Het huis van familie Dallas-Lewis

NEW
Elle stond bij de deur, en dan ook letterlijk, want ze stond er echt tegenaan, zodat zij zeker weten de eerste was om de deur te openen. Ze was bloednerveus, want Thomas zou voor het eerst bij haar thuis komen. Gelukkig was enkel haar oma er en die was zo ongeveer doof, zodat ze Thomas niet zou horen. De laatste dagen waren ook zwaar geweest voor Elle, omdat ze steeds maar had zitten piekeren over haar uitbarsting. Van al die zelfverzekerdheid die ze had opgebouwd was niet veel meer over en ze was weer teruggevallen in haar verlegenheid.

Thomas merkte hoeveel spanning er in hun relatie was gekomen en niet bepaald de juiste spanning. Elle leek minder vertrouwd met zichzelf en zo leeg. Zacht trok hij haar tegen zich binnen en begon haar te kussen. Zachte, liefelijke, vragende kusjes op haar lippen die erg onschuldig waren. 'Is er iemand thuis of...?'

Ze glimlachte bij de kusjes en knikte toen. 'Mijn oma, maar als we snel naar boven gaan, dan zal ze niet eens merken dat je er bent.' Zo liep ze dan ook alvast naar boven, naar haar kamer toe, en bleef in het midden staan. 'Dit is mijn kamer,' blooste ze. Het was zo ongeveer de helft van Thomas' kamer en absurd netjes ingericht. Je kon geen enkel propje op de grond vinden, of rommel op haar bureau. 'Wil je trouwens wat eten of drinken?' Net zoals hij toen bij hem thuis had ze eten en drinken mee naar boven genomen.

'Ja, iets fris lijkt me lekker.' stemde hij in en deed zijn vest los toen hij boven was. Haar kamer was kleiner en vooral veel meisjesachtiger. Ergens ook heel erg logisch... Hij ging op het bed zitten en keek haar aan. Het viel hem dan ook op hoe netjes het hier was... 'Dus je oma mag me niet zien hé?' lachte hij. 'Wat ben je allemaal van plan?'

Ze schonk wat cola voor hem in en keek hem toen met een flauwe glimlach aan. 'Als mijn oma je eenmaal ziet, dan zal ze je bombarderen met praatjes. Ze is nogal een kletskous en als je haar iets over breien of koken vraagt, dan is ze niet te stoppen. Ik bescherm je hierdoor dus!' Ze ging naast hem op bed zitten en overhandigde hem het glas. 'Nog gefeliciteerd van gisteren tijdens football. Je speelde echt geweldig.'

Hij lachte even bij die woorden, nam de cola dankbaar aan en nam een slokje terwijl hij naar haar luisterde. Elle was te goed voor hem. 'Dankje en je moet enkel komen kijken als je er zin in hebt hé! Oh, maar juist, je broer zit ook nog in mijn team,' lachte hij. Totaal vergeten.. 'Elle, ik hou van je. Wist je dat? Heb je al ooit een colakus gekregen?'

Met rode wangen keek ze hem aan. 'Hou je echt van me?' vroeg ze stamelend en verlegen. Ook een tikkeltje ongelovig. Het hoorde dat ze nu hetzelfde terug zei, maar hield ze wel van hem? Het zou zo snel zijn, maar als ze terug dacht aan de kermis, dan hield ze inderdaad van hem. Hoe hij zo geweldig voor haar had gezorgd. Toch kon ze het niet uit spreken en bleef het ergens achterin haar keel hangen. Ze besloot ergens anders op door te gaan. 'Ja, ik kom elke wedstrijd kijken. Football is een hele technische en tactische sport, dat is heel leuk om te zien. Enkel zijn de mindere dingen ervan als jij of Woody worden getackeld.' Ze keek naar zijn lippen en schudde met een glimlach haar hoofd. 'Ik lust geen cola.'

Thomas glimlachte naar haar. 'Nee, ik hou niet van je daarom doe ik niet niet de gekste dingen voor je en ben ik vooral niet samen met je...' Hij streelde langs haar wang. 'Ik vond het lief dat je er bent dus als ik ergens eens moet komen kijken van jou of als je me nodig hebt bij die verkiezingen; ik ben er. Laat het me gewoon weten.' Zacht drukte hij een kusje op haar wang. 'Jammer, ik ha wel zin in een kusje,' grijnsde hij terwijl Thomas haar aankeek.

