Huis van Tristan Belikov

Zonder nog iets te zeggen, liep Marise achter hem aan. Uit de badkamer pakte ze een handdoek, om zichzelf mee af te drogen, om vervolgens haar deel van de kledingkast te openen en er een simpele jeans uitpakte. Daar bovenop trok ze een strakke, zwarte top aan. 'Ik hou ook van jou.' zei ze uiteindelijk met een glimlach en drukte haar lippen op zijn wang.

Tristan nam de handdoek van Marise over en droogde zichzelf ook af. Tegelijkertijd bekeek hij hoe Marise zich aankleedde. 'Ik had liever dat je je uitgekleed had, in plaats van aan,' grinnikte hij plagerig. Zelf haalde hij een nonchalante, grijze trui uit de kast en een fijn zittende jeans. Snel kleedde hij zich aan en sloeg zijn armen weer om haar heen, om liefdevol kusjes in haar hals te drukken. 'Wat zullen we gaan doen?'

'Jij altijd met die vieze praatjes van je.' lachte ze en bond haar korte haren vast in een staartje. Ze liet zich op het bed vallen en staarde naar het plafond. 'Ik weet niet, iets leuks - iets gezelligs.' Ze had eigenlijk geen idee wat ze vandaag wilde doen, als ze maar bij Tristan was.

Hij zette zijn handen naast Marise' gezicht en hing zo boven haar. 'Wat denk je ervan om samen te gaan jagen?' vroeg hij en drukte zacht een kus op haar kin. 'En daarna naar huis te gaan en de hele nacht films te gaan kijken?' Verleidelijk ging hij verder met zijn kusjes en kuste uiteindelijk haar volle, zachte lippen. 'Of we kunnen eerst ergens wat gaan drinken en dan gaan jagen? Het maakt mij iets uit.' Maar dat hij moest gaan jagen, stond vast. Hij stond nogal droog.

'Mm,' Ze keek hem bedenkelijk aan en sloeg haar armen om zijn heupen heen. 'Jagen klinkt als een goed idee,' Als ze alleen maar dacht aan het bloed dat door haar keel zou stromen, begon er al iets in haar te branden. 'En samen met jou in bed liggen, naar films kijkend klinkt ook wel erg aanlokkelijk.'

Hij liet zich wat naar haar toe zakken en kuste teder haar lippen. Na een tijdje trok hij haar omhoog en keek hij haar met pretoogjes aan. Hij had echt zin in jagen. 'Dan gaan we dat doen,' fluisterde hij en liep naar beneden, om zijn jas aan te doen en wat stevige schoenen. Bij het idee van bloed begon hij zich al te haasten. En vooral aan de gedachte wat er na het jagen zou gebeuren. 'Ben je klaar?' vroeg hij gretig.

[NEW]
Tristan parkeerde zijn auto op zijn oprit, maar stapte niet meteen uit. Hij staarde uit zijn raam naar zijn huis en probeerde Marise te horen in huis. Ze was thuis. Eerder op de dag had hij een gesprek tussen Noah en Julian afgeluisterd en gehoord wat er met Thomas was gebeurd. Hij was gebeten door een vampier. Hij haalde diep adem, probeerde zijn woede onder controle te houden en ging naar binnen. 'Marise?'

'Ja, lieverd in ben boven. Wacht, ik kleed me even aan.' Ze had net een heerlijke douche genomen, nadat ze wat had gesport. Ze bond haar natte haren in een staart en liep naar beneden toe om hem te omhelzen en te kussen. 'Waar was je ineens? Ik miste je.' Ze was gaan sporten en toen ze thuis was, was hij ineens weg geweest.

Tristan wachtte geduldig tot ze beneden was en liet zich knuffelen en kussen. Toch hield hij zijn afstand en liep naar de keuken toe. 'Oh, ik was gewoon even rijden door de stad. Dingen doen...' mompelde hij en hield een glas in zijn hand. 'Dingen uitzoeken.' Zuchtend vulde hij het glas met sterke drank en nipte er langzaam aan. Met een hopeloze blik keek hij haar aan en ging op de bank zitten.

