachte hij ook en dronk zijn drankje leeg. Hij voelde hoe zijn wangen rood werden bij haar kus en verlegen keek hij haar aan, alhoewel zij alweer ergens anders naar keek. Zo had hij mooi de gelegenheid om haar te bekijken. Ze was zo mooi, lief, leuk en grappig. Het perfecte meisje voor Willy. Hij draaide voorzichtig haar hoofd terug en drukte weer een kus op haar lippen.

Alex had haar blik op haar broer gericht die samen met Isobel stond te dansen. Toen zij net iets hadden was ze stiekemm erg jaloers geweest. Ze leken zo goed bij elkaar te passen! Ze zocht Elle en Thomas, maar vond hen niet en toen ze Willy wilde vragen of hij haar zus nog had gezien, werd ze net gekust. Glimlachend keek ze Willy aan en kuste hem toen terug, deze keer langer en zachter.

Woody bewoog maar wat heen en weer, het was waarschijnlijk niet eens op de maat, maar dat maakte niet uit. Hij streek door Isobels haar en glimlachte bij haar woorden. 'Waarom heb je ook al die mensen hier uitgenodigd?' grapte hij terwijl hij nog eens over de hoofden van de mensen heen keek. Hij zag tot zijn verbazing zijn zusje met Willy, maar besloot er nu geen aandacht aan te besteden. Niet nu. Later.

'Om jullie geweldige overwinning te vieren natuurlijk.' zei ze lachend. 'Vanavond vieren we die overwinning gewoon nog eens, maar dan samen.' verzekerde ze hem en keek waar hij naar keek. Lachend keek ze weer terug. 'Zo te zien heeft Alex ook haar geluk gevonden.' Ze had eens met Alex in de kleedkamers gepraat en toen had ze vrij duidelijk gemaakt dat ze niemand op het oog had gehad en dat dat voorlopig ook niet zou gebeuren, blijkbaar was ze van mening veranderd.

Thomas keek toe hoe knappe Emilia op hem afkwam en Elle steeds verder wegging. Het was niet alsof zij iets deed om hem tegen te houden. Daarbij gaf hij er vandaag helemaal niks meer om. Hierbij dronk hij enkel zijn flesje leeg, haalde zijn schouders op en staarde naar het meisje voor hem met een kleine grijns. Hij had het altijd al leuk gevonden als meisjes met zijn haar speelde. 'Misschien wel?'

Emelia's lippen krulde op in een glimlach. 'Misschien?' herhaalde ze vragend en liet haar hand in die van hem glijden. 'Ik wil het wel enkel en alleen aan jóu bewijzen, misschien moeten we maar eens een plek opzoeken waar we niet zoveel pottenkijkers hebben,' Ze trok hem aan zijn hand mee naar binnen toe. Ze had geen idee waar ze naartoe moest, maar ze vonden vanzelf wel iets.

Elle keek van een afstandje toe hoe Thomas en Emelia samen het huis in verdwenen. Trillerig sloeg ze haar armen over elkaar heen en wenste dat ze gewoon kon verdwijnen en naar huis kon. Dat ze morgen wakker zou worden en dat dit alles niet gebeurd was. Koppig veegde ze een traan weg en pakte daarna een glas sterke drank op. Ze drukte haar neus dicht en sloeg de vloeistof in een keer achterover, waarna ze achter de twee het huis in liep.

Jay glimlachte naar Lexi en liet zich meesleuren naar de "dansvloer". 'Ik kan echt zo niet dansen...' Hij keek haar lachend aan en stond met zijn handen in de hare. Het was leuk om het blonde haar te zien bewegen in de wind, de grote glimlach en prachtige ogen die hem aankeken. Hij was nergens anders liever dan bij Lexi. Dan nog kon hij nog steeds niet vergeten dat hij hier voor paal stond.

Hij glimlachte opgelucht toen ze hem terug kuste, en voorzichtig legde hij zijn hand op haar wang. Ondertussen wenste hij hevig dat Woody niet naar hen aan het kijken was. Toch verliet die gedachte hem ook al snel en richtte hij zijn gehele aandacht op Alex. Zachtjes liet hij haar lippen los en keek haar diep in haar ogen aan. 'Als Woody ons gezien heeft, wat denk je dan dat ie gaat doen?' grapte hij.

'De helft van de mensen is toch dronken, niemand die jou geweldige dansmoves onthoudt in die staat.' grapte ze. 'Daarbij vind ik het wel meevallen, je bent niet slecht hoor. Beetje stijfjes misschien.' zei Lexi lacherig en danste wat op en neer. 'Kijk er dadelijk trouwens niet van op als Thomas ineens dronken om mijn schouders aan hangt, daar is 'ie nogal snel tot geneigd.'

Woody fronste en wendde zijn rug naar zijn zusje toe. 'Ooit als jouw broertjes vriendinnetjes gaan krijgen, snap je hoe verschrikkelijk het is.' Hij drukte snel een kus op haar voorhoofd en hoorde toen hoe de muziek veranderde in iets snellers en energiekers. Hij keek Isobel wat onzeker aan en wees toen naar de dranktafel. 'Wil je misschien nog wat drinken?' vroeg hij haar en hoopte dat ze ja zou zeggen zodat hij het echte gedans nog even uit kon stellen.

'Zo erg is het toch niet? Je gunt haar toch ook iets wat wij hebben?' Zoals ze er nu tegenaan keek, maakte het haar niet uit of haar broertjes een relatie kregen of niet. 'Ja, ik lust nog wel wat.' Samen met hem liep ze naar de tafel toe en keek naar wat erop stond. Voor zichzelf pakte ze gewoon weer wat fris en dronk hier wat van.

Alex voelde een tinteling die over haar lichaam kroop en haar langzaam verwarmde. Ze keek hem met ene timide uitdrukkign terug aan en lachte toen om zijn zogenaamde bezorgdheid. 'Het ergste wat Woody kan doen, is je een preek geven. Hij heeft nog nooit iemand geslagen! Ik zou niet weten wat hij anders kan doen.' Ze streek over zijn arm. 'Bovendien heeft hij het veel te druk met zijn Isobel.'

'Een preek? O god, ik zie het al helemaal voor me,' lachte Willy en streelde zacht met zijn vingers door haar lange haren. Zijn ogen straalden van plezier. 'Dus, ik mag je ook mijn Alex noemen? En dan ben ik jouw Willy... O god, dat klinkt alsof we getrouwd zijn!' Hij lachte hard en hield snel weer op, toen er mensen naar hen gingen kijken. 'Ik denk dat Woody het enkel leuk voor ons vindt, denk je ook niet?'