'Het is gewoon... van iemand houden. Dat klinkt zo officieel op de een of andere manier. Mijn ouders hebben daarvoor gezorgd. Ze zeggen altijd dat je enkel van je familie houdt en niet zomaar moet zeggen dat je ook van mensen daarbuiten houdt.' Ze schudde glimlachend haar hoofd. 'Oh, nee hoor, dat is geen probleem. De verkiezingen gaan erg goed, dus ik heb geen hulp nodig.' Ze keek hem even aan en drukte toen een kus op zijn lippen. Ze was verbaasd dat hij niets over haar instorting tijdens de kermis wou weten.

Thomas kuste haar liefdevol terug en trok haar op zich. Met een glimlach keek hij haar weer aan. 'Dat hebben mijn ouders me niet geleerd. Ze zijn eerder van mening dat je altijd wel het goede in mensen eerst moet zien en dan het slechte voor je een oordeel velt. Ze houden zoveel van elkaar en dat al sinds onze leeftijd. Waarom zou ik het dan ook niet zeggen? Ik weet wat ik voel. Beter dan wie dan ook. Is dit dan niet officieel voor je?' Hij keek haar nieuwsgierig aan. Hoe zag ze hem dan? 'Mijn zus en ik houden een feestje volgend weekend. Kom je?'

Ze leunde tegen zijn borst aan en verstrengelde haar hand met de zijne. 'Het is gewoon... We weten helemaal niet zoveel van elkaar. We hebben elk zoveel geheimen, hoe.. hoe kunnen we dan van elkaar houden?' Ze zuchtte en besloot het toen maar te zeggen. 'Isobel heeft me verteld over jullie, ehm, dat jullie seks hebben gehad in de kleedkamer.' Ze slikte en hief haar hoofd op om hem aan te kijken. 'Weet je het zeker? Ik ben nog nooit naar een feestje geweest.'

Thomas luisterde met een frons, maar voelde hoe haar hand zich met de zijne verstrengelde. Enkel werd hij kwader en kwader bij haar woorden. Die valse trut had het weer eens tegen haar vriendin gezegd! 'Je klinkt alsof ik haar verkracht heb.' Hij walgde ervan dat Elle het wist. Zo wat niemand wist het... Maar hij was er trots op. Waarschijnlijk was het een van de beste, lekkerste vrijpartij die hij had gehad. Enkel was hij niet trots op het feit dat het de eerste keer was geweest voor Isobel. 'Het werkte niet tussen ons.'

Abrupt hief ze haar hoofd op en keek hem verward aan. 'Ik klink helemaal niet alsof jij haar verkracht hebt, Thomas. Hoe durf je te zeggen dat ik dat over jou denk?' Ze ging rechtop zitten en sloeg haar armen over elkaar heen. Het was pijnlijk dat hij dacht dat ze zo slecht over hem dacht. 'Ik vind het helemaal niet erg dat het is gebeurd... maar had je het me niet kunnen vertellen? Het is wel mijn beste vriendin, Thomas, en dat weet je zelf ook.'

'Ze is je beste vriendin, ja. Maar ik heb het nog nooit iemand vertelt. Ik kom niet tussen vriendschappen. Het is in het verleden gebeurd. Zij heeft Woody en ik heb jou. We zijn beide gelukkig. Geen reden om iemand ongelukkig te maken.' Ook hij zat recht tegen het bedsteun en sloeg zijn armen over elkaar. Soms kon Elle echt zo irritant zijn. Hij had liever dat ze suggereerde om seks te hebben in plaats van oude koeien uit de gracht te halen.

Elle beet op haar lip en wist dat hij gelijk had. Verlegen keek ze naar haar voeten, beschaamd dat ze zo boos was geworden. 'Het spijt me,' mompelde ze. 'Ik wou enkel dat je weet dat ik het dus weet. Verder wou ik niets suggereren over jullie en het verleden. Echt niet.' Ze legde haar vingers op zijn enkel en streelde zo de huid van zijn been onder zijn broek. 'Dus, ter ere van wat is het feestje?'

Thomas keek haar aan, niet dat ze oogcontact hadden, maar toch keek hij naar haar. Nu was ze opeens weer verlegen en lief. Soms leek het alsof ze een dubbel gezicht had. 'Ter ere van dat mijn moeder en vader de stad uit zijn. Je moet niet komen als je niet wilt, maar je bent bij deze wel uitgenodigd. En ik zou het leuk vinden als je kwam. Alex en Woody zijn natuurlijk ook uitgenodigd.'

Ze glimlachte en richtte haar ogen op haar vingers die nog steeds zijn huid streelden. 'Oh, mijn ouders zouden zó boos zijn als ik een feestje zou geven,' giechelde ze. Ze hield haar hoofd even bedenkelijk schuin en knikte toen langzaam. 'Ik zal komen en dan neem ik Woody wel mee. Alex is nog jong, ik weet niet of zij wel van mijn ouders mag komen. Maar het zou natuurlijk wel leuk zijn.'