'Dingen uitzoeken?' vroeg ze verbaast en pakte een glas ijskoud water uit de koelkast. 'Wat voor dingen vallen er uit te zoeken?' vroeg ze lachend. 'Of wilde je soms weten wat voor Julian vandaag weer aan het doen was?' Soms had Marise echt het idee dat Tristan geobsedeerd was door die man.

Hij zag het als een wonder dat hij nog zo rustig was. Kalm pakte hij haar hand en trok haar naast hem op de bank. Hij lachte niet met haar mee. 'Marise, ik weet wat je tijdens het feest hebt gedaan,' zei hij in een adem en keek haar doordringend aan. 'Waarom, Marise? Waarom deed je dat?' Hij fronste verward en legde zijn hand teder achter haar hoofd. Hij kon zich niet eens herinneren dat Marise buiten was tijdens het feest.

Marise keek hem aan en vormde met haar mond een "oh". Bij zijn vraag haalde ze haar schouders op. 'Ik was boos en het gebeurde gewoon.' Ze had zichzelf nog net kunnen inhouden, anders had hij nu niet meer geleefd. 'Maar hij leeft nog en daarbij lijkt het vrij goed met hem te gaan. Geen vreemde moorden in de stad,' zei ze schouder ophalend. 'ik weet dat het fout was, maar kom op. Heb jij nooit iemand veranderd uit woede?' vroeg ze zacht.

Hij fronste en ging de gebeurtenissen tijdens prom in zijn hoofd na. 'Boos? Waarover?' vroeg hij gefrustreerd. Op de een of andere manier had hij het idee dat ze loog, maar hij gaf haar het voordeel van de twijfel. 'Ja, het gaat goed met hem door de hulp van Julian,' zuchtte Tristan en legde zijn hand op haar knie. 'Lieverd, ik wil dat je nu goed luistert: zorg ervoor dat je je in kan houden en dat zulke dingen niet meer gebeuren. Julian weet dat jij dit hebt gedaan.'

'Ik was gewoon boos oké, ik weet nog niet eens meer waarover.' loog ze. Ze ging hem mooi niet vertellen dat ze geïrriteerd raakte door die Spaanse Trut die constant met hem stond te flirten. 'Nou en, laat het hem weten. Hij onderneemt toch geen actie, hij is veel te bang dat we zijn vriendinnetje iets aandoen. Hij is niet dom Tristan, hij weet dat hij niet met ons moet sollen, anders had hij dat allang gedaan.'

Tristan trok een wenkbrauw op. 'Hij weet dat hij niet met mij moet sollen, Marise. Vampieren zoals jou heeft hij vaak genoeg al gedood.' Hij zuchtte en gleed met zijn hand over haar been. 'Ik denk dat we ons de komende tijd maar even gedeisd moeten houden, denk je ook niet?' Nogmaals schonk hij zijn glas in en ging weer naast haar zitten. Een kleine glimlach speelde rond zijn lippen. Hij had maar al te veel zin om Julian te sollen met zijn vriendin.

'En jij zou mij iets laten overkomen? Hij weet dat je mij zult beschermen. Als hij mij wilt hebben, moet hij eerst jou hebben en dat weet hij. Julian kan jou niet aan en als hij mij weet te krijgen, weet hij ook niet dat het niet zomaar voorbij zult laten gaan. Hij moet eerst van jou afkomen.' Ze legde haar hoofd tegen zijn schouder aan. 'Maar ik zal me gedeisd houden... dat beloof ik.'

[NEW]
Het was de dag van zijn verjaardag. Tristan had het huis al vroeg ontvlucht deze ochtend en was veel te vroeg naar zijn werk gegaan. Hij hield gewoon niet van verjaardagen en al helemaal niet zijn 426'ste. Het waren maar nummers. Al zou hij 856 worden, het bleven enkel nummers voor hem. En hij wou niet dat deze dingen gevierd werden. Zuchtend deed hij de voordeur open. 'Marise? Ben je thuis?'

Ondanks dat Marise wist dat Tristan het verschrikkelijk vond om zijn verjaardag te vieren, had ze toch wat voorbereid. Ze had niet veel, enkel een goede film, een veel te strak en kort jurkje en natuurlijk een cadeau. 'Ik ben hier, in de keuken!' riep ze en kreeg een glimlach op haar gezicht bij het horen van zijn stem.

Tristan nam de tijd om zijn jas en schoenen uit te doen en liep toen naar de keuken toe. In de deuropening bleef hij staan en floot bewonderend naar Marise. 'Je ziet er prachtig uit. Is er vandaag iemand jarig ofzo?' grapte hij en liep naar haar toe. Liefdevol drukte hij een kus op haar lippen en hield haar gezicht tussen zijn handen vast. 'Hoe was je dag vandaag, Marise?' vroeg hij geïnteresseerd.

'Hmm, voor zover ik weet niet. Hoezo?' vroeg ze met een grijns op haar gezicht. Keer op keer genoot ze van zijn zachte lippen op die van haar en toen hij vroeg hoe haar dag was, keek ze hem aan. 'Niet zo bijzonder eigenlijk. Jij was de hele dag weg, dus ik heb wat opgeruimd, schoongemaakt... voorbereid.' Ze wist dat hij niet van zoetsappige dingen hield, maar ze had in de slaapkamer talloze kaarsjes neergezet en een grote bos rozen. Haar cadeau lag op het bed. 'En die van jou? Hebben ze op school nog aandacht besteed aan je verjaardag?'

'Voorbereid?' zei hij, totaal niet verbaasd. Diep van binnen was ze nog steeds het meisje die hij ooit ontmoet had, vol van enthousiasme. 'Toch geen surprise party, he?' Hij moest lachen en wreef met zijn duim over haar wang, om haar daarna los te laten. Schouderophalend liep hij naar de woonkamer. 'Ze hadden slechte champagne en een stomme taart gekocht met kaarsjes. Toen ze tijdens de gymles wilden gaan zingen, heb ik ze bekogeld met basketballen,' lachte hij.

'Nee, geen surpriseparty. Ik weet dat je daar niet van houdt.' zei ze met een grijns en liep achter hem aan de woonkamer in. 'Ze hebben er tenminste aan gedacht. De moeite genomen om iets voor je te doen. Dat moet je waarderen Tristan.' sprak ze en ging op de bank zitten. 'Ik heb overigens wel goede champagne.' lachte ze.

Hij trok minachtend zijn neus op. 'Ik ben geen waardeer-persoon. Maar ach, voor de verandering heb ik vriendelijk geglimlacht en wat slechte champagne gedronken. Zelfs taart geproefd.' Zuchtend ging hij naast haar op de bank zitten en trok haar in zijn armen. 'Oh ja?' glimlachte hij, terwijl hij zachte kusjes in haar nek drukte. 'En, wat heb je allemaal nog meer voor me in petto?' vroeg hij met pretoogjes.

'Genoeg,' zei ze triomfantelijk en liet haar vingers door zijn haren heen glijden. 'Maar je moet eerst rustig afwachten.' Ze drukte zachtjes haar lippen op de zijne en glimlachte naar hem. 'Ik zal eerst de champagne pakken.' Snel liep ze naar de keuken, waar ze twee champagneglazen tevoorschijn toverde en een fles - veel te dure - champagne. De man had gezegd dat dit de top van de top was, en dat was dan ook wel te merken aan de prijs. 'Tada!'

Toen Marise weg was, legde Tristan zijn benen op de tafel en ging gemakkelijk zitten, terwijl hij geduldig wachtte. Hij keek uit naar deze dag. Misschien werd het ondanks alles wel een goede verjaardag. Opnieuw floot hij goedkeurend toen Marise binnen kwam, maar deze keer door de wijn. Hij nam hem van haar over en las het etiquette. 'Je hebt een dure, maar geweldige smaak, Marise.' Hij drukte een kus op haar wang en opende de champagnefles.