Het kriebelde eigenlijk wat ze deed, maar hij zei er niets van. 'Mijn moeder deed het in haar tijd genoeg. Ze is enkel te trots om het toe te geven,' glimlachte hij. 'Daarbij wilt Lexi technisch gezien een feestje houden; regel één is dat ik er voor nooit iets tussen zit. En ach... Zolang alles maar opgeruimd is als zij thuiskomen en er geen politie voor onze deur staat.'

'Trotse ouders ook altijd,' glimlachte ze. Ze schonk nog twee glazen fris in en ging weer op bed zitten. Peinzend beet ze op haar lip. 'Thomas, ik wou het met je over, ehm, seks hebben,' stamelde ze verlegen. 'Want ik vroeg me af hoe jij daar tegenover kijkt en wat je verlangens daarover zijn. Want dan kan ik me daar aan aanpassen.' Ze sloeg haar benen over elkaar heen en durfde hem nauwelijks recht aan te kijken.

Thomas had een slokje genomen, maar verslikte zich bijna. Hij nam het terug; hij had het liever niet dat Elle over seks sprak. Niet als over hen twee... Ze zou ontmaagd worden door een jongen die niet de juiste zou zijn. 'Nee, Elle. Wat zijn die van jou? Wil je wel vrijen met me? Wil jij werkelijk dat ik degene ben die je ontmaagd? Want ik geloof dat als jij niet instaat bent om tegen me te zeggen wat je voelt, we ook niet in staat zijn om liefde te bedrijven. Het is niet hard bedoelt. Je bent knap en soms wil ik de kleren werkelijk van je lichaam rukken, maar ik weet me in te houden. Geen zorgen dat ik het bij iemand anders vindt, Elle. Dat doe ik niet.'

Ze knikte en legde haar handen in haar schoot. 'Ja, ik wil het. Ik ben er klaar voor, Thomas, en ik wil het met jou.' Ze zuchtte om zijn woorden en haalde bedachtzaam een hand door haar haren. Misschien had hij wel gelijk daarover. Ze kon nog niet eens ''Ik hou van je zeggen'' en toch wou ze seks met hem hebben? Deed ze het dan toch enkel om hem te plezieren en tevreden te stellen? Ze kroop naar hem toe en zocht zijn lippen op. 'Geloof me, Thomas, ik ben gek op je en onwijs verliefd op je. Wil jij het dan niet?'

Thomas kon niet tegen die ogen. Enkel die maakte hem helemaal gek van verlangen. Zacht kuste hij haar terug. Jawel, hij wou het. Hij wist niet waar hij zich druk om maakte... Ze waren al even samen. Het feit was dat hij echt om haar gaf. Hij wou niet dat het ordinair was of dat ze dit deed om Isobel te evenaren, laat staan om hem te plezieren. 'Geloof me, ik zou maar al te graag liefde met je bedrijven, als ik zeker wist, als jij zeker wist, dat het liefde is. Elle, denk je echt dat ik je even ordinair ga neuken?'

Ze legde haar handen op zijn wangen en glimlachte liefdevol. 'Wat jij hebt gedaan tijdens de kermis.. Dat is liefde, Thomas. Ik ben verliefd op je, ik ben gek op je en ik hou echt van je. Die blik in je ogen toen ik zo zat te schreeuwen, die liet me zien dat je echt om me geeft. En ik geef echt om jou, Thom. Vertrouw me als ik zeg dat ik er klaar voor ben,' fluisterde ze tegen zijn lippen aan en kuste hem teder en liefdevol, maar ook vol verlangen.

Thomas keek Elle aan en glimlachte naar haar. Toch kuste hij haar weer terug en beantwoorde dat verlangen met het zijne. Even later trok hij zijn hoofd terug. 'Wacht? Wil je nu...?' Hij lachte even en trok haar op zich. 'Gekke Elle,' Hij drukte enkele kusjes in haar hals. Hij had nooit gedacht dat dit zou komen, zo snel.

Ze had een speelse glimlach rond haar lippen en gleed met haar handen onder zijn shirt. Zachtjes volgde ze de lijnen van zijn spieren en trok zo dan ook zijn shirt uit. 'Mijn oma is enkel thuis en zij kan niet trap lopen. We zullen niet betrapt worden.' Opnieuw kuste ze zijn lippen en sloeg haar armen om zijn nek heen. Haar hart bonkte in haar keel en ze had bijna buikpijn van de zenuwen, maar het was het allemaal waard.